หลังจากอ่านกระทู้เกี่ยวกับการป้อนอาหารลูกนกและเกิดอุบัติเหตุสายยางป้อนลงไปในกระเพาะ อ่านแล้วสงสารจัง..และกลัวด้วย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คลาดฝันก็เกิดขึ้น ตอนนี้น้องซันของติ๊ก เขมือบสายยางลงไปแล้ว ทำไงดี น้องซันกลืนมันเข้าไปตอนเย็นวันเสาร์ที่ผ่านมา ( ตอนนั้นอยู่พิจิตรกันดารด้วย ) หมอก็ไม่มี ปวดใจมากร้องไห้ตลอดแม่บอกว่าทำใจเถอะลูก ( ปลอบได้ใจหนูมาก ) เฝ้าดูอาการและคลำสายยางอยู่ตลอดกลัวมันลงไปที่ลำไส้ เคยอ่านกระทู้ที่ให้ตัดกระเพาะพักอาหารแล้วเอาไปให้หมอเย็บ ( แต่ตอนนี้กระทั้งหมอยังไม่มีเลย ) เลยทำไม่ได้ ได้แต่คลำดูว่ายังอยู่ น้องซํนเองก็คงไม่รู้ว่ามีอารายเกิดขึ้นกับตัว ( แต่ติ๊กคิดว่าเขาคงรำคาญและรู้ว่ามีอารายอยู่ในท้องแน่ๆ ) กลุ้มใจมาก ๆ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ต้องรีบเดินทางกลับกรุงเทพจะรีบพาไปหาหมอ ....
คืนที่1 ผ่านไปยังไม่มีอารายผิดปกติ เช้ามากินได้ตามปกติ ยังส่งเสียงร้องได้เหมือนเดิมเล่นได้ ( คลำสายยางตลอดว่ายังอยู่ ) บ่าย ๆ เดินทางออกจากจังหวัดพิจิตรมาถึงกรุงเทพ 5 โมงเย็น เดินทางไปโรงพยาบาลสัตว์มหาวิทยาลัยเกษตรศารตร์ แต่หลังจากสอบถามก็ไม่มีแพทย์เฉพาะทางต้องมาวันจันทร์ แย่จัง เพื่อน ๆ คะ ติ๊กทุกข์ใจมากกลัวเหลือเกินวันพรุ่งนี้ ว่าสายยางจะยังอยู่หรือป่าว ภาวนาให้เขารอดปลอดภัยไปได้อีกคืน พรุ่งนี้จะรีบตื่นพาไปหาหมอ ตอนนี้อาการน้องซันก็ดูปกติ แต่มีอาการจามตลอดไม่รู้ว่าเกิดอารายกับระบบการหายใจหรือป่าว ทุกข์ใจมาก เป็นเพราะเราแท้ ๆ ถ้าเกิดน้องเป็นไรไปคงไม่ให้อภัยตัวเองเลย....
:-( :-( :-( :-( :-(
อ้างถึงtuktik2255 เป็นผู้เขียน:
หลังจากอ่านกระทู้เกี่ยวกับการป้อนอาหารลูกนกและเกิดอุบัติเหตุสายยางป้อนลงไปในกระเพาะ อ่านแล้วสงสารจัง..และกลัวด้วย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คลาดฝันก็เกิดขึ้น ตอนนี้น้องซันของติ๊ก เขมือบสายยางลงไปแล้ว ทำไงดี น้องซันกลืนมันเข้าไปตอนเย็นวันเสาร์ที่ผ่านมา ( ตอนนั้นอยู่พิจิตรกันดารด้วย ) หมอก็ไม่มี ปวดใจมากร้องไห้ตลอดแม่บอกว่าทำใจเถอะลูก ( ปลอบได้ใจหนูมาก ) เฝ้าดูอาการและคลำสายยางอยู่ตลอดกลัวมันลงไปที่ลำไส้ เคยอ่านกระทู้ที่ให้ตัดกระเพาะพักอาหารแล้วเอาไปให้หมอเย็บ ( แต่ตอนนี้กระทั้งหมอยังไม่มีเลย ) เลยทำไม่ได้ ได้แต่คลำดูว่ายังอยู่ น้องซํนเองก็คงไม่รู้ว่ามีอารายเกิดขึ้นกับตัว ( แต่ติ๊กคิดว่าเขาคงรำคาญและรู้ว่ามีอารายอยู่ในท้องแน่ๆ ) กลุ้มใจมาก ๆ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ต้องรีบเดินทางกลับกรุงเทพจะรีบพาไปหาหมอ ....
คืนที่1 ผ่านไปยังไม่มีอารายผิดปกติ เช้ามากินได้ตามปกติ ยังส่งเสียงร้องได้เหมือนเดิมเล่นได้ ( คลำสายยางตลอดว่ายังอยู่ ) บ่าย ๆ เดินทางออกจากจังหวัดพิจิตรมาถึงกรุงเทพ 5 โมงเย็น เดินทางไปโรงพยาบาลสัตว์มหาวิทยาลัยเกษตรศารตร์ แต่หลังจากสอบถามก็ไม่มีแพทย์เฉพาะทางต้องมาวันจันทร์ แย่จัง เพื่อน ๆ คะ ติ๊กทุกข์ใจมากกลัวเหลือเกินวันพรุ่งนี้ ว่าสายยางจะยังอยู่หรือป่าว ภาวนาให้เขารอดปลอดภัยไปได้อีกคืน พรุ่งนี้จะรีบตื่นพาไปหาหมอ ตอนนี้อาการน้องซันก็ดูปกติ แต่มีอาการจามตลอดไม่รู้ว่าเกิดอารายกับระบบการหายใจหรือป่าว ทุกข์ใจมาก เป็นเพราะเราแท้ ๆ ถ้าเกิดน้องเป็นไรไปคงไม่ให้อภัยตัวเองเลย....
:-( :-( :-( :-( :-(
ลองดันสายออกมาทางเดิมครับทำเบาๆถ้าออกได้ก็จะได้สบายใจตั้งแต่คืนนี้เลย แต่ถ้าไม่ออกก็เสียวอีกคืน ถ้ามันหลุดลงไปในตัวอันตรายมากครับ
vอยู่แถวไหนครับ
ถ้าใกล้ๆๆจะไปช่วยเอาออกให้ครับ
ทำตามแบบน้องเก้ว่าครับ ใจเย็นๆๆเดียวก็ออก
ติ๊กอยู่แถวจรัญสนิทวงศ์ คะ เคยคิดจะลองดันดูแต่ไม่กล้าอ่ะคะ กลัวเขาจะเป็นอันตราย ไม่รู้จะทำไง แต่ถ้าช่วยได้ติ๊กพาน้องซันไปหาก็ได้นะคะ กลัวเขาจะแย่ถ้ามันหลุดไปในตัวนะคะ รบกวนขอเบอร์พี่ก็ได้นะคะ ขอบคุณคะ
หาใส่ไก่ให้เจอก่อนครับ แล้วค่อยๆดันออกทางปาก เบาๆ ถ้าเอาออกได้แล้วอย่าลืมให้ ยาแก้อักเสบ ด้วยนะครับ หรือ โทร 0813777677 ตุ้ยครับ
ลองเอามาก็ได้ครับ อยู่พุทธมณฆลสาย 2
.เอบร์โทรส่งหลังไมค์ครับ
อันตรายมากหรือป่าวคะ ถ้าจะเอาออกสายยางออกน้องซัน แล้วติ๊กจะพาไปหาใครดีคะ ใครมีประสบการณ์เอาออกบ้างเอ่ย รบกวนขอที่อยู่ก็ได้จะลองพาไปหาดูคะ ขอบคุณคุณตุ้ย กับpjm1 ด้วยนะคะ หรือโทรหาติ๊กได้ที่เบอร์ 0816844591 ( อ๋อ ติ๊กให้อาหารน้องซันไปแล้วเพราะเขาไม่ได้กินอารายตั้งแต่ เที่ยงคะ )
ขอบคุณนะคะคุณตุ้ยที่โทรกลับ ติ๊กลองจับสายยางดูแล้วยังเจออยู่คะแต่ติดตรงที่ว่าลองค่อย ๆ ดันแล้วแต่เหมือนมันไม่ขึ้นน้องร้อง ๆ ดิ้น ๆ กลัวคะ สายยางติ๊กยาวประมาณ 1 นิ้ว ติ๊กไม่กล้าจริง ๆ กลัวเขาเดี้ยงไปเลย เดี๋ยวจะรอดูตอนอาหารย่อย ๆ ลงไปสักนิด ตอนนี้กระเพาะพักยังเต็มเปี่ยมอยู่เลยจับไม่ค่อยได้... :-?
รอจนอาหารหมดก่อนแล้วค่อยๆๆเอาออกครับ
(ทำไมสายอาหารสั้นจัง)
เวลาเอาสายยางออกเหมือนกับเวลาเราเอาสายกางเกงหูรูดออกครับ ครายๆๆกัน
ถ้าทำได้จะดีมากเพราะไม่ต้องไปผ่าเอาออก มันนานกลัว
ขอเอาใจช่วย นะครับ เจ้าซันน้อยเข้มแข็งไว้นะ สู้ๆๆ เจ้าของก็อย่าพึ่งท้อนะครับ
ที่สายอาหารสั้นก็เพราะ ติ๊กอ่านเจอว่าเขาเป็นน้องที่ชอบชิมรสชาติอาหารก็เลยอยากให้เขาลองกินอาหารเขาบ้าง ปกติจะไม่ยัดลงไปลึกคะ แต่เมื่อวานเขาคงหิวมากเราก็ไม่ทันระวังกำลังคุยกับพี่สาว น้องซันก็เดินเข้ามากินสายอาหารแล้วขย่มตัวจะกลืนอย่างเคยทำ ( แต่คราวนี้คงแรง และลึกไปหน่อยก็เลยลงไปเลย ) แล้วมันสั้นนี้การเอาออกยากกว่าเดิมหรือป่าว กลัวๆ ๆๆๆๆๆๆ
ไปอ่านที่ไหนมาครับ 5555
อาหารป้อนรสชาติไม่เอาไหนเลย
ผลไม้ถึงมีรสหวาน
อีกอย่างนะจะใช้ไซค์ลิงค์ใหญ่หน่อย จะได้ไม่เข้าหลอดลมและไม่หลุดลงงายๆๆ
แสดงว่าคุณ pjm1 เคยชิมแล้วแน่ ๆ อิอิ ( ล้อเล่นคะ ) ก็อ่านในโพสของคุณ C_tan ( แต่คงหมายถึงผลไม้มั้งคะ อาจจะเข้าใจผิด ) ยังไงคืนนี้ก็คงต้องปล่อยน้องให้ย่อยอาหารไปก่อน จะลองทำอีกทีตอนเช้า ( ขอให้สายยังอยู่ เถอะคะ ) ถ้าครั้งนี้เอาออกได้คงไม่ป้อนเขาด้วยสายยางอีกแล้วกลัวแทบขาดใจ ( กลัวน้องโดนผ่าเหมือนกัน ถ้าไม่ออกยังไงจะลองรบกวนคุณ pjm1 ดูนะคะ แต่ยังมิทราบที่อยู่เลย
ชิมแล้วครับ 5555 ถึงรู้ไง 555
อยู่แถวหัวปลาหม้อไฟช่องนนทรี พุทธมณฑลสาย 2
ส่วนสายยังอยู่แน่นอนไม่ไม่ย่อยไปกับอาหารหรอกครับ
เพราะเคยเจอแบบนี้มาแล้ว ต้องแต่ สายไส้ไก่ลงไปเช้าตอนป้อนอาร
เย็นกลับมาค่อยเอาออก (เป็นนกกระตั๊วนะครับ)
แบบนี้ก็น่ากลัวนะเนี่ยผมเพิ่งพาเจ้า jokey มาเลี้ยงใหม่ด้วยจิ
แบบนี้ของผมมันจะหลุดเข้าไปมั้ยอ่ะครับ
อ้างถึงกุมาโร เป็นผู้เขียน:
แบบนี้ก็น่ากลัวนะเนี่ยผมเพิ่งพาเจ้า jokey มาเลี้ยงใหม่ด้วยจิ
แบบนี้ของผมมันจะหลุดเข้าไปมั้ยอ่ะครับ
ต้องระวังไว้ก่อนเป็นดีครับ
:-D มาอัพเดท ข้อมูลล่าสุดค่า....
หลังจากที่คิดหนักมาทั้งคืน ว่าจะเอาสายยางออกได้ป่าว นอนไม่ค่อยหลับสงสารเขา ว่าถ้าเราเอาออกไม่ได้ภายในตอนเช้าคงต้องพาไปหาหมอแน่นอน แล้วจะต้องโดนผ่าหรือป่าว จะหาสายยางเจอหรือป่าว เขาจะต้องเจ็บแน่ ๆ เลย คิดไปสาระพัดดดดดเลย เช้าวันนี้ตื่นมาตอน 8 โมงกว่า ๆ ด้วยเสียงเรียกของน้องซันนั้นเอง ตกใจมาก ร้องดังเชียวเช้านี้เป็นไรป่าวหนอ...ตั้งใจว่าวันนี้คงได้พาไปหาหมอแน่นอน...แต่นึกถึงคำพูดคุณตุ้ยที่โทรมาหาเมื่อคืนว่า *เอาออกได้ครับไม่เป็นไรหรอก ผมเคยทำหลุดไปเป็นสิบแล้ว เอาออกได้ทุกอัน ไม่อันตราย * ก็เลยคิดว่าลองทำดีกว่า สงสารเขาถ้าจะต้องผ่าออก
ขั้นตอนแรก ...[/b][/u]คลำดูสายยางก่อนว่าอยู่ป่าว ( ตอนนี้กระเพาะพักอาหารไม่มีอาหารแล้วเพราะย่อยไปแล้วเลยทำให้ง่ายต่อการคลำ ที่แรกก็หาไม่เจอตกใจหมดเลย )
ขั้นตอนที่ 2.....[/b]เจอแล้วสายยาง ดีใจได้เปาะหนึ่งยังอยู่แล้วจะทำไงต่อดีหว่าเนี้ย...ก็นึกถึงคำพูดของคุณ pjm1 *เวลาเอาสายยางออกเหมือนกับเวลาเราเอาสายกางเกงหูรูดออกครับ [/b] * ก็เลยค่อย ๆ ดันขึ้นมาดู
ขั้นตอนที่ 3....[/b][/u]กลัวจัง น้องดิ้นใหญ่เลยไม่ยอมท่าเดียว และเราก็กลัวว่าจะทำให้เขาเจ็บและหายใจไม่ออก..แต่เอาก็เอา ดีกว่าให้น้องไปผ่า มีคนเคยทำมาแล้วไม่น่าเป็นไร ภาวนาตลอดขอให้ออกมาด้วยเถอะ..(วันที่ลงไปวันแรก บนไว้เลยว่าถ้าน้องปลอดภัยจะบวชชีให้ 3 วัน) เราก็ค่อย ๆ ดันขึ้น ทนหน่อยนะน้องซัน ( อ๋อ ลืมบอกไปน้องชื่อ โยโย้ คะ ) ดัน ๆ ๆ เขาอ้าปากค้างเลย..ตกใจมากกก แต่แล้ว....เห็นปลายคะ เห็นปลายสายยางออกมาจากปากเขา โอ้...แม่เจ้า ออกมาแล้วดีใจมากกกกก ดีใจสุดดดดด ออกมาแล้ว ออกมาแล้ว....
ในที่สุดก็ออกมาแล้วคะ สีซีดเชียว น่ากลัวมาก ติ๊กถือว่ายังโชคดีที่น้องไม่กลืนลงไปแล้วเข้าไปในตัว ไม่งั้นคงแย่ แน่ ๆ เลย ความโชคดีอันนี้ต้องขอขอบคุณ คุณตุ้ย ชลบุรี และคุณ pjm1 ที่ให้คำแนะนำที่ดีมาก ๆ และขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่ให้กำลังใจ
ท้ายที่สุด ขอฝากเพื่อน ๆ ที่ซื้อลูกน้องมาให้ระวังให้ดี ๆ นะคะ ต้องเช็คอุปกรณ์ให้อาหารทุกครั้ง เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์เหมือนติ๊ก เพื่อน ๆ จะรู้ว่า ความทุกข์ใจที่ทำให้เขาได้รับอันตรายมันทรมานแค่ไหน อยากให้เพื่อน ๆ ลองอ่านข้อความนี้ เราจะรู้เลยว่าการดูแล 1 ชีวิตให้อยู่ตลอดรอดฝั่งไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ หรือง่าย ๆ เลย http://members.tripod.com/tvma/pet/b_feedbird.html
ขอบคุณนะคะ ขอบคุณทุกคำปรึกษา และทุกกำลังใจ ....ตุ๊กติ๊ก
ขอแสดงความดีใจด้วยคนครับ
คราวหน้า ต้องระวังให้มากขึ้นนะครับ ;-)
โหเก่งมากเลยครับ ทั้งคนทั้งนก ดีใจด้วย ครับ
สุดยอดเลยครับคุณตุ๊กติ๊ก ยังไงก็ต้องระวังให้มากขึ้นด้วยนะครับ เป็นห่วง มากเลยเพราะเจ้าคิมสันของผมพึ่งตายไปเมื่อวันก่อนเอง เศร้ามากเลยครับเนี่ย
ยินดีด้วยกับน้องโยโย้ ที่รอดปลอดภัย ดีใจด้วยกับคุณตุ๊กติ๊กนะคะ
สายไส้ไก่ป้อนอาหารควรจะประมาณ3นิ้วหรือมากกว่านะคะ kusใช้ประมาณนี้มาตลอดเลี้ยงน้องค๊อกมา10 ปีได้แล้วป้อนเด็กๆมาเกือบ100 เวลาkus ป้อนจะไม่เอาเด็กวางบนโต๊ะจะวางบนตักมือซ้ายจับปากเขาไว้แล้วคอยจับสายไส้ไก่เวลาป้อน มือขวาใช้ป้อนค่อยๆกดไซลิ้งค์ดันอาหารลงไปถ้าเขาโช๊คแรงๆต้องจับสายไว้ตลอดค่ะ kusใช้วิธีนี้มาตลอดป้อนเด็กๆครั้งละหลายๆเด็กไม่เคยมีปัญหาไส้ไก่หลุดลงท้องเลย ลองดูนะคะ
ขอให้น้องโยโย้ โตไวไว นะคะ
อ่านกระทู้นี้แล้วตื่นเต้นจัง
และแล้วก็จบลงด้วยดี
ดีใจด้วยครับ เก่งมากๆ
ติ๊ก ขอบคุณทุกท่านเลยนะคะที่ให้กำลังใจ ... ตอนนี้ก็ให้ยาน้องเรียบร้อยแล้ว ดูท่าทางร่าเริงกว่าวันก่อนๆ เขาเองก็คงรู้ว่าไม่มีอารายอยู่ในกระเพาะแล้ว วันนี้บินได้เก่งขึ้น แต่ยังจับทิศทางไม่ค่อยถูก อิอิ ต้องค่อยคว้าตัวไว้จะบินชนประตูอยู่เรื่อย ๆ ร้องดังขึ้น อ๋อ ติ๊กมีข้อสงสัยอีกข้อนะคะ ...ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว น้องจาม ติดต่อกันหลายครั้ง ถึงตอนนี้ก็ยังจามอยู่ ไม่รู้ว่าจะเป็นหวัดได้หรือป่าว ช่วงนี้เดินทางบ่อย ตอนนี้ยาที่ให้น้องชื่อยา bio-b12 ยานี้ใช้ได้กับทุกอาการหรือป่าว ความถี่ในการให้กินมากน้อยขนาดได้คะ
ดีใจด้วยนะครับ ออกมาแล้ว คราวหน้ายัดสายแน่นๆ เลยนะครับ
ลองใช้ enrofloxacin ยาฆ่าเชื้อ ในระบบทางเดินอาหารดูนะครับน่าจะดีกว่า
อ้างถึงDNA เป็นผู้เขียน:
ดีใจด้วยนะครับ ออกมาแล้ว คราวหน้ายัดสายแน่นๆ เลยนะครับ
ลองใช้ enrofloxacin ยาฆ่าเชื้อ ในระบบทางเดินอาหารดูนะครับน่าจะดีกว่า
เดี๋ยวนี้มีสายป้อนแบบใช้กับไซริงค์เล็กครับ หัวสีฟ้าหาซื้อมาใช้จะดีกว่าจะได้ตัดปัญหาเรื่องสายหลุดอีก แล้วเรื่องยาอย่าไปฟังเซียนโน๊ตมากครับนกไม่เป็นไรไม่ต้องให้ยาดีที่สุดครับ
อ้างถึงdevil_kay เป็นผู้เขียน:
อ้างถึงDNA เป็นผู้เขียน:
ดีใจด้วยนะครับ ออกมาแล้ว คราวหน้ายัดสายแน่นๆ เลยนะครับ
ลองใช้ enrofloxacin ยาฆ่าเชื้อ ในระบบทางเดินอาหารดูนะครับน่าจะดีกว่า
เดี๋ยวนี้มีสายป้อนแบบใช้กับไซริงค์เล็กครับ หัวสีฟ้าหาซื้อมาใช้จะดีกว่าจะได้ตัดปัญหาเรื่องสายหลุดอีก แล้วเรื่องยาอย่าไปฟังเซียนโน๊ตมากครับนกไม่เป็นไรไม่ต้องให้ยาดีที่สุดครับ
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
อ้างถึงdevil_kay เป็นผู้เขียน:
อ้างถึงDNA เป็นผู้เขียน:
ดีใจด้วยนะครับ ออกมาแล้ว คราวหน้ายัดสายแน่นๆ เลยนะครับ
ลองใช้ enrofloxacin ยาฆ่าเชื้อ ในระบบทางเดินอาหารดูนะครับน่าจะดีกว่า
เดี๋ยวนี้มีสายป้อนแบบใช้กับไซริงค์เล็กครับ หัวสีฟ้าหาซื้อมาใช้จะดีกว่าจะได้ตัดปัญหาเรื่องสายหลุดอีก แล้วเรื่องยาอย่าไปฟังเซียนโน๊ตมากครับนกไม่เป็นไรไม่ต้องให้ยาดีที่สุดครับ
:lol: :lol: :-D :-D :-D :hammer: :hammer:
สนับสนุน น้องเก้ ครับ เรื่องสายป้อน ซีรีโคน + ไซริ้ง ขนาด 60 CC อันเนื่องจากหัวสายซีรีโคน มันจะพอดีกับไซริ้ง ขนาด 60 CC ครับ
สายยาวประมาณ 5 - 6 นิ้ว ไม่มีโอกาส หลุดเข้าไปได้ครับ รวมถึง สายสามารถลวกทำความสะอาดในน้ำร้อนได้ครับ
ลองดูสายชนิดนี้ จะดีกว่าครับกระผม
จะรบกวนถามพี่ ๆ เพื่อน ๆ หน่อยคะ หลังจากที่ติ๊กเอาสายยางออกจากกระเพาะน้องแล้ว ไม่ทราบเมื่อกันว่าตอนนี้น้องโยโย้เป็นอาราย มีอาการจาม อยู่ตลอด ( ที่จริงเป็นตังแต่วันอาทิตย์แล้ว )ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศเย็นหรือป่าว ที่จริงตัวเท่าโยโย้นี้เราจำเป็นต้องใช่ไฟส่องอยู่หรือป่าวคะ
ขอผมกับซันตัวแรก ก็ทำหลุดเข้าไปตกใจมากๆครับ ก็พยามคล่ำหาก็หาไม่เจอ โทรไปถามหมอ หมอสัตว์เล็กก็ไม่อยู่ ต้องพาไปอีกวัน พอไปถึงหมอ หมอก็ไม่เจอ หมอบอกคงหลุดเข้าไปแล้ว ต้องผ่าอย่างเดียว ตอนนั้น ใจอยู่ไม่สุขเลยครับ เพราะเค้าก็ยังเด็ก ยังไม่ครบ2เดือนเลย ต้องมาดมยา ไ ม่รู้ต้องทำไง เลยยอมให้ผ่า ปรากฏ อีก45นาทีต่อมา หมอเรียกเข้าไปคุย บอก ผ่าแล้ว หาไม่เจอ อาจจะลงไปลำใส้แล้ว หมอบอก ก็ให้ภาวนาว่าอย่าให้มันไปขวางอะไรเลย
ก็พากลับ กว่าจะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมก็เกือบ2วัน หลังจากนั่นก็ดูปกติทุกอย่างครับ เป็นอาทิตย์ๆ ก็ได้เห็นการพัฒนา จนเริ่มบินได้สั้นๆแล้ว ก็ดีใจมากครับ คิดว่าคงไม่เป็นไรแล้ว
แต่พอวันสุดท้าย ผมลุกขึ้นมาป้อนอาหารตอนตี5 แล้วผมก็หลับต่อ
ตื่นขึ้นมาอีกที 7โมง เห็นเค้ากำลัง กระพือปีกแต่แบบเหมือนไม่มีแรก หายใจแรง ตอนนั้นผมตกใจมากๆ ว่าเป็นอะไร เพราะตอนตี5ยังดีๆอยู่เลย มองเห้นกระเพาะ บวมๆเขียวๆ ไม่แน่ใจว่าผม ป้อนลงหลอดลม หรือ เพราะผลจากใส้ไก่อันนั้น ก็รีบออกรถพาไป รพ เกษตร วันนั้นเป็นเช้าวันศุกร์ครับ รถก็ติดมหาบรรลัย ซันของผมก็ดิ้นๆท่าทางเ หมือนหายใ จลำบากดูทรมานมาก ผมก็ขับรถแทบจะไม่ได้ใจสั่นๆตลอดทาง
พอเกือบจะถึงแยกเกษตรแล้ว ซันสุดที่รักของผมก็หมดลมหายใจคาตักผมเลย ผมต้องยูรถกลับหน้าแยกเกษตร ขับกลับไปน้ำตาไหลพรากเลย เพราะรักมันมากครับ
เ ป็นประสบการณ์ที่ต้องจำไ ว้เลย หลังจากนั้น เอามาอีกหลายตัวเลย ก็คิดว่าว่าจะไม่ให้พลาดอีก ตอนนี้ผมเลยไม่ใช้ใส้ไก่แล้วครับ กลัวมันหลุดลงไปอีก
เสียใจด้วยนะคะคุณ TaLo ติ๊กเข้าใจความรู้สึกของคุณตอนที่น้องกลืนมันลงไป ความกลัว ความเสียใจ ความทุกข์ใจ และทรมานใจที่ทำให้ หนึ่งชีวิตต้องรอความเป็นความตายแล้วแต่ปราฎิหารย์ ( เขียนผิดต้องของอภัยคะ ภาษาไทยไม่ค่อยแข็งแรง ) ภาวนาให้น้องรอดพ้นจากความทุกข์ที่เราก่อ แต่ติ๊กก็ทราบดีว่าคุณคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นรวมถึงทุกคนที่พลาดไปแล้ว แต่ติ๊กเสียใจที่ไม่อาจเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียสัตว์อันเป็นที่รัก ( แต่ถ้าเป็นคนที่เรารักติ๊กสูญเสียไปหลายคนในเวลา 5 ปีที่ผ่านมา ) ติ๊กถือว่ายังโชคดีมากที่โยโย้ ไส้ไก่ไปหลุดลงไปในลำไส้ และก็เอาออกมาได้โดยไม่ต้องผ่าออกอย่างน้องซันของคุณ TaLo เสียใจด้วยจากใจนะคะ...ตุ๊กติ๊ก
ยินดีด้วยครับ เพิ่งมาอ่านเจอ จะได้ระวังมากขึ้นตอนนี้ป้อนนกเลิฟเบริ์ดอยู่หลายตัว ยังเสียวๆครับ
แต่สำคัญมากเลยตอนนี้ไส้ไก่ หายากมากครับ หาซื้อไม่ได้ ไปที่ร้านขายยางจักรยาน คนขายบอกว่าเปลี่ยนเป็นหัวแบบเติมรถมอเตอร์ไซด์หมดแล้ว
ใครพอทราบแหล่งบ้างครับรบกวนตอบด้วยนะครับ สถานที่ที่ซื้อสายยางไส้ไก่
ขอบคุณครับ
เดี๋ยวนี้มีสายป้อนแบบใช้กับไซริงค์หัวเล็กแล้ว ครับพี่จี๊มีขายที่ร้านอาจิ๋ม บุญถวิล อตก.
****อยากบอกให้โลกรู้ว่า...ถึงเวลาที่ต้องเลิกใช้ไส้ไก่แล้ว.****
ขอบคุณครับน้องเก้ สงสัยต้องหาโอกาสเดิน jj แล้ว
*** เพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้นี้...
ขอแสดงความเสียใจกับ "คุณ navoto" และ "คุณ Talo" ที่สูญเสียนกในสังกัดไป...
*** สำหรับ "คุณ tuktik2255" นั้น ... ขอแสดงความเสียใจและขอแสดงความยินดีในคราวเดียวกัน...
ขอให้ทั้งคนและนกมีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรง สมบูรณ์ นะคะ... :-P เพราะตราบเท่าที่ยังเป็นคนเลี้ยงนก
เราจะได้รับประสบการณ์และบทเรียนมากมาย... ที่วันหนึ่งเราสามารถเล่าสู่กันฟังได้พร้อมรอยยิ้มและน้ำตา...
ขอบคุณสำหรับคุณต้นอ้อล้อลม นะคะที่ให้กำลังใจ.... :-D
เสียใจด้วยนะครับ