วันนี้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องเสียใจมาก คือ นกที่ผมได้มาที่ผมเคยโพสถามพี่ๆเพื่อนๆว่าเป็นนกอะไรและก็รู้ว่าเป็นนกเอี้ยง.....ตอนนี้เขาได้ตายแล้วเขาจากผมไปแล้ว....เป็นสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงเพราะผมกับแม่เลี้ยงดูเขาอย่างดีตั้งแต่ยังแทบจะไม่มีขนจนตอนนี้ขนเกือบเต็มตัวแล้ว.....ผมกับแม่ดูแลเขาอย่างดีป้อนอาหารเป็นเวลาไม่เคยให้หิว...เล่นกับเขา...ดูแลเขาอย่างดี....ตอนก่อนตายเขาเริ่มหัดเดินแล้วด้วยผมยังคอยดูเพราะเขายังเดินไม่เก่งยังทรงตัวไม่ดี....เวลาอุ้มยังค่อยๆอุ้มเพราะกลัวเขาเจ็บ....เมื่อวานตอนเย็นผมยังเล่นกับเขาอยู่เลย.....เขาก็ปกติดีไม่มีอาการซึมหรืออะไรเลยที่แสดงว่าไม่สบาย.....และวันนี้ตอนเช้าก่อนผมไปเรียนผมยังบอกเขาและสัตว์เลี้ยงของผมอีกทั้งหมา-กระรอก-และนกค็อกคาเทลของผมว่าเดี๋ยวพี่ไปเรียนก่อนตอนเย็นเจอกัน.....เขายังร้องเรียกผมอยู่เลยแต่พอตอนสัก 11.40 น. แม่ผมโทรไปหาบอกว่าเอี้ยงตายแล้วเพิ่งตายเมื่อเดี๋ยวนี้เอง......ผมถึงกับงงทำไรไม่ถูกเพราะเมื่อเช้ายังร้องเล่นกันอยู่เลย.....แม่บอกว่าจะป้อนอาหารเขานอนนิ่งไม่ร้องอ้าปากเหมือนก่อน....พอแม่อุ้มเขาขึ้นมาเขาก็นอนหลับตาอย่างเดียว...พอแม่เรียกไปเรื่อยๆเขาก็ลืมตาขึ้นมาพอสักพักก็นิ่งไปอีกและตายไป.....ซึ่งมันเป็นเรื่องที่งงมากและคาดไม่ถึงเพราะเขาก็ยังดีๆ...อยู่ดีๆก็กลับตายไปอย่างเฉยๆ...ทั้งทั้งที่ก็ดูแลอย่างดีและไม่มีอาการป่วยหรืออะไรที่เป็นสัญญาณบอกล่วงหน้าเลย.....
บอกตามตรงตอนนี้ผมเศร้ามาก...อยากร้องไห้จริงๆ...เพราะผมเป็นคนที่รักสัตว์มาก.......แต่โชคชะตาคงกำหนดให้เป็นยังนี้...ก็ต้องทำใจ...และขอให้เขาจงไปสู่สุขคติ.....นอนหลับให้สบายนะเอี้ยงนะ.....สัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่รัก...... :(
เสียใจด้วยครับ เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมชาติ นึกเสียว่าเขาไปในที่ไม่ต้องมีความทุกข์ครับ
ถ้ายังต้องการนกเอี้ยง เดี๋ยวมาเอาที่ผมได้นะครับ วันนี้รุ่นพี่ที่บุรีรัมย์จับมาให้ผม8ตัวแน่ะ ผมกะเอามาตรวจเพศ ใช้ตัวผู้แค่2ตัว กะเอาไปเข้ากับเอี้ยงเผือกที่บ้านซึ่งเป็นตัวเมียทั้ง2ตัว ที่เหลือ6ตัวกะว่าจะปล่อยเป็นอิสระทั้งหมด ถ้าจะเอายังไงบอกนะครับ เป็นนกรุ่นๆครับ ให้ฟรีครับ
อ่อลืมไป เป็นนกเอี้ยงสาลิกานะครับ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
ถึงคุณ kitty75 ครับ
ขอบคุณสำหรับความมีนําใจครับ.....แต่ปล่อยให้เขาเป็นอิสระดีกว่าครับให้เขาไปอยู่ในธรรมชาติขยายพันธุ์มีลูกมีหลานครับ
เสียใจด้วยนะครับ.....T^T
เค้าทำบุญมาเท่านี้ครับ อันที่จริง พระเจ้าอาจะดลให้หมดอายุตั้งแต่ตกลงมาแล้ว แต่ ก็กำลังทดสอบความดีของมนุษย์ ได้อีกนัยว่าจะช่วยสัตว์น่าสงสารนี้หรือไม่
สุดท้ายมนุษย์ผู้นั้นก็ ผ่านการทดสอบ มนุษย์ผู้นั้นได้เก็บเศษนกอันน่ารังเกียจในสายตาผู้อื่นมาอนุบาลจนแข็งแรง แล้วก็ถึงเวลาที่เจ้านกจะไปเกิดใหม่ในภพหน้าเสียที......
โชคดีน้า...เจ้าเอี้ยง
ขอบคุณทุกคนสำหรับกำลังใจครับ.....ตอนนี้ผมทำใจได้แล้วครับ....เขาไปดีแล้วหลับให้สบายเถอะนะ...
อ่านตามแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ คนที่สูญเสียสิ่งที่รักไป เข้มเข็มไว้นะคะ คุณทำดีที่สุดแล้ว
เสียใจอย่างมากครับ
เสียใจด้วยครับ