ผมเลี้ยงเกรย์ไว้ตัวนึงชื่อคองโก อายุ 7 เดือน กว่าแล้ว และมีซันอีกตัวอายุ 1 ปี 7 เดือน ซื่อแซมบ้า ซนมากๆ เริ่มเลี้ยงตั้งแต่ลูกป้อนทั้งสองตัว ตอนนี้เกรย์เริ่มเรียกชื่อตัวเองได้แล้ว ปกติผมตอนกลางวันผมจะให้คองโกอยู่ในกรงใหญ่โดยที่ยังไม่ได้ซอยปีก ส่วนเจ้าแซมบ้าจะปล่อย (ถ้าผมอยู่บ้าน) ตอนเย็นประมาณ 5 โมง จะเอาคองโกเข้ากรงเล็กให้นอนบนบ้านทุกครั้ง เมื่อวันศุกร์ที่31 ก.ค.ผ่านมาระหว่างที่ผมกำลังจะเอาคองโกเข้ากรงเพื่อขึ้นนอนบนบ้านเหมือนทุกวัน โดยให้เขาเกาะมือออกจากกรงใหญ่และผมก็จะประคองให้เขาไม่ฝืน ซึ่งทุกครั้งผมต้องดูก่อนว่าจะมีอะไรไหมที่จะทำให้เขาตกใจได้บ้าง เช่น รถมอไซค์ หรือแม้แต่พวกสัตว์เลี้ยง พวกวัว ควาย เพราะผมสังเกตุเห็นเขาจะกลัวมาก สิ่งที่เกิดขึ้นวันนั้นก็คือ ระหว่างที่ผมกำลังจะเอาเขาเข้ากรงก็มีรถยนต์ขับเสียงดังมากผ่านมา ทำให้เขาตกใจบินเตลิดไปโดยที่ผมได้แต่มอง เขาบินไปต่อหน้าโดยที่ทำอะไรไม่ทันเลย ส่วนเจ้าแซมบ้าก็บินตามไปแต่ด้วยความคองโกตกใจมาก ทำให้เขาบินไปด้วยความเร็วจนเจ้าแซมบ้าตามไม่ทัน และได้แต่ร้องเรียก สักพักเจ้าแซมบ้าก็บินกลับมาหาผมทำตาละห้อยเหมือนจะบอกกับผมว่าคองโกจากเราไปแล้ว ผมก็ได้แต่ปลอบเจ้าแซมบ้า ต่อไปเราก็คงอยู่กันแค่นี้ ผมพยายามจะออกตามแต่ก็ไม่รู้จะตามที่ไหน เพราะแถวบ้านผมต้นไม้เยอะมาก ก็ได้แต่ภาวนาให้คองโกกลับมา ประมาณ 20 นาทีได้ ก็ได้ยินเสียงคองโกร้อง เจ้าแซมบ้าก็ร้องตอบดูเหมือนว่าจะบอกให้เจ้าคองโกกลับบ้านเพราะค่ำแล้ว คองโกบินวนอยู่บริเวณบ้านประมาณ 2 รอบแต่ก็สูงมาก จากนั้นคองโกก็บินหายไปจากผมจริงๆ ไร้วี่แวว ผมจนปัญญาที่จะไปตามจริง ๆ หลังจากเอาแซมบ้าเข้านอนผมก็ไปหาเพื่อนที่เป็นตำรวจให้เขาช่วยตามให้อีกคน แต่เพื่อนผมก็ปลอบใจว่ามันมืดแล้วไม่รู้จะไปตามที่ไหน อีกอย่างนกมันมีปีก ผมยิ่งท้อใจขึ้นมาอีก นอนไม่หลับทั้งคืน เราจะทำอย่างไรต่อไปเพราะซื้อมาก็แพง เลี้ยงไปก็หมดตั้งเยอะแล้ว และคิดว่าคงจะเอานกมาเลี้ยงอีกแล้ว และที่เหลือก็คือเจ้าแซมบ้าต้องเลี้ยงให้ดีที่สุด ผมพยายามจะข่มใจให้นอนให้หลับเพราะพรุ่งนี้คิดว่าจะลองขับรถออกไปตามดู ทั้งคืนผมนอนแทบไม่หลับ ผมต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันว่าคองโกกลับมาเกาะบนมือผม ตัวเปียกมาก หิวโซ แต่ก็เป็นเพียงความฝัน และก็หลับไปอีก พอตื่นขึ้นมาอีกที ก็ประมาณตี 5 แต่ก็ยังไม่สว่าง ผมรอจน 6 โมงเช้า ผมก็เอาจะแซมบ้าลงไปปล่อยให้อาหารและให้บินเล่นข้างล่างบ้านเหมือนเดิม ตอนนั้นผมทำธุระในห้องน้ำ ผมก็ได้ยินเสียงคองโก แต่พอมองหาก็ไม่เห็นเพราะผมต้นไม้เยอะมาก แต่พอสักพักก็ได้ยินเสียงร้องของคองโกอีก ทีนี้เจ้าแซมบ้าร้องลั่นอาหารไม่สนใจพยายามบินหา ผมต้องออกจากห้องน้ำมาดูแซมบ้า และสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็คือเจ้าคองโกกลับมาครับ แต่บินสูงมากดูเหมือนว่าไม่กล้าลงมาเขาบินวนอยู่ประมาณ 3 รอบ ผมพยายามบอกให้เจ้าแซมบ้าร้อง เพื่อให้คองโกเห็นเรา และแล้วคองโกก็ลงเกาะที่ต้นมะม่วงซึ่งสูงและทึบมาก พอเขาเกาะที่ต้นไม้ได้ผมพยายามให้แซมบ้าร้องเรียกให้เขาลงมา แต่เขาคงแกล้งเราและเขาก็คงไม่เคยเจอต้นไม้ที่มีกิ่งก้านเยอะทำให้เขาปีนป่ายเล่นสบายใจเขาเลย ทีนี้คองโกเกาะกิ่งไม้ไม่ดีให้พลาดและหลุดจากกิ่งไม้ ทำให้เขาต้องบินไปอีกหลายรอบกว่าจะมาเกาะต้นไม้อีก แต่เขาเกาะต้นที่ต่ำลงมา ผมคิดว่าเขาคงเห็นผมกับแซมบ้าแล้วหละ ผมก็เลยพยายามจับเจ้าแซมบ้าโยนขึ้นเพื่อให้แซมบ้าไปเล่นกับคองโก พยายามอยู่หลายรอบแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะแซมบ้าก็คงหิวข้าว ผมก็เลยต้องพยายามดูคองโกตลอดไม่ไห้คลาดสายตา และก็เขาถ้วยอาหารมาเคาะ เอากระดิ่งที่เขาชอบเล่นมาเขย่าให้เกิดเสียงดัง ผมทำอยู่อย่างนั้นโดยที่ไม่อายใครเลย ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมา ยิ้มดูเหมือนจะเป็นกำลังใจให้ผม แต่เขาคงไม่รู้ว่านกผมหลุด ชั่วโมงกว่าผ่านไป คองโกบินจากต้นมะม่วงสูง ๆ ลงมายังต้นคูนหน้าบ้านผมได้แต่ภาวนาอย่าให้เขาตกใจอีกเลย ณ ตอนนี้ใจผมคิดว่าจะทำอย่างไรให้เขามาอยู่กับผมให้ได้ ผมนึกถึงกาวดักหนู ผมเอามาทากับไม้ไว้แล้วแต่ความยาวของไม้คงสูงไม่พอ และอีกอย่างผมกลัวเขาตกใจก็เลยไม่เอาดีกว่า ในเมื่อเขาเห็นเราแล้วเขาคงไม่ไปไหน พอดีเป็นช่วงจังหวะที่แซมบ้าก็อิ่มพอดี ผมให้แซมบ้ากินน้ำแล้วก็พูดกับแซมบ้าว่ายังไงก็ต้องเอาน้องลงมาให้ได้ จากนั้นผมจับแซมบ้าโยนขึ้นบนท้องฟ้า แซมบ้าก็บินไปเกาะต้นคูณทันที แต่ไม่ถึงตัวคองโก และแซมบ้าก็พยายามไต่ไปจนถึงตัวคองโกแล้วก็ส่งเสียงร้องกันใหญ่เหมือนจะต่อว่าคองโกทำไมมาอยู่สูงจังไม่กลัวตกรึไงอะไรประมาณนี้นะครับ (ผมเดา) จากนั้นเจ้าสองตัวก็ผลัดกันไซร้ขน ไซร้ไปไซร้มาทะเลาะกันอีก เจ้าแซมบ้าก็หนีมาหาผม ผมก็จับโยนขึ้นอีก ทีนี้เจ้าแซมบ้าบินมาเกาะต้นมะขามซึ่งเขาจะชอบหาฝักมะขามอ่อนและยอดอ่อนแทะเล่น ส่วนคองโกผมสังเกตเห็นที่กระเพาะพักของเขาจะแฟบมากคงไม่ได้กินอะไรเลย โดยที่เขาพยายามหายอดอ่อนของต้นคูณกินเป็นอาหารเช้า ผมก็พยายามให้แซมบ้าร้องโดยพยายามเอาสิ่งที่คิดว่าเขาไม่ชอบคือรถมอไซค์ จักรยาน มั่ง เพราะเวลาผมจะไปทำงานหรือไหนมาไหนผมจะใช้มอไซค์และจักรยาน ซึ่งพอเขาเห็นเขาจะส่งเสียงดังมาก เขาคงคิดว่าผมจะหนีเขาไป ปรากฎว่าได้ผลครับแซมบ้าร้องลั่นเลย คองโกมองเห็นแซมบ้าร้องเท่านั้นแหละ โผจากต้นคูณมาหาเจ้าแซมบ้าเลย แต่ก็ไม่ลงที่ต้นมะขามทันที ยังมีลีลาบินไปเกาะสายไฟที่โยงเข้าบ้าน ผมก็ยิ้มได้แล้วครับและคิดว่าเขาคงไม่ไปแน่ คองโกเกาะได้สักพักก็ต้องโผจากสายไฟครับ เพราะสายไฟมันไหวอยู่ตลอด พอหลุดจากสายไฟจึงไปเกาะต้นมะขามกับเจ้าแซมบ้า ทั้งสองก็เล่นก็จิกกันอยู่เหมือนเดิม คองโกจะหายอดอ่อนและฝักอ่อนมะขามกิน ผมก็คิดไปอีกว่าถ้าเกิดเขากินยอดมะขามแล้วอิ่มแล้วไม่ลงมา และบินหนีไปอีกจะทำอย่างไร ผมก็เริ่มที่จะไม่ค่อยสนใจเขามั่งละ ก็ทำงานอย่างอื่นของผมไปมั่ง แต่ก็คอยดูเขาอยู่ว่าเขามีปฏิกิริยาอย่างไร จนผมซักผ้าเสร็จ ผมก็เอาเงาะใส่ถาดให้เขาเห็น เขาเริ่มมองเห็นแล้วว่ามีเงาะ ท่าทางของเขาดูเหมือนว่าเริ่มที่จะไม่สนใจยอดมะขามแล้ว แต่เจ้าแซมบ้าซิกลับทำให้ผมหนักใจเพราะชอบแกล้งเจ้าคองโก เหมือนกับจะบอกว่าจะไปไหนมาเล่นกันก่อน ทำให้คองโกร้องลั่นและพะวงว่าแซมบ้าจะแกล้งอีกรึป่าว ยิ่งทำให้ใจผมไม่ค่อยดี กลัวว่าสิ่งที่คองโกตั้งใจจะลงมาหาอาหารนั้นหายไป ผมก็อยากตีแซมบ้าเหมือนกันแต่เขาคงไม่รู้เรื่องกับเรา แต่คองโกก็พยายามเลี่ยงแซมบ้าโดยการไต่ลดระดับความสูงลงมาเรื่อยๆ จนถึงกิ่งสุดท้ายก็ยังสูงกว่าผมจะจับเขาได้ผมเลยส่งเงาะให้เขากินและส่งนิ้วให้เขาเกาะ และคองโกก็กลับมาอยู่กับผมเหมือนเดิมครับพอเอาเข้ากรงใหญ่เอาอาหารและน้ำให้กิน ไม่ยอมเงยหน้ามองเลยครับ สรุปแล้วก็ใช้เวลา 3 ชั่วโมงกว่า ผมถึงได้ตัวคองโกคืนมา และวันนั้นผมไม่ไปไหนเลยครับ อยู่ให้เขาเห็นตลอดเวลาเลย อย่างไรก็ตามผมคงต้องซอยปีกให้เขาแล้วหละ ผมรู้ว่าความรู้สึกตอนนั้นผมแย่มาก
จากประสบการณ์จริงที่ผมเล่ามา ผมไม่ได้ถ่ายรูปไว้ครับ เพราะกล้องผมไม่ได้เอามาจากที่ทำงาน ผมยังเสียดายเลยว่าเราน่าจะมีอะไรบันทึกไว้เป็นภาพ แต่ก็ดีทียังได้บันทึกไว้ในความทรงจำ
ผมรู้แล้วว่าเลี้ยงเกรย์แล้วสบายใจครับ เพราะเป็นนกที่ไอคิว ความจำดีมาก และคนที่เริ่มเลี้ยงใหม่ผมอยากให้คิดให้ดี ถ้าตกลงจะเลี้ยงก็ให้ดูแล ให้ความรัก ความเอาใจใส่เขาให้มาก เพราะเขาก็คือหนึ่งในสมาชิกของครอบครัว
(((((ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงทั้งคนและนกนะครับ)))))
อ่านแล้ว ก็ต้องบอกว่า บางครั้งเราต้องตัดสินใจว่า ระหว่างการกักขังหน่วงเหนี่ยว การขลิบขนปีกจนนกขาดสันชาติญาณในการบิน การปล่อยให้ขนปีกเต็มแล้วบินจากไป จะเลือกแบบไหนครับ
หลาย ๆ ท่านบอกว่าอยากเลี้ยงให้เขามีขนปีกที่เต็ม จะได้มีอิสระ มีความสวยสง่า แต่ถ้าคิดในแง่มุมอีกแง่มุมนึงว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างที่ท่านเจ้าของกระทู้กล่าวมาแล้ว บางครั้งมันไม่เหมือนแบบนี้เสมอไป
ก็ต้องช่างใจคิดกันละครับ
ปล. ของผมหลุดไปหลายตัว ไม่มีโอกาสกลับมาเลยสักตัวครับ พอขนเริ่มเต็มก็ขลิบหมด แม้จะอยู่ในกรงรวม หรือกรงเดี่ยว เพื่อป้องกันปัญหาอื่น ๆ ที่จะเกิดขึ้นมา
ดีใจด้วยครับ ที่ได้กลับมา
ดีใจด้วยจิงๆค่ะ ^^
อ่านแรกๆก็ใจหายใจคว่ำเลย
แต่สุดท้ายก็แฮบปี้ เฮ้อ...โชคดีจังเลยคะ
เพราะตัวเราเองก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน
เข้าใจถึงความรู้สึกท่านเจ้าของกระทู้เลยคะ
ดีใจแทนที่ได้เขากลับมา เย้ เย้ๆๆ :-) ;-)
ดีใจด้วยครับ ของผมบินไปหลายตัวแล้ว ไม่เคยกลับมาเลย
เมื่อต้นเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา เชคนัทมาคอว์ ผมที่เลี้ยงมาจากลูกป้อนอายุ สองปี ก็หลุดไปแบบแพ๊คคู่เหมือนกันครับ หลุดไปตอนเย็น ห้าโมงผมยังไม่กลับถึงบ้านแต่คนที่บ้านเห็นตอนมันบินพอดี ผมเข้าใจเลยอารมณ์คนนกหลุดมันเป็นไง แต่ก็ได้คืนหมดครับ ตัวแรกได้เย็นนั้นเลย เพื่อนบ้านจับมาให้ ตัวที่สองได้ตอนเช้า มันไปหลบตรงรั้วบ้านพอเห็นผมถืออาหารมาให้พวกที่เหลือก็ร้องให้ผมไปจับ ถือว่าโชคดีเหลือเกินครับ ไม่งั้นเศร้าไปนาน
จบสิ้นกันสักทีคนแบบนี้
โพสนี้ทำให้เกิดความแตกแยกขออนุญาตลบค่ะ
แค่แสดงความคิดส่วนตัวมันอ่านแล้วขัด ๆน๊ะครับ
ลองเป็นนกที่มีมูลค่าเยอะสักหน่อย จะลองกล้าฝึกกันดูไหมครับ เอาแค่ เกรย์ แล้วค่อย B/G ก่อนละกัน แล้วค่อยคิดไปถึง Greenwing และ Scarlet
เพียงเฉพาะแค่ Sun จะหลุดไปสักฝูง สองฝูง คงไม่น่ามีปัญหาสักเท่าใด
มันมีสักกี่เปอร์เซนต์กันที่จะสามารถฝึกนกได้ดี นกหลุดไปกี่ตัวแล้วกลับมาถึงเป้าหมายได้เสมอ
บางครั้งคงต้องตัดสินใจกันว่าจะสูญเสียก่อนไหม แต่สำหรับผมคงไม่ เพราะนกบางตัวมันมีมากกว่าราคา
ยังไงก็ดีใจด้วยครับที่เจ้านกน้อยยังคิดถึงบ้าน
และบินกลับมาถูก
ยินดีด้วยครับที่เจ้านกตัวนี้ยังรักเจ้าของ :-)
ขอขอบคุณน้องติ๊กครับ ผมเห็นวิธีการฝึกของน้องครับ มีปีกก็ใช่ว่าจะปลอดภัยใช่ไหม โยโย่และบูบู้ เคยโดนเหยี่ยวโฉบไปไม่ใช่เหรอครับ ผมเข้าใจในความเป็นนกครับ แต่เขามีมูลค่ามากกว่าเจ้าซัน เป็นไม่รู้กี่เท่าตัวครับ แต่ผมมั่นใจครับ ผมสามารถฝึกได้ครับ ตอนนี้เขายังเป็นเด็กและยังไม่เหมาะที่จะฝึกให้บินครับ เพราะหากหลุดไปจริงๆ แล้ว ก็หมดกันครับ
ผมเคยฝึกเจ้าแซมบ้า (ซัน) โดยผมจะให้เขาบินในห้องผมก่อน เพื่อให้เขาเกิดความมั่นใจ หลังจากนั้นผมก็ซอยปีกออก แต่ให้เขาสามารถบินได้ในระดับหนึ่ง คือไม่ให้สูงมาก หลังจากนั้นผมจะปล่อยเขาบินอยู่รอบบริเวณนอกบ้าน เมื่อเวลาผ่านไปได้ปีนึง ขนเขาเริ่มผลัดปีกเส้นใหม่ขึ้นมาทดแทน เขาก็สามารถบินได้เป็นปกติครับ ทุกวันผมต้องเอาเข้ากรง เพราะไม่งั้นบินตามผมไปทำงานทุกวันเลย นี่เป็นวิธีการทีผมฝึกครับ แต่ก็กับเจ้าคองโกผมก็มั่นใจครับว่าสามารถฝึกได้ เพราะผมเริ่มฝึกในห้องผมก่อนโดยการยื่นแขนข้างนึงออกแล้วก็เรียกชื่อเขา เขาจะลังเลนิดนึง สักพักก็บินมาหาผมซึ่งผมคิดว่ามันเป็นนิมิตหมายอันดีครับ จริงๆ แล้วผมอยากจะเอารูปที่ผมถ่ายไว้ ให้กับสมาชิกได้ดูว่าผมเลี้ยงนกอย่างไร แต่ระบบ IT ผมไม่ค่อยถนัด ย่อรูปไม่เป็นครับ ยังไงช่วยแนะนำทีนะครับ
และขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านผมก็อยากให้หลายๆ คนคิดก่อนจะทำอะไรหลงไป อย่างเช่น ผมคิดที่จะเอากาวดักหนูติดเขา แต่ถ้าเกิดทำจริงๆ แล้วเขาดิ้นหลุด ก็คิดเอาเองแล้วกันนะครับว่าอะไรจะตามมา
ดีใจด้วยครับที่ได้นกกลับมา คราวหน้าต้องเพิ่มความรอบคอบขึ้นอีกนะครับ
ถ้าผมมีนกซัน แล้วหลุด อีกอาทิตย์ก็ไปซื้อมาใหม่ :-D
ถ้าเกรย์ผมหลุด 3-4 เดือน ก็คงไปซือ้มาใหม่ :-o
ถ้าผมมีบลูโกลด์แล้วนกผมหลุด ปีหน้าก็อาจไปซื้อมาใหม่ :oops:
ถ้าผมกรีนวิง หรือสกาเล็ทแล้วนกผมหลุด ผมก็คงต้องไปซื้อหวยก่อนครับ หาตังก่อน ไม่รู้อีกเมื่อไหร่งบจะถึง :cry:
ดังนั้นผมจึงต้องระมัดระวังตลอดเวลา แต่ก้มีเกือบ + เฉียดหลุดอยู่เหมือนกัน
พี่ค้ะ มูลค่าอยู่ที่ความทรงจำของเรากับ นก แต่มันกลับไม่ได้ขึ้นอยู่กับราคานกเลยค่ะ
ติ๊กบอกแล้วว่า มันต้องฟังดูขัด ๆ ถึงจะสามารถกระตุ้นอะไรที่อยู่ในใจเราได้เพือให้เราได้คิดว่า เราจะแสดงความคิดอะไรออกมา
ซัน ตัวละแค่ พัน แต่เวลาหายไป มีคนจับได้ บอกขอค่าไถ่ 3000 เราไถ่มั้ย..... ติ๊กว่ามีคนไถ่ค่ะ ติ๊กเองก็ยอมเช่นกัน
ความคิดที่นกเป็น มูลค่าทางเงินนั้น...... ไม่พูดต่อดีกว่าค่ะ เรื่องแพง ไม่แพง
แต่ติ๊กแสดงความเห็นออกมาว่า ซันก็ชีวิต จะ กรีนวิงก็ ชีวิตค่ะ ไม่ได้มองที่มูลค่านกที่จะมีเฉพาะคนมีเงินซื้อมาเลี้ยงได้เพื่ออะไรก็แล้วแต่
ขออภัยที่มองกันคนละมุมค่ะ
ไม่งั้นติ๊กจะยุยงทรงกระทู้แนว ๆ ป้อนไม่ใช้ใ้ส้ไก่ให้กับน้อง ๆ มือใหม่ไว้เพื่ออะไร ก็เพราะความสุขของนกเราเป็นสิ่งที่มีมูลค่าสูงสุด
มีคนให้นกแพง ๆ ติ๊กมาฝึกให้ สองตัว ตอนนี้ยังรับมาไ้ม่ได้เนื่องจากเต็มแล้ว ที่บ้านไม่มีตำแหน่งให้มันอยู่ ถ้ามีคนเอา สกาเล็ตมาให้ฝึกติ๊กจะทำให้มันบินได้แล้วกลับมาให้ดู ..... ค่ะ อิ ๆ
ปล .. ติ๊กตอบกระทู้เพื่อค้นหาคนแนวเดียวกับติ๊ก และเพื่อให้ท่านที่โพสต่อจากติ๊กออกมาแสดงความคิดเห็น ว่าท่าจะออกมาเป็น เสื้อเหลือง เสื้อแดง เพื่อที่ติ๊กจะได้ คิดตามได้ทันว่าท่านเป็นกลุ่มเดียวกัน ที่ต้องจูนเข้าหากันหรือ คนละกลุ่มที่ไม่ควรไปยุ่งค่ะ
ยกตัวอย่าง ป๋า ๆ ที่เคยตำหนิตอนที่ติ๊กออกความเห็นแสดงความเห็นด้วย กับกระทู้ สุด hot
"ป้อนนกใช้สายยางนั้นป่าเถือน"
ซึ่งก็ได้ข้อสรุปกันไปว่า ป๋า ๆ ที่เลี้ยงกันจำนวนมากนั้นไม่สามารถทำได้เนื่องจากเหตุผลหลายประการ
ส่วนกลุ่มที่เห็นด้วยก็จะเป็น นักเลี้ยงนกหน้าใหม่ ที่มีนกไม่มาก ตัวสองตัวค่ะ
เห็นมั้ยแค่กลุ่มที่ป้อน นกด้วยสายยาง กับ กลุ่มที่ปัอนนกด้วยอย่างอื่น ยังแยกกันเลย ติ๊กก็แค่อยากจะเห็นว่า พวกพี่ ๆ น้อง ๆ เราคิดอย่างไร กับ ........ นกหลุด
แล้วก็ทำสำเร็จแล้วค่ะ เห็นแล้ว ว่า พี่ ๆ มีแนวคิดอย่างไรค่ะ
ยิ้ม ๆ นะค้าาา พี่ ๆ ข๋าาาาาา
มูลค่านกอยู่ที่ความทรงจำจริง ๆ ครับ
ตามรูปเลย ครับผมจำไปจนตายแน่ ๆ 5555
ติ๊กไปไถ่ให้อู๋ทีดิตัวนี้อ่ะ อิอิ
ขนาดนกพิราบ ปล่อยบินเป็นฝูงๆ ทุกวัน ใกล้บ้าง ไกลบ้าง บางครั้ง ยังมีหลงหายไปบ้างเลยครับ
นกแต่ละชนิด นิสัยไม่เหมือนกัน นกซัน โนรี นกเอี้ยง นกเงือก เห็นอยู่บ่อยๆ ที่มันบินตามเจ้าของ หรือ ปล่อยบินเป็นอิสระ แล้วกลับมานอนรังที่เดิม
แต่นกบางอย่าง อาจมีความเป็นส่วนตัวสูง ซึ่งอาจจะไม่สามารถทำได้อย่างซัน และต้องหลงทาง กลายเป็นนกจรจัด และถูกโลกภายนอดจัดการไปในที่สุด
ผมดีใจ ที่เห็นคนที่สามารถเลี้ยงนกแก้ว แล้วบินตามเจ้าของได้มากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเช่นที่ผมเคยเห็นนกเอี้ยงบินตามเจ้าของ เหมือนที่ผมเคยฝึก หงส์หยก และ lovebird ให้บินตามผมได้ ซึ่งในขณะนั้น ผมมีเวลาให้นกเหล่านั้น
แต่ในวันนี้ ผมไม่มีเวลาที่จะฝึกให้นกบินตามผม แต่ผมก็ไม่ละเลยที่จะต้องเล่นกับมัน ด้วยความเป็นห่วงมัน ในวันนี้ ผมเลือกที่จะเล็มปีกเขาออกบ้าง เพื่อไม่ให้เขาบินแรงแล้วโซ่อาจจะกระชากเท้าเขาหักได้
แต่ในอนาคต หากผมมีเวลาอยู่กับนกมากขึ้น ผมอาจจะปลดโซ่ ปล่อยปีกก็เป็นได้
เคยคิดจะฝึกนกกระจอกเหมือนกันนะ แต่เราจะจำได้เปล่าเนี่ย ว่า ตัวไหนลูกเรา และตัวไหนชื่ออะไร
น้องติ๊ก พี่เชื่อว่าน้องติ๊กฝึกนกซันได้ แต่อาจจะไม่ทุกตัวเพราะนกก็เหมือนคน ฝึกได้มั่งไม่ได้มั่ง บอกได้มั่งไม่ได้มั่ง แล้วแต่ความหยักของคลื่นสมอง และพี่ยังไม่เคยเห็นว่าน้องติ๊กฝึกแอฟริกันเกรย์ได้ พี่เลยไม่เชื่อในข้อเสนอแนะของน้องซักเท่าไหร่คงไม่ว่ากันนะครับ พี่อยากให้น้องติ๊กลองซื้อนกแอฟริกันเกรย์มาฝึกสักตัวซิ แล้วฝึกให้ได้เหมือนกับเจ้าซัน ทั้งสองตัว เมื่อฝึกได้แล้ว พี่เชื่อว่าคงมีหลายคนที่ต้องขอความรู้ และยกย่องน้องติ๊กเป็นครูชั้นเทพเลยครับ
ใช่ครับน้อง นกทุกอย่างมีชีวิต ไม่ว่าจะเป็น นกกระจอก นกกระจิบ นกมาคอว์ บลูโกว์ ในเมื่อเขามีชีวิต เขาย่อมที่อยากมีวิถีชีวิตตามธรรมชาติของเขา อยากบิน อยากมีอิสระ เขาคงไม่อยากให้น้องติ๊กเอาเขามากักขังใช่ไหม ทำไมน้องติ๊กไม่ปล่อยเขาเป็นอิสระ
การฝึกนกของให้น้องจำไว้เลยว่า เป็นการทรมานอย่างหนึ่งครับ อย่าง เช่น น้องติ๊กจะฝึกนกตอนก่อนให้อาหาร ใช่ไหม จริงๆ แทนที่เขาต้องได้รับอาหารจากน้องทันที แต่น้องกับทรมานให้เขาบินหิวก็หิว เหนื่อยก็เหนื่อย ถ้าไม่ได้ยินเสียงน้องติ๊กเรียกก็ไม่ต้องมากินอาหารละครับ บินแทบตายเมื่อไหร่จะเป่านกหวีดให้สัญญาณสักทีน้องฝึกให้เขาเป็นนกหรือฝึกให้เขาเป็นทหาร หรือเพียงแต่ความภูมิใจว่าฉันสามารถฝึกนกได้ แล้วก็ลงประกาศในเวปให้คนอื่นเขาชื่นชมในความสามารถ แค่นั้นหรือ...........
ผมเชื่อว่า เกรย์ ฝึกได้นะครับ แต่คงไม่เท่าซัน เพราะ
เกรย์ค่อนข้างที่จะรักเจ้าของ ดังนั้น มันบินมาหาแน่ ถ้าเจ้าของเรียก
แต่ ด้วยความที่มันหวงตัว และขี้ระแวง มันอาจจะไม่มาเกาะที่ตัวเจ้าของ จะเกาะบริเวณใกล้ๆ
ผมเคยเห็น เกรย์ ที่อยู่ในกรงบิน เจ้าของเรียก จะบินมาหา เกาะตาข่าย สามารถแหย่นิ้วเล่นได้ ไม่กัด แต่พอผมเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็บินจากไป
ต่างจากซัน ซึ่งจะไม่ยอมห่างเจ้าของเลย แถมจะบินมากัดผมด้วยซ้ำไป
ดังนั้น หากจะฝึกเกรย์ คงต้องสถานที่ ที่ไม่มีสิ่งใดมารบกวน อาจจะฝึกได้สำเร็จ
สำหรับความเห็นส่วนตัว ผมฝึกให้ยืนคอน ใครๆก็เล่นกับมันได้ จะดูน่ารักไปอีกแบบครับ
โห ลุงน้อย กะจะฝึกนกกระจอกกันเลยเหรอค่ะ อ่านข้อความของลุงทีไร ต้องแอบขำทุกที มีมุขตลอดเลยอ่ะ
และก็ดีใจด้วยที่คุณ dangdon ได้นกคืนมานะค่ะ
ส่วนจะปล่อยนกอิสระ หรือเลี้ยงยังไง ขอแค่เจ้าของนั้นรักและดูแลนกอย่างดี ให้อาหารที่ดี คอยเล่นกับเค้าเสมอ ยามเจ็บป่วยก็พาไปรักษา แค่นี้ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี และเชื่ออย่างยิ่งว่าสมาชิกในเว็ปนี้ล้วนรักนกกันทุกคน
หูยย ลุงน้อยนั่นสิ ฟาดนกกระจอกเลย อิๆ เจ๋งจริง ๆ ค่าา
===================================
กระทู้นี้ ทำติ๊กคิดหนัก เล่นเอา กินไม่เข้า คายไม่ออกเลยค่ะพี่ขา ปรกติ ติ๊กอ่านกระทู้ก็จะติดตลกทุกที ทำไม ติดตรงกระทู้นี้ มันไม่ขำ ป๋า ๆ สอน มามีว่ามาบ้าง ติ๊กตรองดูแล้วมันก็จริง ก็ยอมรับไปตาม เหตุผล แต่อันนี้มัน...เอ่ออ รับไม่ได้ค่ะ
ขออนุญาตตอบ คุณพี่ แดงดอน และ คุณพี่ ฮันเตอร์ เป็นการส่วนตัวนะค้ะ เนื่องจากเรื่องต่อไปนี้
===================================
อ้างถึงเขาคงไม่อยากให้น้องติ๊กเอาเขามากักขังใช่ไหม ทำไมน้องติ๊กไม่ปล่อยเขาเป็นอิสระ
ถ้าพี่พูดออกมาได้อย่างนี้ ก็ เลิกคุยกันได้แล้วค่ะ พี่พูดแรงเกินไปแล้ว ความคิดช่างคับแคบเกินกว่าจะไปเถียงอะไรต่อกับพี่แระ
ติ๊กก็แค่ออกความเห็น คนเราเห็นไม่พอ้งกันก็ไม่น่าจะมาว่ากันแบบนี้ หนูอยากใช้คำว่า...(ลบไปแระ)...แต่มันไม่สุภาพ มีที่ใหน สังคมเลี้ยงนก ทำไมไม่ปลอ่ยมันไปหละ
"ติ๊ก พยายามปลดปล่อย ให้นกได้มีความสุขบ้าง แค่อยากให้เจ้าของทุกท่าน
ได้มีความสุขกับการที่ได้เห็นเค้ามีความสุขค่ะ " พี่พูดเช่นนี้ มันแสดงถึงความอะไร
ใครช่วยคิดที
อ้างถึงการฝึกนกของให้น้องจำไว้เลยว่า เป็นการทรมานอย่างหนึ่งครับ
ฝึกนกทำให้ทรมาณ ใช่ค่ะ แต่ทำไมพี่ถึงได้คิดแค่ด้านเดียวหละค้ะ เปิดใจหน่อยนิ๊ดนึงก็ยังดีค่ะ ก็เพราะไม่ได้ฝึกไงหละค้ะ ถึงได้ เรียกแล้วไม่กลับ พูดถึง สุนัขตำรวจซิ
ได้ฝึก ถึงสามารถนั่งรอได้ ทำตามคำสั่งได้ ทุกอย่าง จบที่ความสำเร็จ ขอบคุณค่ะ ทำให้ติ๊กคิดได้ว่ามันเป็นการทรมาณ แต่คงไม่เท่าโดนตัดปีกเพื่อไม่ใ้ห้บินหรือถูกขัง
ตลอดชีวิตในที่แคบ ๆ เหมือนพวกนกร้องหรอกใช่มั้ยค้ะ ไม่ดีกว่าเปรียบอย่างอื่นดีกว่า มันโดนหลายที่ค่ะ อิๆ
ที่สำคัญ ติ๊กไม่เคยตอบอะไรสั้น ๆ สักที ตอบแต่ละที ก็ ขอให้ขำ ๆ
มีแหย่ มี คัน ทุกรอบ แต่ไม่คิดว่าตะโดนคนใจแคบนอกจากทำกับนกตัวเองแล้วยังว่าติ๊กว่าทำสิ่งนี้ เพื่ออะไร อีก
อ้างถึงเพียงแต่ความภูมิใจว่าฉันสามารถฝึกนกได้
ใช่ค่าภูมิใจมาก ติ๊กคิดเองอีกด้วยว่า เจ้าโยโย่ บูบู้ นั้นน่าจะเป็น นกกลุ่ม แรก ๆ แต่คงไม่ใช่ตัวแรกหรือคู่แรก ที่ได้บิน บอ่ย ๆ อย่างอิสระแบบนี้ สิ่งที่ภูมิใจนอกจาก
การถอดรหัสการฝึกนกในคลิปวีดีโอเป็นสิ่งสำเร็จ และได้ถ่ายทอดจนมีคนมาดูมาก ๆ แล้ว ความสำเร็จแห่งการฝึกทำให้ติ๊กได้เติมเต็มสิ่งที่เคยฝันไว้ตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ
ว่า อยากมีลูกสมุนเป็นนก ที่สามารถเฝ้าดูเค้าบิน ไปใหนมาใหน แล้วเมื่อต้องการก็ สามารถให้กลับมาเล่นกับเราได้อีกด้วย
ความสุขของติ๊ก คือได้เห็นเค้าบิน เป็นเป้าหมาย ตั้งแต่ตอนซื้อเค้ามาเลี้ยง ค่ะ ถึงแม้ว่าติ๊กจะเคยเสีย โยโย่ บูบู้ (เก่า) กับ จิ๊บ นกเอี้ยงสาริกา ชุดแรกไปแล้ว เนื่องจากการที่เราเอาแต่เลี้ยงอย่างเดียว ไม่ได้ ฝึกให้เค้ามีทักษะด้านต่าง ๆ เหมือน
เจ้าสองตัวปัจจุบันนี้ ด้วยความคิดถึง จึงไปซือตัวใหม่มาแล้วพูดกับตัวเอง และมีเป้าหมายให้กับตัวเองค่ะ
เพระฉะนั้น ประสบการ์ณ ของติ๊กคือความสำเร็จ คือกระทู้ ที่อยากจะถ่ายทอดให้รุ่นน้องรุ่นหลัง ที่กำลังจะเลี้ยงนกเบื้องต้น จำนวนน้อย ๆ ได้ ให้โอกาสเค้าได้ มีอิสระบ้าง
ได้มีความสุขกับการกินบ้างและอื่น ๆ ที่อยากจะทำให้ "รุ่นน้อง" หรือ คนเลี้ยงนกรุ่นหลัง ค่ะ
กระทู็พี่หละค้ะ ได้ถ่ายทอดอะไรให้รุ่นน้องได้บ้างนอกจากพลาดนกหลุดไปแล้วกลับมา..? ซันตัวที่เคยซื้อให้เป็นน้องเจ้าแซมบ้าก็ หลุดหายไปไม่ใช่หรอค้ะ ดูเหมือนไม่ใช่ครั้งแรกที่หลุด เพียงแต่คราวนี้ได้คืน พี่เคยเคยให้ความรู้อะไรกับรุ่นน้องบ้าง ? หรือการว่า ติ๊กแบบนี้ ให้ความรู้สึกดีที่สุด
เอางี้สิค้ะ อย่างน้อยก็ตอบข้อสงสัยให้ติ๊กทีว่านี่เค้าเรียกนกอะไร งงมานานแล้วค่ะ แล้วคำตอบจากพี่นี้คือความรู้ลำดับแรก ๆ ที่พี่แจกให้หนูในกระทู้แห่งนี้
http://bt-wifi1.blogsyte.com/bird/yo_033
พิมพ์เพลิน อ้างถึง ข้อล่างนี้ ก็ ถือว่าติ๊กตอบไปแล้ว ข้างบนนี้นะค้ะ
เจ็บใจที่สุดตอนลงท้ายค่ะ
อ้างถึงแล้วก็ลงประกาศในเวปให้คนอื่นเขาชื่นชมในความสามารถ แค่นั้นหรือ...........
============================
สุดท้าย และท้ายสุดค่ะ สำหรับ เรื่องฝึกนกอื่น ถ้าติ๊กทำได้ คุณพี่จะว่าอย่างไร....... ก็คงไม่ใช่แค่คำว่า "อุ้ย มันเอาจริงแฮ้ะ ทำได้ด้วย ดีใจด้วยนะ " ทำนองนี้ พอเหอะค่ะ หนูคิดว่าพี่ดูถูกหนูอย่างแรง มาก !! ตั้งแต่เริ่มให้ซื้อนกแพง ๆ แระ ติ๊กไม่ต้องซื้อหรอกค่ะ แค่นี้ ก็ มีแต่คนเมลมาให้มารับตัวนั้นไปเลี้ยงตัวนี้มาเลี้ยง
อ้อ ส่วนเกรย ที่ว่าฝึกยากน่ะ จะบอกว่า ติ๊กได้แรงบันดาลใจจาก link ข้างล่างนี้นะค้ะ คุณพี่ dangdon . hunted ไปดูด้วยนะค้ะ เผือจะสามารถลบอะไรจากใจพี่ได้บ้าง
http://www.youtube.com/watch?v=y4lEivTETQM&feature=related
แล้วก็เค้ามี day 2 , 3 ,4,5,6 ไปจนถึงวันที่สิบกว่าด้วยค่ะ พี่
ติ๊กขอโทษที่โพสกระทู้ทำนองนี้แล้วทำให้ไม่สบายใจ ติ๊กจะไม่ยุงกะพี่แระขอโทษ อีกครั้งค่ะ ที่ติ๊กพิมพ์ไปแต่แรกติ๊กลบออกหมดแระ แต่ save ไว้เผืออยากจะอ่าน เองหรือเผยแพร่ให้คนอื่นได้อ่าน เพื่อเป็น ประโยชน์ ต่อแนวคิดค่ะ
ขอโทษอีกครั้งค่ะ ไม่โพสต่อแล้ว จบค่าาา
อ้างถึงannie เป็นผู้เขียน:
โห ลุงน้อย กะจะฝึกนกกระจอกกันเลยเหรอค่ะ อ่านข้อความของลุงทีไร ต้องแอบขำทุกที มีมุขตลอดเลยอ่ะ
จริงนะจ๊ะ ไม่ได้โม้
เห็นคีรีบูน สีเหมือนนกกระจอก ทำไมมันมีราคา
มานั่งดูนกกระจอก ดูไปดูมา ลายมันก็สวยดีนี่หว่า
เลยฝันว่า ถ้านกกระจอก 1 ฝูง บินมาเกาะบนตัวเรา มันคงจะเท่ห์ดี
เริ่มวางแผนว่า ถ้านกกระจอกมันมาทำรังเมื่อไหร่ จะสอยลูกมันมาเลี้ยงซะหน่อย
ด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ นกกระจอกที่เคยมาทำรังเป็นครั้งคราว หายไปในทันที ทิ้งไว้แต่เพียงกองอึเล็กๆ ให้เราเช็ดถู เห้อ..........
คุณติ๊กครับ นกนี้มันคือเอี้ยงด่างครับ
นกเอี้ยงด่าง
สัตว์ปีก
Pied Starling
ชื่อทางวิทยาศาสตร์: Sturnus contra
รายละเอียด
http://www.moohin.com/animals/birds-114.shtml
รูป
http://lungpas.multiply.com/photos/album/59/59
ดูตามรูปร่างแล้วจะพบว่ามันอยู่ในกลุ่มของ starling มากกว่ากลุ่ม mynah จากที่ผมเคยป้อนตระกูลนกเอี้ยงมาพบว่าเจ้าหมอนี่อึดน้อยกว่าเพื่อน(แต่ก็ยังอึดอยู่ดี) เช่นป้อนเจ้านี่ 20ตัวอาจสูญเสีย 2-3ตัว ในขณะที่ป้อนเอี้ยงดำ เอี้ยงสาริกา เอี้ยงแกลบ จะรอดหมด หรือสูญเสียอย่างมาก 1 ตัวเท่านั้น
มามะมาพูดเรื่องนกปล่อยบินต่อนะ การปล่อยนกของคุณติ๊กมันก็ดีในแง่ของเหตุผลตามที่คุณติ๊กได้กล่าวถึง
แต่ ถ้า
เดี๋ยวมาต่อนะครับ งานเข้าพอดี
มาต่อครับ...
งานจบอีกจ้อบแล้ว เอ..ถึงไหนแล้วหว่าเอาเป็นว่านกหลุดเแล้วได้กลับคืนมาด้วยวิธีใดๆก็ตาม ก็ยินดีด้วยครับ ถ้าตามไม่ได้ก็ค่อยๆเก็บตังค์ซื้อใหม่ ถ้าจะฝึกบินแบบคุณติ๊กคราวหน้าก็เพิ่มความรอบคอบหน่อยให้ชัวร์กว่าเดิม
ส่วนนกที่ตัวที่ตามไม่ได้ ไม่รู้เป็นเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ขอภาวนาให้นกแถวนั้นหลุดมาเป็นเพื่อนสัก2-3ตัว เอาแบบครบคู่ จะได้ไม่เหงาและขอให้อยู่รอดปลอดภัยจนจวบอายุขัย ถ้าเป็นนกนอกก็ขอให้ตั้งถิ่นฐานได้โดยไวไม่โดนเจ้าถิ่นรังแก ออกลูกออกหลานมาเป็นฝูงๆ แต่อย่ามารังแกเจ้าถิ่นนะ เอาอย่างนี้แหละครับ :-)
หากคุณติ๊กมีคำถามหรืออยากรู้อะไรเกี่ยวกับนกหรือเรื่องอื่นๆถ้าคิดว่าที่นี่ช่วยได้เชิญคุณติ๊กถามมาในบ้านหลังนี้ได้เลยครับ ถึงบ้านนี้จะเล็กแต่ลูกบ้านในนี้ใจไม่เล็กนะครับ ผมมั่นใจว่าพี่ๆท่านช่วยตอบแน่ๆ และลีลาแต่ละท่านเด็ดๆทั้งนั้น :-D
------------------------
ลุงน้อยครับนกกระจอกมันฝึกได้จริงๆนะครับ วันนั้นผมไปเยี่ยมเพื่อนที่พัทยา ไอ้เพื่อนผมคนนี้จะพาไปดูเจ้านกกระจอกตัวนี้ เค้าบรรยายได้เป็นฉากๆว่านกกระจอกนี่พอผิวปากเรียกก็มาเกาะไหล่ทันที เวลานายมันนั่งทำงานแล้วมีแมลงหรือยุงมากวน เจ้านายก็ผิวปากเรียกเจ้านกตัวนี้ให้มากำจัดพวกแมลงนี้ออกไป ตอนแรกผมก็อยากไปดู แต่พอเพื่อนมันบอกว่าต้องไปดูข้างในที่ทำงานของเค้า ผมก็เซย์โนทันที ไม่ดูมันแล้ว และคิดว่านกตัวนี้คงไม่ร้องจิ๊บๆแบบนกกระจอกทั่วไปแน่ อ้อเพื่อนผม เป็นผุ้คุมอยู่ครับ ส่วนเจ้าของนกไม่ขอเอ่ยก็แล้วกันว่าเข้าไปทำอะไรอยู่ในนั้น
:hammer: :hammer: :hammer:
เลี้ยงนกก็เหมือนเลี้ยงลูก พ่อแม่แต่ละคนก็รักลูกทั้งนั้น การสอนเลี้ยงดูอบรมลูกของแต่ละบ้านคงไม่เหมือนกัน ไม่มีใครผิดใครถูก เพราะมุมมองไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง เช่นของคุณติ๊กมีจุดประสงค์ที่จะเห็นมันบิน ถ้าซื้อมาแล้วไม่หัดให้มันบินก็ผิดวัตถุประสงค์ ส่วนของคุณdangdonจุดประสงค์น่าจะเหมือนผม คือซื้อมาเลี้ยงเป็นเพื่อน หัดพูดคุย เล่นด้วย
นกของคุณติ๊ก ผมได้เห็นมันเป็นแบบนั้นก็มีความสุขด้วย:-D
ส่วนนกของผม ไม่สามารถปล่อยให้มันเพ่นพ่าน เพราะเป็นร้าน ที่ต้องการความสะอาด ถ้าปล่อยมันจะกัดของ และถ่ายเลอะเทอะ แล้วก็กลัวมันไปเล่นสายไฟ ปลั๊กตามพื้น กับดักหนู มันจะอันตราย เลยขลิปปีกให้เกาะคอน แล้วก็ต้องเดินทางบ่อย ถ้ามันบินได้คงวุ่ยวาย หรือรบกวนคนอื่น เช่นเวลาไปที่จุดพัก หรือร้านอาหารแล้วเอามันออกมากิน มันอาจจะบินไปโต๊ะอื่น แล้วนกตัวไม่ใช่เล็ก คนบางคนอาจจะกลัวได้ หรือขึ้นต้นไม้แล้วไม่ยอมลงมาจะรีบไปก็ไม่ได้ 555
ผม ว่า ความคิดแต่ ละคนก็ดี นะครับ ความรัก มันมีหลายรูปแบบและมุมมอง ของแต่ละคน ผมว่า สุดท้าย นกที่เรารักที่จะเลี้ยงก็อยากให้ เขาอยุ่กับเรานานๆถึงนานที่สุด ครับ
ดีจัยค่ะ คุณ noon9999 ตอบได้ โดนใจที่สุดเลยค่าาา
มันคือคนละวัถถุประสงค์ นั้นเอง....เน้อะ อ่านแล้วยิ้มได้แล้วค่ะ อิๆ งอนมานานเรย อุ ๆ
=============================
ขอบคุณคุณ โกไก่ ด้วยค่ะ หา ชื่อนก และ ประวัติ มันมาให้เห็นจนได้ มิน่าหละ ติ๊กหา ในตระกูล myna ก็เลยไม่เจอเค้า
เหมือนว่าเค้าเป็น นกหาดูยากด้วยหรือเปล่าค้ะ ต้องบอกว่าไม่เคยเห็นเลย วันนั้นฟลุ๊ก เอาโยโย่ ไปบิน เลยนั่งมองนกเอี้ยง สาริกา เอี้ยงหงอน และ เอี้ยงโครง เพลิืน ๆ เจ้านี้ เป็น รุ่นใหม่ ไม่เคยเห้น รู้แค่เป็นนกเอี้ยงก็เลย ติดใจเอามาถามค่ะ มาตัวเดียวด้วย มาหากินกับ นกเอี้ยงก็เลย ดีจัยได้เห็นนกหายาก อิ ๆ หรือมันก็หาง่ายหว่า
สุดท้าย คนที่แขวะติ๊ก ก็ ไม่ได้ให้ความรู้ อะไรในกระทู้แห่งนี้เลยค่ะ
เห็นด้วย..กะคุณnoom999 ค่ะ...
จบลงดวยความรักของแต่ละบ้านค่ะ...
คนที่แขวะน้องติ๊ก ก็คือผมเองนะครับพี่น้อง ทั้งที่กระทู้นี้ผมเป็นตั้งขี้นมาเอง หลายท่านที่เข้ามาอ่านอาจจะไม่รู้ว่าคู่กรณีนั้นคือใคร น้องติ๊กให้ผมบอกชื่อนกที่ถาม ผมจะตอบหรือไม่ตอบก็ไม่เห็นเป็นไรครับ ใช่ผมอาจจะไม่มีความรู้เรื่องนกซักเท่าไหร่ และผมก็ไม่เคยอวดดีว่าผมเป็นผู้รู้ ผู้วิเศษที่จะต้องตอบคำถามต่าง ๆ ให้กับใคร
จริงครับ ผมยอมรับเคยเลี้ยงน้องแซมบี้ (ซัน) และผมก็ทำหลุดครับ จำเป็นด้วยเหรอครับที่ผมต้องนำมาบอกและมาแนะนำให้หลายๆ คนทำอย่างที่ผมทำ ในเมื่อเขาหลุดไปแล้วผมคงไม่สามารถตามเขากลับมาได้ก็เพราะเขามีปีก ยังไม่ได้รับการฝึก
ให้เกิดความเชื่อง เพราะมือใหม่ครับ
ผมเป็นผู้ใหญ่มีวุฒิภาวะพอและคงไม่อยากที่จะตอแยกะใครครับ ถ้าจะพูดไปแล้วในกระทู้นี้ที่ผมตั้งขึ้นมาก็เพื่อจะเตือนให้คนที่รักนกกลุ่มหนึ่งที่มีความคิดลักษณะเดียวกับผมเท่านั้นให้ระวังในความเป็นนกเพราะเขามีปึก มีสัญชาติยานเป็นสัตว์ และมีโอกาสบินหนึจากเราไปทุกเสี้ยววินาทีถึงแม้เราจะมอบความรัก ความอบอุ่นเสมือนลูกเราก็ตามครับ คนที่มีความคิดที่แตกต่างกับผมทำไมเดือดร้อนจะเป็นจะตาย ในความคิดของผม ทุกคนมีความรักในตัวนกของแต่ละคนที่แตกต่างกันไปครับ และมีวิธีการที่ทำให้เขารู้สึกว่าเรารักเขา ทำให้เขามีความสุข แต่ความรู้สึกของเขาผมยอมรับว่าไม่มียาณวิเศษคงจะคาดเดาได้ว่าเขาชอบให้เราปฏิบัติกับเขาหรือไม่ อย่างไร
อย่างไรก็ตามเวปมาสเตอร์ช่วยวิเคราะห์ด้วยนะครับ เจตนาของน้องติ๊กคืออะไร และเจตนาของผมที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่ออะไร
ผมไม่อยากรบกวนเนื้อที่แห่งนี้เพื่อมาทะเลาะกับใคร และผมคิดว่าหลายท่านที่เข้ามาอ่านก็สามารถวิเคราะห์ได้เองแหละครับ
สำหรับคลิปฝึกเกรย์ ผมว่าผมดูก่อนน้องติ๊กครับ การฝึกของเขา เขามีสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการฝึกคราบ และมันสมองของนกก็คงไม่เท่ากันครับ นกสิบตัวผมเชื่อว่าฝึกได้ไม่ทุกตัวครับ และแต่ละตัวก็อาจจะมีความสามารถ มีความฉลาดไหวพริบที่แตกต่างกัน ครับ
เฮ้อ. เหนื่อยว้ย
เวปมาสเตอร์ช่วยวิเคราะห์ทีครับ ถ้ากระทู้ของผมทำให้ใครหลายๆ คนเกิดอาการเคืองก็ ให้ลบได้นะครับ อย่างน้อยผมก็เห็นแล้วล่ะว่าใครกลืนกินน้ำลายบูดๆ ของตัวเอง
ความเห็นของเรา แตกต่างได้ แต่อย่าให้ต้องถึง แตกแยกเลยนะครับ
เคารพในตัวทุกท่าน เพราะเรารักนกเหมือนกัน
ขอบคุณมากครับ
รักกันไว้เถิด ความคิดเห็นต่างกันได้ พื้นฐานคือรักนก เหมือนกัน วิธีต่างกัน แล้วแต่ล่ะคนจะนำไปใช้ ไม่มีใครผิดใครถูก
ถ้าต่างยืนยัน เถียงกันไม่จบ หรอกครับ เพราะคิดไม่เหมือนกัน.
เอ่อ...จายเย็นๆๆๆนาคะ
หนูพายด์ว่า ใครชอบเลี้ยงแบบไหน..
ก็เลี้ยงไปแบบที่เราเห็นว่าดีที่สุดของเรา
เพราะนกเป็นน้องเรา ลูกเรา...เรารู้จักเค้าดีที่สุด
เราไม่ต้องไปทำตามใคร...และไม่ต้องไปทำให้ใครทำตามเรา..
โดยส่วนตัวลูกๆ(นก)หนูพายด์ เลี้ยงแบบปิดมากๆ
เพราะหนูพายด์เป็นแม่ที่ห่วงลูกมากๆ...บินได้เฉพาะในบ้าน
ตัดปีกเล็กน้อย...แต่หนูพายด์ก็ชื่นชมคุณติ๊กและการฝึก
ของบูบู้และโย่...ดูรูปแล้วมีความสุขดีค่ะ(ถึงนกเราจะปล่อยไม่ได้)
ขอยืมลุงน้อยมาค่ะ..."เคารพในตัวทุกท่าน เพราะเรารักนกเหมือนกัน ขอบคุณมากครับ"
หลุดอย่างของแม่เลี้ยงก็ขอให้มาแทะสายโทรศัพท์ที่บ้านผมนะครับ
จะหากล่องไม้มะค่ามาแปะข้างบ้านให้เลย หรือไม้หลุมพอก็ได้นะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ ผมเชื่อว่าทุกท่านอ่านแล้ววิเคราะห์ได้ครับ ว่าจุดประสงค์ของผมคืออะไร และใครที่หาเรื่องชอบแขวะคนโน้นคนนี่ ผมคงไม่อยากให้ใครทำตามผมหรอก เพราะผมเองก็อาจเลี้ยงนกไม่ดี ไม่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงนกเหมือนหลาย ๆ คน ซึ่งเลี้ยงมาจนกลายเป็นขั้นเทพไปแล้วก็หลายคน เพียงแต่ผมตั้งกระทู้ในเชิงแนะนำให้ดูแลนกที่ทุกท่านเลี้ยงให้ดีระวังอย่าให้หลุดเหมือนผม เท่านั้นล่ะครับ ผมไม่กล้าที่แขวะใครหรอกครับ ไม่ชอบหาเรื่องใคร แล้วคนที่คิดว่าผมแขวะเขา เขาคิดได้ไงลองย้อนกลับไปอ่านดูอีกทีซิครับ เพราะผมเข้ามาอ่านในเวปนี้บ่อยครับ มีประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่านมากครับ แล้วทำไมผมต้องสร้างศัตรู ทำไมผมต้องหาเรื่องคนอื่น และทำไมในเมื่อผมมีวิธีในการเลี้ยงนกของผมที่ผิดไปจากเขาแล้ว เขามาต่อว่าผมทำไม งงครับ ผมรู้ดีว่าวุฒิภาวะของน้องเขาคงยังเด็กเกินไปครับ ถ้าเขาขอโทษผม ผมยินดีให้อภัยครับ ผมบอกเลยว่าผมมีหน้าที่การงานที่ดี ผมไม่เคยด่างพร้อยในเรื่องการทำงาน ไม่ใช่คุยครับ ผมมีลูกน้องในบังคับบัญชาหลายคน เพื่อนร่วมงานรักใคร่ ผมไม่เคยทำให้ผู้บังคับบัญชาหรือลูกน้องต้องลำบากใจในการทำงาน ผมบอกเลยว่าคนประเภทนี้อยู่ในสังคมก็จะสร้างแต่ความวุ่ยวาย สร้างแต่ความแตกแยก สังคมที่เขาดีอยู่แล้วคนประเภทนี้แหละครับจะสร้างความแตกแยก ผมต้องขอโทษทุกท่านที่เข้ามาอ่านบางทีผมอาจจะใช้คำที่รุนแรง นะครับ เพราะมันสุดจะกลั้น...
ผมขอให้ทุกท่านที่เลี้ยงนกมีสุขภาพแข็งแรง ทั้งนกและคนครับ
ผมเชื่อว่า ในตอนแรก น้องติ๊ก เขาคงไม่มีเจตนาที่จะตำหนิคุณนะครับ เขาอาจจะรู้สึกแปลกๆที่ว่า ซัน ยังฝึกได้ ทำไมไม่ยอมฝึก เกรย์ เลยแสดงความรู้สึก ที่ต้องการให้คุณฝึกเกรย์ โดยใช้คำพูดที่ตรงไปตรงมา ซึ่งอาจจะดูไม่เหมาะสมในความรู้สึกของบางคน
ผมยอมรับนะครับว่า ผมไม่ได้เห็นด้วยกับน้องติ๊กในบางเรื่อง แต่ก็ชื่นชมเขา ที่สามารถทำให้นกเขาบินเป็นอิสระได้
ถ้าคุณอ่านแล้ววิเคราะห์ คุณก็คงจะเข้าใจว่า หลายท่านก็มาปรามน้องติ๊ก ในขณะเดียวกัน ก็ปรามคุณด้วยเหมือนกัน ถ้าน้องติ๊กไม่มาขอโทษคุณ คุณก็จะโกรธเขาตลอดไปหรือครับ
ผมขอแสดงความคิดเห็นสำหรับกระทู้นี้เพียงเท่านี้ครับ
ขอบคุณมากครับ
อ้างถึงลุงน้อย เป็นผู้เขียน:
ผมเชื่อว่า ในตอนแรก น้องติ๊ก เขาคงไม่มีเจตนาที่จะตำหนิคุณนะครับ เขาอาจจะรู้สึกแปลกๆที่ว่า ซัน ยังฝึกได้ ทำไมไม่ยอมฝึก เกรย์ เลยแสดงความรู้สึก ที่ต้องการให้คุณฝึกเกรย์ โดยใช้คำพูดที่ตรงไปตรงมา ซึ่งอาจจะดูไม่เหมาะสมในความรู้สึกของบางคน
ผมยอมรับนะครับว่า ผมไม่ได้เห็นด้วยกับน้องติ๊กในบางเรื่อง แต่ก็ชื่นชมเขา ที่สามารถทำให้นกเขาบินเป็นอิสระได้
ถ้าคุณอ่านแล้ววิเคราะห์ คุณก็คงจะเข้าใจว่า หลายท่านก็มาปรามน้องติ๊ก ในขณะเดียวกัน ก็ปรามคุณด้วยเหมือนกัน ถ้าน้องติ๊กไม่มาขอโทษคุณ คุณก็จะโกรธเขาตลอดไปหรือครับ
ผมขอแสดงความคิดเห็นสำหรับกระทู้นี้เพียงเท่านี้ครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณ
dangdonครับ ตามที่
ลุงน้อยพูดทุกอย่างเลยครับ
เอางี้ ผมอโหสิกรรมให้เขาแล้วกัน สาธุ...
เอางี้ ผมอโหสิกรรมให้เขาแล้วกัน สาธุ...
อ้างถึงน่า นะ คะ เพื่อนพ้องน้องพี่กันทั้งนั้น เราครอบครัวเดียวกัน ค่ะ คุณ dangdon คุณ tuktik2255 มาดูรูปนกแก้วมากมายกันดีกว่า ค่ะ ข้าเจ้า ดูเป็นวันไม่หมดสวยๆทั้งนั้นเลย ค่ะ แค่ 80 หน้าแรกก็ตาลายแล้ว
โอ้โห แม่เลี้ยงครับ ผมดูไป 20 หน้า กิเลสจะแตกแล้วครับ กรีนวิงค์เอ่ย อเมซอนเอ่ย โกลเด้นคอร์นัวเอ่ย สวยจับตาจริงๆครับ
รูปในรเวปตื่นตา ตื่นใจ
งามแต้ๆค่ะ...ขอบคุณแม่เลี้ยงนะคะ
มาดูทุกวันค่ะ ขอบคุณพี่ ๆ ป๋า ๆ ทุกคนนะค้ะเข้าใจติ๊ก วันนี้ต้องกลืนน้ำลายตัวเองเพราะว่าจะไม่โพสต่อกระทู้นี้แล้ว แต่ ติดที่คำ อโหสิ ติกยังไม่ตายไว้ใช้กับคนในครอบครัวคุณนะค้ะ ขอบคุณ จะให้ดีขอเป็น เลิกแล้วต่อกันจะดีกว่า ภาษานี้ยังใช้กับคนเป็นนะค้ะ อันนั้น ไว้ใช้กันคนตาย เช่น ขับรถเหยียบหมาตาย อโหสิกรรมให้ด้วยนะจ้ะ ไม่ได้ตั้งใจ
ลาขาด ไม่มาดูแระ
ใครทำลายน้ำใจใครก่อน กระทู้ ที่อยู่ ๆ ก็ให้คนเลี้ยงนกไปปล่อยธรรมชาติหมด หูยย ความคิด "แคบ" ที่ว่าไม่ได้คุยนั่นก็เค้าเรียกคุยค่ะ โม้ ๆ ๆ
ทุเรสค่ะ เป็นผู้ใหญ่ แทนที่จะทำตนให้นับถือ แต่ กลับให้คนมา...จุด จุด จุด.... ติ๊กอายุน้อย แต่ก็มีธุรกิจเป็นของตัวเอง ค่ะ ฉลาดพอ เลี้ยงตัวเองอยู่รอดได้ ค่ะ พ่อแม่ไม่ได้สร้างอะไรเอาไว้ให้ บ้านจนค่ะ
ขออะไรน้ะ อะไรโทษ ๆ ติ๊กคิดว่าไม่ผิด คุณ "ดูถูกเราก่อน" อ่านให้ดีค่ะติ๊กอานแล้วอ่านอีก กระทู้ที่ลบไปแล้วมาันก็ไม่มีตรงใหนระบุว่า เป็นคำด่าคุณพี่เลย กระทู้ของคุณ อันที่ ว่าให้ฝึกนกเหมือนฝึกทหารนั่นแหละ แสดงความ.......
ไม่แระค่ะ ลงไปคุยกับคนที่ " ไม่มี สามัญสำนึก "
เหมือนเวลาเราเที่ยวผับ พลาด ! ไปเหยียบเท้าคนโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่หมอนั่น .... เอาจริงเอาจัง ต้องมีเรื่องกันให้ได้ ขอโทษก็แล้วไม่จบ ต้องกราบ ประมาณนั้นค่ะ มันคงเป็นเรื่องทีเ่กินไป มีเรื่องกับพวกนี้ เปลือง ปล่าว ๆ
พิมเสนแลกเกลือ นิงเสียตำลึงทอง วันนี้ก๊อบกระทู้นี้ไปให้อาจารย์ดู ถามท่าน ติ๊กผิดมั้ย ใครด่าใครก่อน ... เหอะๆ ฟังคำตอบแล้วก็ชื่นใจ
หลังกระทู้ออกความเห็นแรก ติีกก็ขออนุญาตก่อนแล้วว่า ฟังแล้วดูไม่ลื่นหูนะค้ะ เพื่อกระแทกใจ ได้อ่านมั้ยประโยคนี้ ตอบกลับกระทู้แรก ไม่เป็นไร ติ๊กฟังได้ กระทู้ที่โดนใจนั่้น อยู่ ๆ ไล่ให้คนเลี้ยงนกไปป่ล่อย เฮ้ออนอกจากอ่านไม่ได้ศัพท์แล้วยังสามารถมาหาเรื่องเค้าได้อีก
จบแระค่ะ สาแก่ใจแระ คุณพี่จะพิมพ์อะไรก็พิมพ์ไป ติ๊กลาแล้วสังคมนี้...... คงไม่ได้กลับมาอ่านอีกนะค้ะ ลาก่อนคุณแดงดอน จะทำอนาคตตัวเอง หรือจะด่าติ๊กกลับ ก็ เอาเลย ติ๊กคงไม่ได้มาอ่านอีกแล้วหละ คุ้ ๆ
เลี้ยงนกถือว่าประสบความสำเร็จไปแล้ว ดีกว่าคนที่ยังไม่คิดจะฟัง ไม่คิดจะเ้ปิดใจ พูดให้ฟังก็หาว่า ไปด่า กัดก็ไม่เลิก อุ้ย ขอโทษค่ะ ใช้คำผิด กัดไว้ใช้กับหมา...พี่ไม่ใช่ ..แก้คำผิด โพสด่าติ้กไม่เลิก พี่ ๆ ที่อ่านเึค้าก็เข้าใจกันแล้ว ด้วยดี ตาแดงดอนก็ ยังสามารโพสต่อได้อีก ดูมาทุกวัน เหอะ ๆ วันนี้ได้จบแล้ว ค่ะ พร้อมกำลังใจติ๊กก็หดไปพร้อมกับ กระทู้นี้ ด้วย ลาหละค่ะ บ๊าย บาย
ขอเถอะครับ จบได้แล้วครับ น้องติ๊กคงไม่มาตอบแล้ว ฉะนั้นคุณ dangdon น่าจะพอได้แล้วนะครับ มันไม่มีใครถูกใครผิด เรื่องเล็กๆแค่นี้เอง ปล่อยวางกันบ้าง ให้อภัยกันบ้าง นะครับ
ผมคิดถึงสมัยก่อนนะครับ วันที่เรามีพี่ๆน้องๆอาวุโส เช่น พี่ชายตัน พี่หมออี้ ป้าจุ๊ท่านแม่เลี้ยงโนรุ พี่เต่า พี่รัตน์ พี่โด้ พี่จิ พี่เชษฐ์ พี่เหน่ง เฮียเล็ก น้องช้าง น้องอู๋ น้องเก้ และอีกหลายๆท่านอยู่กันครบ มันสนิทสนมกลมเกลียวอย่างมาก แต่มีหลายๆปัจจัยที่เดี๋ยวนี้ บ้างท่านก็ห่างหายไป ขอเถอะครับ อย่าทะเลาะอะไรกันอีกเลย นะครับ ยังไงเราก็กลุ่มคนที่รักนกชอบนกเหมือนกันครับ
อ้างถึงonlyA เป็นผู้เขียน:
ขอเถอะครับ จบได้แล้วครับ น้องติ๊กคงไม่มาตอบแล้ว ฉะนั้นคุณ dangdon น่าจะพอได้แล้วนะครับ มันไม่มีใครถูกใครผิด เรื่องเล็กๆแค่นี้เอง ปล่อยวางกันบ้าง ให้อภัยกันบ้าง นะครับ
ผมคิดถึงสมัยก่อนนะครับ วันที่เรามีพี่ๆน้องๆอาวุโส เช่น พี่ชายตัน พี่หมออี้ ป้าจุ๊ท่านแม่เลี้ยงโนรุ พี่เต่า พี่รัตน์ พี่โด้ พี่จิ พี่เชษฐ์ พี่เหน่ง เฮียเล็ก น้องช้าง น้องอู๋ น้องเก้ และอีกหลายๆท่านอยู่กันครบ มันสนิทสนมกลมเกลียวอย่างมาก แต่มีหลายๆปัจจัยที่เดี๋ยวนี้ บ้างท่านก็ห่างหายไป ขอเถอะครับ อย่าทะเลาะอะไรกันอีกเลย นะครับ ยังไงเราก็กลุ่มคนที่รักนกชอบนกเหมือนกันครับ
:cry: :cry: :-?
ไม่ได้เข้ามาอ่านได้พักใหญ่เลย พอเข้ามาเจอกระทู้ทะเลาะกัน ชักไม่สบายใจกับการเข้ามาเว็บนี้แล้วล่ะ
อยากขออนุญาต เตือนสติหน่อยนะครับ การยึดถือตัวตนและความคิดของตนนั้นเป็นสิ่งที่ดีในการสร้างแนวทางของตัวเอง แต่...การอยู่ร่วมสังคน แน่นอนว่า แต่ละคนความคิดไม่เหมือนกันไปทั้งหมดแน่ๆ การลดตัวเพื่อประณีประนอมทางความคิดและแนวทางเป็นวิธีที่จะเชื่อมความสัมพันธ์ตรงนี้ไม้ให้ขาดจากกัน ซึ่งไม่ได้หมายถึงการรับมาใช้ แต่เพียงเพื่อสร้างจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง ให้สังคมนั้นยังอยู่ได้
อันการสร้างอัคติกับความคิดของคนอื่นที่ขัดกับความคิดของตัวเรา ไม่จำเป็นต้องแสดงออกอย่างรุนแรงเพียงเพื่อ "ตอกย้ำความถูก ความผิด" ทางความคิด ซึ่งก็เห็นตัวอย่างในบ้านเมืองอยู่ทุกวันนี้
สำหรับเรื่องที่ทะเลาะกันอยู่นี้ ก็จะเห็นว่า จุดประสงค์ทางความคิดมันไปกันคนละด้าน แต่พอมีคนค้านอย่างรุนแรง เรื่องมันจึงเกิดเป็นคู่กรณี อันที่จริงมันไม่น่าจะเกิดด้วยซ้ำ ถ้าไม่นำความคิดเชิงเปรียบเทียบเข้าไปใส่ มันจึงย้อนกลับไปว่า ต้องจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง เถอะครับ แนวทางส่วนตัวนั้นใครอยากจะทำอย่างไรก็ปล่อยเค้าไป บ้านเราจะได้น่าอยู่
อ่อ ผมไม่ได้มาอ่านแล้วบังอาจจะสั่งหรือสอนใคร ทั่งหมดเป็นเพียงความคิดที่พยายามให้เป็นกลางที่สุดครับ
อ้างถึงAir_graphi เป็นผู้เขียน:
ไม่ได้เข้ามาอ่านได้พักใหญ่เลย พอเข้ามาเจอกระทู้ทะเลาะกัน ชักไม่สบายใจกับการเข้ามาเว็บนี้แล้วล่ะ
อยากขออนุญาต เตือนสติหน่อยนะครับ การยึดถือตัวตนและความคิดของตนนั้นเป็นสิ่งที่ดีในการสร้างแนวทางของตัวเอง แต่...การอยู่ร่วมสังคน แน่นอนว่า แต่ละคนความคิดไม่เหมือนกันไปทั้งหมดแน่ๆ การลดตัวเพื่อประณีประนอมทางความคิดและแนวทางเป็นวิธีที่จะเชื่อมความสัมพันธ์ตรงนี้ไม้ให้ขาดจากกัน ซึ่งไม่ได้หมายถึงการรับมาใช้ แต่เพียงเพื่อสร้างจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง ให้สังคมนั้นยังอยู่ได้
อันการสร้างอัคติกับความคิดของคนอื่นที่ขัดกับความคิดของตัวเรา ไม่จำเป็นต้องแสดงออกอย่างรุนแรงเพียงเพื่อ "ตอกย้ำความถูก ความผิด" ทางความคิด ซึ่งก็เห็นตัวอย่างในบ้านเมืองอยู่ทุกวันนี้
สำหรับเรื่องที่ทะเลาะกันอยู่นี้ ก็จะเห็นว่า จุดประสงค์ทางความคิดมันไปกันคนละด้าน แต่พอมีคนค้านอย่างรุนแรง เรื่องมันจึงเกิดเป็นคู่กรณี อันที่จริงมันไม่น่าจะเกิดด้วยซ้ำ ถ้าไม่นำความคิดเชิงเปรียบเทียบเข้าไปใส่ มันจึงย้อนกลับไปว่า ต้องจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง เถอะครับ แนวทางส่วนตัวนั้นใครอยากจะทำอย่างไรก็ปล่อยเค้าไป บ้านเราจะได้น่าอยู่
อ่อ ผมไม่ได้มาอ่านแล้วบังอาจจะสั่งหรือสอนใคร ทั่งหมดเป็นเพียงความคิดที่พยายามให้เป็นกลางที่สุดครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ และอยากเพิ่มเติมความอัดอั้นเข้าไปอีกสักนิดว่า ผมติดตามเวบของคุณวรพงษ์เป็นสมาชิกรุ่นแรกที่ตามมาจากพันทิพ เห็นความเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนชื่อเวบมาหลายครั้ง และเห็นเพื่อนฝูงในสังคมนี้ที่เคยคุยกันหายกันไปหลายท่าน สิ่งหนึ่งที่ทำให้เป็นเช่นนั้นก็เพราะกรณีพิพาทด้วยตัวหนังสือจากความแตกต่างทางความคิดจนเป็นเหตุให้หลายท่านตัดสินใจหนีจากสังคมแห่งนี้ไป หรือแค่เพียงเข้ามาอ่านเข้ามาดูแต่ไม่ได้โพสอะไรเหมือนแต่ก่อน
เหตุการแบบนี้ยิ่งเกิดขึ้นบ่อยความน่าเบื่อของเวบก็เพิ่มมากขึ้นตาม เหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดถ้าก่อนจะโพสอะไร ลองพิจารณาข้อความที่จะโพสซะก่อน มองในมุมของคนอื่นก่อน ว่าจะทำให้เกิดปัญหาหรือไม่ อย่างที่คุณ Air_graphi เขียนผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง และได้แต่หวังว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึนน้อยลง หรือรุนแรงน้อยลง คงไม่กล้าหวังจะไม่เกิดขึ้นอีกเลย
อ้างถึงpee เป็นผู้เขียน:
อ้างถึงAir_graphi เป็นผู้เขียน:
ไม่ได้เข้ามาอ่านได้พักใหญ่เลย พอเข้ามาเจอกระทู้ทะเลาะกัน ชักไม่สบายใจกับการเข้ามาเว็บนี้แล้วล่ะ
อยากขออนุญาต เตือนสติหน่อยนะครับ การยึดถือตัวตนและความคิดของตนนั้นเป็นสิ่งที่ดีในการสร้างแนวทางของตัวเอง แต่...การอยู่ร่วมสังคน แน่นอนว่า แต่ละคนความคิดไม่เหมือนกันไปทั้งหมดแน่ๆ การลดตัวเพื่อประณีประนอมทางความคิดและแนวทางเป็นวิธีที่จะเชื่อมความสัมพันธ์ตรงนี้ไม้ให้ขาดจากกัน ซึ่งไม่ได้หมายถึงการรับมาใช้ แต่เพียงเพื่อสร้างจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง ให้สังคมนั้นยังอยู่ได้
อันการสร้างอัคติกับความคิดของคนอื่นที่ขัดกับความคิดของตัวเรา ไม่จำเป็นต้องแสดงออกอย่างรุนแรงเพียงเพื่อ "ตอกย้ำความถูก ความผิด" ทางความคิด ซึ่งก็เห็นตัวอย่างในบ้านเมืองอยู่ทุกวันนี้
สำหรับเรื่องที่ทะเลาะกันอยู่นี้ ก็จะเห็นว่า จุดประสงค์ทางความคิดมันไปกันคนละด้าน แต่พอมีคนค้านอย่างรุนแรง เรื่องมันจึงเกิดเป็นคู่กรณี อันที่จริงมันไม่น่าจะเกิดด้วยซ้ำ ถ้าไม่นำความคิดเชิงเปรียบเทียบเข้าไปใส่ มันจึงย้อนกลับไปว่า ต้องจุดร่วมทางความคิดที่เป็นกลาง เถอะครับ แนวทางส่วนตัวนั้นใครอยากจะทำอย่างไรก็ปล่อยเค้าไป บ้านเราจะได้น่าอยู่
อ่อ ผมไม่ได้มาอ่านแล้วบังอาจจะสั่งหรือสอนใคร ทั่งหมดเป็นเพียงความคิดที่พยายามให้เป็นกลางที่สุดครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ และอยากเพิ่มเติมความอัดอั้นเข้าไปอีกสักนิดว่า ผมติดตามเวบของคุณวรพงษ์เป็นสมาชิกรุ่นแรกที่ตามมาจากพันทิพ เห็นความเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนชื่อเวบมาหลายครั้ง และเห็นเพื่อนฝูงในสังคมนี้ที่เคยคุยกันหายกันไปหลายท่าน สิ่งหนึ่งที่ทำให้เป็นเช่นนั้นก็เพราะกรณีพิพาทด้วยตัวหนังสือจากความแตกต่างทางความคิดจนเป็นเหตุให้หลายท่านตัดสินใจหนีจากสังคมแห่งนี้ไป หรือแค่เพียงเข้ามาอ่านเข้ามาดูแต่ไม่ได้โพสอะไรเหมือนแต่ก่อน
เหตุการแบบนี้ยิ่งเกิดขึ้นบ่อยความน่าเบื่อของเวบก็เพิ่มมากขึ้นตาม เหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดถ้าก่อนจะโพสอะไร ลองพิจารณาข้อความที่จะโพสซะก่อน มองในมุมของคนอื่นก่อน ว่าจะทำให้เกิดปัญหาหรือไม่ อย่างที่คุณ Air_graphi เขียนผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง และได้แต่หวังว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึนน้อยลง หรือรุนแรงน้อยลง คงไม่กล้าหวังจะไม่เกิดขึ้นอีกเลย
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ มันน่าเบื่อครับ ที่มาทะเลาะกันก่อนที่ผมจะโพสขอให้หยุดนั้น คิดอยู่สองทางครับ ถ้าพูดแรงไปคงไม่ดี เลยโพสขอให้หยุด แต่จริงๆแล้วอยากบอกว่ามันน่าเบื่อ มันเซ็ง ยิ่งสมาชิกรุ่นเก่าๆที่เป็นเสาหลัก เป็นผู้ให้ความรู้ ความเข้าใจ ให้กับพวกเรา ได้ห่างหายไปหลายท่านแล้ว คิดแล้วยิ่งเซ็ง เพราะฉะนั้นขอนะครับ อย่าทะเลาะกันอีกเลยครับ
นกสวยดีครับ แม่เลี้ยง
ขิงก็รา
ข่าก็แรง
มีแดง ก็ มีเหลือง
มีเคือง ก็ มีคลาย
สุดท้าย มิวาย
ก็ต้องตายเหมือนกัน
http://www.youtube.com/watch?v=_4DJMPGNiD0&feature=related
สวัสดีครับ คุณNoru
ส่วนตัวผมคิดว่า เพลง My Way เป็นเพลงที่มีความหมายลึกซึ้งมากครับ
เวลาเจอเรื่อง ที่ทำให้ปวดหัว หรือ ไม่สบายใจ ต่างๆนาๆ ฯลฯ
ผมก็มักจะหาเวลาอยู่กับตัวเอง นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ทบทวน และก็ฟังเพลง My Way มันทำให้รู้สึกดี และดีขึ้นไปเรื่อยๆ
เช่นท่อนสุดท้ายของเพลง ที่ว่า
"For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has not.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows –
And did it my way !
Yes it was my way."
สำหรับคน คนหนึ่ง เขาจะมีอะไรเล่า?
ถ้าเขาไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง นั่นก็เท่ากับเขาไม่มีอะไรเลย
เพื่อที่จะพูดในสิ่งที่เขารู้สึกจริงๆ
ไม่ใช่คำพูดจากปากของผู้ยอมศิโรราบ
ทุกอย่างบันทึกไว้ว่าผมรับมือได้กับทุกสิ่ง
และจัดการมัน...ในสไตล์ของผม.....
มันคือวิถีของผม....( โดยที่ไม่เบียดเบียนผู้อื่น หรือ ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน)
หวังว่าเพลงนี้ จะช่วยลดดีกรีความร้อนภายในบอร์ดนี้ได้ครับ ขอบคุณครับ
เกือบลืมถามครับว่า คุณแม่เลี้ยง Noru ชอบเวอชั่นไหนครับ??
คุณปู่ แฟรง สิเนตร้า
ปู่ เอลวิส เพลสลี หรือ
เพื่อน รอบบี้ วิลเลียม ที่ผมลงให้ดู
และยังมีอีกมากมายหลายเวอชั่น
เพราะแต่ละเวอชั่น มันบ่งบอกถึงความอาวุโสได้นะคร๊าฟฟฟ