วันก่อนค่ะ เอาไปบินแถวสนามกีฬา ม.หัวเฉียวบางนา กม.ที่ 17 ตอนบ่ายโมง เห็น แดดดี อีกทั้งอยู่แค่ชาญเมือง ติดถนนอีกต่างหาก นกเหยี่ยวไม่น่าจะมี มองบนท้องฟ้า ที่รอนอยู่ก็เป็นพวกนก กาบบัว (หรือนกกระยางก็ไม่รู้ค่ะ ) ร่อนไม่กระพือปีกอยู่ข้างบนสูงงงมาก ๆ แต่ ก็พยายามมองหานกเหยี่ยว ก็ ไม่มี น้ะ
ตกลงเวลา อันเหมาะสมเพราะติ๊กทำงาน ที่ ม.หัวเฉียวเสร็จแล้วกำลังจะเข้าเมืองเดี๋ยวไม่มีที่กว้าง ๆ ให้บิน อีกทั้งก็ เห็นเจ้านกน้อยเริ่ม ออกอาการคลั่ง เดินไปมาอยู่ในกรง ก็เลยพาเดินออกมา ริมสนามบอล แล้วก็ .... เปิดประตู !!
เจ้าสองตัวบินออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ ปรกติ เสต็ปแรก จะต้องบินออกมาเกาะใหล่ ติ๊กก่อน เหมือนเคย แต่งวดนี้ ไม่ค่ะ แบบ ครั่นเนื้อครั่นตัวมาก กระโจนออกไปด้วยกันเลยพร้อมกันสองตัว
จากนั้นก็ บิน ร่อนพร้อมกับแหกปาก กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ บนท้องฟ้า สร้างความตกใจให้กับ คนเดินไปมาค่ะ
บินได้สามรอบเท่านั้น คนงาน สนามหญ้า ชี้บนท้องฟ้า แล้วพูดท่าทางตกใจค่ะ นั่น ๆ !! เหยี่ยว ๆ ๆ ๆ ๆ ตัวเบ่อเร่อเลย ติ๊กหันไปดู แทบกรี๊ดดดค่ะ มันเข้ามา ใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น ตรงดิ่งมายังเจ้าบู้ เรื่อย ๆ
ติ๊ก เลยรีบแหกปาก เป่านกหวีด พร้อมเรียกชื่อ สร้างความโกลาหลเข้าไว้ วินาทินั้น ไม่ได้ถ่ายรูปแล้วค่ะ
มองที่เหยี่ยว เค้าบินโฉบแบบ พับปีกเป็นสามเหลี่ยม แล้วหงายท้องขึ้น เหมือน จะเข้าจับนกเราจากทางด้านล่าง ติ๊กละ ไม่อยากมองเลยค่ะ กระพริบตาได้ทีเดียว เจ้าเหยี่ยวตัวนั้นก็ ยื่นขาออกมา กำเจ้าบู้บู้ไว้ พร้อมกับเสียงแหกปากเจ้าบู้บู้ ดังมาก เจ้าบูบู้ บินเสียหลัก ตะแคงไปมา เจ้าเหยี่ยว ก็พลิ้กตัวขึ้น ตอนนี้เจ้าบู้ ตอ้งหงายท้องแล้ว ปีก เบี้ยวไปคนละทาง ท่าจะหยุดบินแล้ว ตอนนี้ตกใจมากๆๆๆๆๆๆๆ ต้องเสียบู้ไปแล้ว ส่วนเจ้าโย่ ก็ บิน อยู่ใกล้ ๆ ค่ะ เหมือนเค้าห่วงเพื่อนยังไงไม่รู้ไม่ได้กลัวเลย (เหยี่ยวตัวนี้ใหญ่กว่า คราวก่อนอีกค่ะ ตัวราว ๆ ไก่เนื้อ ปีกสีน้ำตาล อกสีขาว มีขีด ๆ สีน้ำตาล นิ๊ด ๆ ขาสีเหลือง )
อีกวินาทีถัดมา เจ้าบูบู้ หลุดจากกรงเล็บเหยี่ยวค่า !! !! ไม่รู้หลุดมาได้ไง คราวนี้ แหกปากดีใจแล้วค่ะ โอ้วว จ๊าบมาก ๆ ไม่รูจะบอกยังไง นึกว่า ถึงคราวแกแล้วหละ บู้บู้ เอ๋ย....
จากนั้นก็ พากันไปซุ่มกันในพุ่มไม้ (ต้นก้ามปูใหญ่) กันร่วม 3 ชั่วโมง เรียกไม่ขาน ไม่ตอบ ไม่มี อาการ กระดิกค่ะ คาดว่าจะขวัญเสีย หลบใต้ใบไม้อย่างเดียวค่ะ โอยยยย ดีใจค่ะ ดีใจ..... นกอยู่ ไม่ไปใหนแล้วว คราวหลังไม่เอาแล้วค่ะ 11 โมงถึง บ่ายโมง น่าจะเป็นเวลาหากิน เหยี่ยว ชัวร์ ๆ ค่ะ
ใครมีความรู้ เรื่องการหากิน ของเหยี่ยวจำพวกนี้ รบกวนหน่อยนะค้ะ ติ๊กคิดว่า เจ้าบู้ต้องแว้งไปกัดเท้าเจ้าเหยี่ยวตัวนี้แน่ ๆ ที่ทำให้มันรอดตาย (ตายแบบทรมาณด้วย โดนเหยี่ยวกิน เคยดูคลิป เหมือนเอามีดเฉือน เนื้อออกมาทีละชิ้น ละชิ้น)
ครั้งที่สองแล้วเจ้า น.นก ของติ๊ก รอดตายจริง ๆ มาได้อย่างหวุดหวิดค่ะ
หรือว่าเป็นเพราะเจ้าสองตัวนี้ ใช้ทักษะแว้งขึ้นมากัดขาได้จริง ๆ วันหลังจะได้ชัวร์ ไม่กลัวเป็นเหยื่อของเหยี่ยว พวกนี้ค่ะ
งวดนี้ไม่มีรูปสวย ๆ นะค้ะ ยังถ่ายไม่ได้กี่ใบเอง เอารูปที่บิน สนามกีฬาไปชม ละกาน
(http://bt-wifi1.blogsyte.com/pic/nn/IMG_1370)
(http://bt-wifi1.blogsyte.com/pic/nn/IMG_1343)
(http://bt-wifi1.blogsyte.com/pic/nn/IMG_1371)
... ความโชคดีบนความโชคร้าย ... คงจะเสียขวัญกันทั้งคนทั้งนก
ยังไงยินดีด้วยครับที่รอดมาได้ จะได้เห็นภาพสวยๆกันต่อไปครับ
:-)
http://www.sarakadee.com/web/modules.php?name=Sections&op=viewarticle&artid=371
น่าจะช่วยให้ความรู้ได้นิดนึง ถึงแม้ไม่หมดก็ตาม
ดีใจด้วยครับที่ได้นกกลับคืนมาในอ้อมกอด
เพิ่มเติมให้ครับ เป็นบอร์ดของนักดูนกเหยี่ยว น่าจะมีประโยชน์
http://www.thairaptorgroup.com/TRG/modules.php?name=Forums&file=viewforum&f=1
ค่อยโล่งอก อย่างน้อย บูบู้พระเอกของเราก็รอดมาได้
ว๊าวๆๆ ดีใจด้วยเจ้าบู้บี้ เคยเห็นวีรกรรมตั้งเเต่บอร์ดนู้น กระทู้สอนบินอ่ะค่ะ โชคดีแล้วที่รอดมาได้ ไม่งั้นทรมานแย่เลย - - แถมต้องเสียนกดีๆน่ารักๆไปอีก
โอย บูบู้โชคดีมาก อ่านหัวข้อตอนแรกใจเสียเลยค่ะ
ค่อยๆอ่านรายละเอีดยถึงโล่งอกหน่อย
สงสัยคุณติ๊กต้องเลี้ยงมาร์คอสู้เหยี่ยวแล้วล่ะค่ะ size พอฟัดพอเหวี่ยงกัน เห้อ...
ช่วงบ่าย4-5เย็นก็เคยเห็นนะครับ และดูที่ถ้าแถวนั้นปกติมีนกบินเยอะฯแล้วนกหายไปเฉยฯแสดงว่าจะต้องมีนักล่าอะไรสักอย่างกำลังมาแถวนั้น
โชคดีมากเลยครับ อยากให้ระวังมากๆครับ
คุณตุ๊กติ๊ก ทำเอาใจหายใจคว่ำหมดเลย โชคดีที่เด็ก ๆ ไม่เป็นไรนะคะ ขวัญเอ๋ยขวัญมา ทั้งลูกนกและแม่นกนะคะ
แถวๆบ้านผมซะด้วย :-(
เฮ่อออ อ่านแล้วลมแทบจับ 555+++
คิดถึงพี่จัง อิอิ
ไม่ได้เจอกันนานเลย
โห ถ้าอ่านไม่จบนี่ เข้าใจผิดเลยนะ ตอนจบ หักมุมจริงๆ
แต่ไงก็ยินดีด้วยนะติ๊ก ไม่งั้นต่อไปบินเดี่ยวแน่ๆ
น่าเอาไปให้ เมืองนอกซื้อต่อลิขสิทธิ์ทำหนังนะเนี่ย ตอนจบหักมุมแบบนี้ คราวหน้าก็ซื้อกระป๋องที่กดแล้วเป็นเสียงแตรดังๆไว้ดิ พอมาคราวหน้าก็กดเลย ให้นกตกใจ ต้องลองนะ ต้องลอง
นั้นสิ คิดไว้เหมือนกันจะเอามาคอว์ มาเลี้ยงง 555+
พี่กริต สนใจบริจาคป่าวคะพี่...
คิดถึงน้อง ๆ ทุกคนเลย เอ็กซ์ อุ้ย สบายกันดีหรือป่าว
ช่วงนี้พี่ ๆ น้อง ๆ เราหายย กันไปหมดดดด
ไว้มีโอกาสคงได้เจอกันเด้ออ :-D :-D
เห็นชื่อกะรทู้ ก็ใจคอไม่ได้แล้ว ยิ่งมาอ่าน ใจหายใจคว่ำเข้าไปใหญ่ แต่จบหักมุมมาก แต่ดีใจด้วยนะครับที่ เจ้าบูบู้ ไม่เป็นอะไร ขวัญเอ๊ยขวัญมา
เริ่มกลายเป็นหนังชีวิต ช่วงแรกหวานชื่น หลัง ๆ ชักขมขื่น สู้ต่อไป สุดสวย
อ้างถึงด.ช.หาด เป็นผู้เขียน:
เริ่มกลายเป็นหนังชีวิต ช่วงแรกหวานชื่น หลัง ๆ ชักขมขื่น สู้ต่อไป สุดสวย
:-D :-D :-D
จากทีบอก ลักษณะมา ใช่เหยี่ยวแดง ป่ะค่ะ?
0__0 (ไม่มั่นใจอ่ะ)
แต่รอดมาได้ก็ดีแล้วค่ะ T^T
อ่านแล้ว เครียดแทน ถ้าเจอเองคง กรี๊ด สลบไปแล้ว (เหอๆๆ)
อายไม่กล้าปล่อยนกไปบินข้างนอกอ่ะ กลัวปล่อยแล้ว ไปเลย = ="
อ่านแล้วเครียดอ่ะ...
คราวนี้เป็นโชคดี(อีกครั้ง)ของบูบู้...
อิสระภาพ..มันหอมหวาน..แต่ก็ต้องแลกมาด้วยราคาน่ะ
เอาใจช่วยให้รอดปลอดภัยตลอดไปนะ...บูบู้..โย่..
เสียวแทนเลยครับ
บูบู้ โชคดีมากเลยอะครับ
ขอให้โชคดีแบบนี้ทุกครั้งไป
...เครียดแทน