ลิงลม หรือ นางอาย

[Pakchong Pets Shop]

รบกวนสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับ

อาหาร ลักษณะนิสัย สายพันธุ์ (ใน ป.ไทย) การสืบพันธุ์

ขอบคุณครับ

[...]

Turkeyman เป็นผู้เขียน:
รบกวนสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับ

อาหาร ลักษณะนิสัย สายพันธุ์ (ใน ป.ไทย) การสืบพันธุ์

ขอบคุณครับ

กระทู้นี้ ล่อเป้า หรือปล่าวขอรับกระผม  

ไงก็ อย่าเลยครับ  เดี๋ยวจะบานปลาย

ขอบคุณครับ

[aeeprs]

กินผัก ผลไม้ แมลง ไข่นก เป็นสัตว์หากินกลางคืน กลางวันจะนอน และเนื่องจากเป็นสัตว์หากินกลางคืน ตาจึงปรับตัวให้ ใช้ในที่ที่ มีแสงสว่างน้อย เมื่อคนนำมาเลี้ยง ชีวิตคนเลี้ยงมักเป็นชีวิตกลางวัน จึงบังคับเขาให้อยู่ด้วยกลางวัน กินกลางวัน เมื่อเลี้ยงไปได้ระยะหนึ่ง ตาเขาก็จะมีปัญหาคือเกิดบอดขึ้นได้ เพราะปรับตัวกับแสงสว่างไม่ไหวครับ
 เป็นการทรมาณสัตว์นะครับ อย่างเลี้ยงเลี้ยง มาร์โมเสท หรือ ทามมารีนดีกว่าครับ ถูกกฏหมายด้วยครับ

[keng_exotic]

สัตว์ป่าคุ้มครองนะครับ มิเหมาะมิควรที่จะนำมาเลี้ยง
ที่สำคัญมันไม่เชื่องตลอดกาล(เพราะไม่ใช่ตุ๊กตาลิง) เวลาติดสัดจะดุมาก กัดเจ็บมาก หากโดนแสงแดดจ้าบ่อยๆจะทำให้ตาเป็นต้อได้ครับ

อาหาร ผลไม้ที่ไม่เปรี้ยว แมลง ไข่นก จิ้งจก ลูกนก

[...]

ผมเคยเห็น เขานำมาเลี้ยงเกาะตามตัว  บอกว่าเชื่องอย่างนั้น อย่างโน้น อย่างนี้  สายพันธุ์ ก็มีทั้งไทย และอินโดนีเซีย  

ความเชื่อง  คงเป็นเพราะเขายังเล็ก และรวมถึง โดนตัดเขี้ยวไปน๊ะครับ  

เดี๋ยวผมจะพยายามหาข้อมูลให้ อ่านดูครับ กระผม

แต่สุดท้ายไง ก็ไม่ค่อยอยากจะสนับสนุน เลยครับ  ถ้าหลงมา ก็ปล่อยกลับสู่ธรรมชาติ ขอรับกระผม

[bios_m]

เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535

[...]

บทความ โดยคุณ วนกร  อุดมการณ์

จากหนังสือ ADVANCED THAILAND GEOGRAPHIC  
ISSN : 0859-5359 ปีที่ 4  ฉบับที่ 35  เดือนพฤษภาคม - มิถุนายน  2542

นางอาย  หรือ ลิงลม

" ซื้อไหมค้า ....  น่ารักน่ะค้า ... เลี้ยงจ่ายค่ะ "
หญิงร่างค่อนข้างอ้วนกำลังพยายามเสนอ  " สินค้า " ของเธออยู่  แล้วก็ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นไปตามที่เธอคิดเพราะหญิงสาวคนนั้นดูท่าทางสนใจไม่น้อย

" ตัวนางอายค่ะ ... ไม่แพงนะคะ ...  หาไม่ได้หรอกคะ  ราคานี้นะ "


สิ่งมีชีวิตรูปร่างอ้วนกลมสีน้ำตาลอมเทาซุกตัวแน่นิ่งอยู่ในถุงกระดาษสีน้ำตาลใบไม่ใหญ่ไปกว่าตัวมันเท่าไหร่นัก  จะมีก็เพียงเงยหน้ามองออกมาจากทางปากถุงด้วยความสงสัยในบางครั้งเท่านั้น  แต่เมื่อดดนแสงสว่างก็หันหน้ากลับไปซุกอยู่อย่างเดิม  ดูแล้วเหมือนกับเอียงอายไม่มีผิด

" หายากน่ะคะ ... นาน ๆ จะมีมาซักตัวรีบซื้อไว้เถอะค่ะวันสุดท้ายแล้ว "

หญิงอ้วนทำหน้าที่ของเธออย่างเต็มที่  เธอรู้ดีว่าหากไม่ " ปล่อย "  ออกไปเสียแต่โดยไวแล้วละก็   เธออาจจะชวดเงินก้อนใหญ่ไปเลยก็ได้สำหรับเย็นวันอาทิตย์อย่างนี้  ประสบการณ์การเป็นแม่ค้าขายสัตว์ป่ามาหลายปีในตลาดนัดสวนจตุจักรสอนเธอให้รู้ถึงความเป็นจริง  ก็ไม่รู้ว่าเจ้าลิงลมหรือนางอายตัวนี้บอบช้ำมามากแค่ไหนการที่จะเสี่ยงเก็บเอาไว้อีกเป็นอาทิตย์นั้น  มันมีสิทธิ์ตายได้นั่นหมายความว่ากำไรของเธอน้อยลงไปอีกโขอยู่

" ตัวละพันแพงไป .... ลดหน่อยสิ  ไม่ได้ก็ไม่เอา "

" ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ  กำไรตัวละไม่กี่สิบบาทเองนะคะ.... เสี่ยงก็เสี่ยง "

กระแสอนุรักษ์เพิ่มมากขึ้นและการที่เจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องเข้มงวด  ในการดูแลการลักลอบค้าสัตว์ป่า  ทำให้รายได้ของเธอลดลงไปอย่างมาก  เมื่อได้ตัวอะไรมาสักตัวหนึ่งก็ไม่สามารถนำออกมาวางขายอย่างประเจิดประเจ้อเหมือนเดิมได้แต่กระนั้นก็ตามหากมีความต้องการ  " สินค้า " อยู่อย่างต่อเนื่องรายได้ของเธอก็ยังมีอยู่อย่างต่อเนื่อง  เช่นเดียวกันแม้กระแสอนุรักษ์จะรุนแรงมากเพียงใดก็ตาม  ในความเป็นจริงมันก็ยังไม่สามารถเหนือกว่าความอยากของคนอยู่ดี  

การเจรจาหลังจากนั้นคงเป็นไปตามกลไกของความต้องการ  คนซื้อก็อยากได้ของถูก  คนขายก็อยากขายได้แพง ๆ  เพื่อกำไรที่มากตามไปด้วย  แต่ในที่สุดดูเหมือนว่าลูกค้าจะเป็นฝ่ายชนะ  เป็นเจาของ  " สินค้า "  ด้วยแบงก์สีม่วง ๆ เพียงใบเดียวเท่านั้น  ก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงยอมขายทั้งที่ในตอนแรกบอกว่ากำไรตัวละไม่กี่สิบบาท

ลูกค้าของเธอเดินคล้อยหลังไปไกลแล้ว  แม้จะไม่สมหวังในราคาขาย  เพราะเธอเคยโก่งราคาได้เกือบสองพันบาท  สำหลับลูกลิงลมที่ดูเชื่อง ๆ สักตัว  หน้าที่ต่อจากนี้ก็คงเป็นการหา " สินค้าตัวใหม่ "  สำหรับการขายครั้งต่อไป  แม้ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ แต่มันก็คุ้มค่าไม่ใช่หรือกับกำไรที่ได้เกือบเท่าตัวแบบนี้


มีต่อครับ

[...]

" ว๊าย ... น่ารักจังเลย  ตัวอะไรเนี่ยดูสิขี้อายด้วย "

"ขอชั้นอุ้มบ้างสิ  ขนมันนิ้มนิ่มอย่างกับตุ๊กตา  แน่ะ ... น่ารักจัง "

" ถ้ามีอีกหาให้ชั้นตัวนึงนะ  จะได้เอามาอุ้มเล่นแบบเธอบ้าง "

สารพัดคำพูดที่ชื่นตมต่อ " ตัวเลี้ยงตัวใหม่ "  ทำให้เธอดูอดภูมิใจลึก ๆ ไม่ได้ว่าการเลี้ยงเจ้าตัวอ้วนกลมขี้อายนี้  ทำให้เธอเหนือกว่าคนที่เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวทั่วไป  ทุกครั้งที่มีคนเห็นเธอ  ( จงใจ ) อุ้มมันออกมา  เธอจะต้องกลายเป็นจุดเด่น  เป็นเป้าสายตาอยู่เสมอ  ใคร ๆ ก็อยากจะได้มันมาอุ้มเล่นบ้าง  ยิ่งตอนที่มันกำลังซุกหน้าเอียงอายอย่างไม่ยอมสบตากับใครนั้น  ยิ่งทำให้มันยิ่งน่าเอ็นดูมากยิ่งขึ้น  ทำให้ใครต่อใครต่างพยายามทำให้มันเงยหน้าอยู่เสมอ  ก่อนที่จะปล่อยให้มันซุกหน้าหลบตาเพื่อหนีแสง  พร้อมกับแสดงความขบขันกับกริยาของมัน

" น่าสมเพช ....  อยากจะเลี้ยงสัตว์ป่าแต่พฤติกรรมของสัตว์ที่เลี้ยงเธอยังไม่เคยคิดจะเรียนรู้  ลิงลมเป็นสัตว์หากินกลางคืน  ดวงตาไม่สามารถสู้แสงแดดเจิดจ้าตอนกลางวันได้  เรื่องสำคัญแบบนี้สมองของเธอคิดบ้างไหมหนอ "

หากลิงลมตัวนั้นพูดได้มันอาจจะตะโกนใส่หน้าคนที่อุ้มอยู่ก็ได้  การเลี้ยงสัตว์นั้นทำให้คนเลี้ยงมีจิตใจที่อ่อนโยน  มีเมตตารักสัตว์  เห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมโลก  แต่ยังมีคนอีกหลายคนที่เห็นสัตว์เป็นเพียงเครื่องแสดงฐานะ  การมีสัตว์หายากแปลกไปกว่าคนอื่น  หรือทำให้คนเลี้ยงมีความรู้สึกเหนือกว่าคนอื่นนั้น  เคยมีอยู่ในจุดประสงค์การเลี้ยงสัตว์เลย

ยิ่งเป็นสัตว์ป่าด้วยแล้วดูเหมือนว่าจะเป็นที่หมายปองของคนชอบเลี้ยงสัตว์ประเภทหลังมากเหลือเกิน  สัตว์ป่าหลายชนิดถูกจับออกมาจากป่าเพื่อรอคอยการซื้อขาย  โดยเฉพาะลูกสัตว์ที่เต็มไปด้วยความน่าเอ็นดู  และลิงลมก็เป็นหนึ่งในสัตว์ป่าที่ถูกมนุษย์จับมาเป็นสัตว์เลี้ยง

ลิงลมหรือที่ใครหลายคนเรียกชื่อตามพฤติกรรมที่ไม่ชอบแสงสว่างของมันว่านางอายนั้น  เป็นสัตว์ป่าชนิดหนึ่งที่มีลักษณะเฉพาะตัวหลายอย่างที่ไม่เหมือนใคร  จึงมักไม่มีปัญหาในการทำความรู้จักกับมัน  แต่การที่มันเป็นสัตว์ที่มีพฤติกรรมและกิจกรรมต่าง ๆ ในเวลากลางคืนก็เลยทำให้ไม่ค่อยมีคนได้พบเห็นตัวจริงมันมากนัก  โดยเฉพาะคนส่วนใหญ่ที่ห่างไกลจากป่าเขาลำเนาไพร

ลิงลมเป็นต้ว์ที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันกับลิงและมนุษย์  หรืออยู่ในอันดับ  Primates  สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ลิงลมนี้  ทั่วโลกมีทั้งหมด  6 สกุล  11 ชนิด  และสามารถแบ่งออกเป็นสองวงศ์ย่อยคือ  พวกลอริสิด  หรือลิงคมที่พบในบ้านเรา  โดยลิงลมถูกจัดให้อยู่ในวงศ์ย่อยของลิงลมหรือ Subfamily Lorisinae ทั่วโลกมีอยู่ทั้งหมด 4 สกุล  และ 5 ชนิดคือพวก Pottos ที่พบในทวีปแอฟริกาและลิงลมที่พบในเอเชีย  ซึ่งในประเทศไทยนั้นก็พบเพียงสกุลและชนิดเดียวเท่านั้น  และ Subfamily Galanginae ซึ่งเป็นลิงลมพวกที่พบในทวีปแอฟริกา  เป็นสัตว์ที่มีการพัฒนามาเพื่อการปีนป่ายและห้อยโหนอย่างรวดเร็ว  ไม่เหมือนกับลิงลมบานเราที่มีการพัฒนาการมาเพื่อการปีนป่ายอย่างช้า ๆ ไปตามลำต้นและกิ่งไม้  

มีต่อ

[kitty75]

keng_exotic เป็นผู้เขียน:
สัตว์ป่าคุ้มครองนะครับ มิเหมาะมิควรที่จะนำมาเลี้ยง
ที่สำคัญมันไม่เชื่องตลอดกาล(เพราะไม่ใช่ตุ๊กตาลิง) เวลาติดสัดจะดุมาก กัดเจ็บมาก หากโดนแสงแดดจ้าบ่อยๆจะทำให้ตาเป็นต้อได้ครับ

อาหาร ผลไม้ที่ไม่เปรี้ยว แมลง ไข่นก จิ้งจก ลูกนก

อย่างงี้ก็ดีเลย เลี้ยงควบคู่ไปกับการเลี้ยงนก เวลามีลูกนกออกมาจะได้เอาไปให้มันกิน อิ อิ (ล้อเล่นนะครับ)

[Pakchong Pets Shop]

ขอบคุณทุกท่านครับ

คิดจะเลี้ยงเหมือนกัน แต่ไม่ทราบข้อมูลทางด้านอื่น ๆ อย่างที่ทุกท่านแจ้งมา

เห็นมีคนเลี้ยงอยู่ ไม่ทราบว่า พวกเขาจะรู้ไหมในพฤติกรรม หรือ อันตรายที่จะมีต่อสิ่งมีชีวิตที่เขานำมาเลี้ยง

ได้ทราบข้อมูล แล้วก็นึกสงสารพวกมันเหมือนกันนะครับ มีข่าวอยู่เรื่อย ๆ เรื่องการลักลอบนำเข้าและออก มักจะพ่วงด้วย ตัวนิ่ม

ได้ทราบเช่นนี้แล้วก็คงไม่กล้าที่จะนำมาเลี้ยงแล้วหละครับ :-(

[Pakchong Pets Shop]

แล้วก็ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะครับ

ไม่ได้มีเจตนาที่จะ ชักชวน หรือ ชักจูง เพียงแต่อยากทราบข้อมูลที่เท็จจริง เท่านั้นครับ

[...]

ลิงลมเป็นลิงที่มีขนาดค่อนข้างเล็กความยาวของหัวและลำตัวรวมกันก็ราว ๆ 30 – 40 เซติเมตร  เท่านั้น  ส่วนน้ำหนักก็ประมาณหนึ่งถึงสองกิโลกรัม  รูปร่างของลิงลมนั้นดูแล้วอ้วนกลมเหมือนตุ๊กตาชวนให้คิดถึงหมีโคอาล่าที่มีในทวีปออสเตรเลีย  แต่จะแตกต่างกันที่หูของลิงลมนั้นเล็กและสั้นมากไม่เหมือนกับหูของหมีโคอาล่าที่ใหญ่และมีขนยาวฟู

ขนตามลำตัวของลิงลมนั้นโดยรมแล้วจะมีสีเทาจะอ่อนแก่ก็แปรผันกันไปในลิงลมแต่ละตัว  ลิงลมที่พบทางภาคใต้นั้นจะมีออกน้ำตาลแดงมากกว่าลิงลมที่พบทางตอนบนของประเทศ  และลิงลมจะมีขนสีเข้มลากจากหัวไปถึงสันหลังซึ่งก็จะแปรผันกันไปอีกเช่นเดียวกัน  บางตัวก็เป็นสีน้ำตาลเข้มบางตัวก็เข้มมากจนเป็นสีดำไปเลยก็มี  และลิงลมบางตัวอาจมีแถบที่ว่านี้ลากยาวไปจนถึงหางเลยก็ได้  ซึ่งหางของลิงลมนั้นก็สั้นมาก  จนดูคล้ายกับว่ามันไม่มีหางเลย  ทำให้ตัวของมันยิ่งดูอ้วนกลมยิ่งขึ้นไปอีก

" ผมบอคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าเลี้ยง  แล้วเป็นไงล่ะ "

" ก็เห็นมันน่ารักดี  ดูเชื่อง ๆ ไม่คิดว่าไอ้ลิงบ้ามันจะกัดฉันนี่ "

" แล้วจะทำยังไงกับมันล่ะ "

" จะเอาไปไหนก็เอาไปเถอะ "

เลี้ยงสัตว์ป่าเนื่องจากหลงใหลในความน่ารักน่าชังเมื่อยามเป็นลูกสัตว์   หลังจากที่สัตว์ป่าตัวนั้นโตขึ้น  สัญชาตญาณที่มีอยู่ทำให้มันต้องสำแดงความเป็นป่าออกมา  ด้วยการกัดและข่วนหรือทำร้ายเจ้าของด้วยวิธีใด ๆ ก็ตาม  เหตุผลเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เจ้าของหาทางกำจัดเพื่อทำให้ผู้เลี้ยงรู้สึกว่าตัวเองปลอดภัย  ส่วนสัตว์ป่าตัวนั้นหรือมันก็จะไม่ได้รับการแยแสจากคนเลี้ยงตั้งแต่วันที่มันแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวอย่างนั้นออกมาแล้ว  เรื่องราวเหล่านี้ดำเนินไปคล้ายกับละครน้ำเน่าที่เราสามารถเดาตอนจบได้ตั้งแต่เห็น  ใครสักคนซื้อสัตว์ป่ามาเลี้ยงและละครน้ำเน่าเรื่องเดียวกันที่เปลี่ยนเพียงแค่ดารานำแสดงเท่านั้น  คงเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้  "แป๋ว" ลิลมหนุ่มต้องมาอยู่ในกรงโทรม ๆ ที่วัดแห่งหนึ่งที่ค่อนข้างไกลจากชุมชนนอกจากมันแล้วยังมีสัตว์อีกหลายชนิดถูกขังกรงเอาไว้  เพื่อให้คนที่มาทำบุญได้เดินดู  ไม่ว่าจะเป็นนกหลายชนิด  ลิงกัง  แม้กระทั่งหมีควายตัวใหญ่  ทุกตัวอยู่ในสภาพที่ซูบผอม  กับกรงที่สกปรก  จากสภาพดังกล่าวทำให้เดาได้ไม่ยากเลยว่าการดูแลพวกมันนั้นต้องเรียกว่า  " ตามยถากรรม "

" แป๋ว "  มาอยู่ที่วัดนี้ได้เกบือสองเดือนแล้ว  ด้วยเหตุผลก็เพราะว่ามันกัดมือคนที่มาแหย่มันเสียจนเป็นแผลและคนที่ถูกกัดนั้นก็บังเอิญเป็นลูกชายจอมซนของคนที่ซื้อมันมาเลี้ยงนั่นเอง  ความจริงแป๋วก็เป็นสัตว์ที่ขี้อายตามประสาสัตว์ที่หากินกลางคืนทั้งหลาย  และมันค่อนข้างจะคุ้นเคยกับคนก็เนื่องจากมันถูกนำมาเลี้ยงตั้งแต่ยังไม่โตมากนัก  ซึ่งปกติมักก็ดูเชื่องและเฉื่อยชา  ทำตัวเหมือนของเล่นมีชีวิตให้ครอบครัวนี้ได้จับต้อง  และมันเองก็ไม่เข้าใจตัวเองด้วยว่ามันกัดเด็กที่มาแหย่มันทำไม  รู้แต่เพียงว่าความต้องการบางอย่างในร่างกายของมันทำให้มันหงุดหงิด

มีต่อครับ

[bios_m]

เกือบจะเอามาเลี้ยงแล้วเหมือนกันคนขายชอบบอกว่าเลี้ยงง่าย

เซ็งคนขาย

[ไอยเรศ]

สัตว์แทบทุกชนิดถ้าจะเลี้ยงต้องมีความรู้ ถึงความต้องการ ข้อควรระวัง นิสัย ของสัตว์ชนิดนั้นๆเสียก่อน
ไม่ว่าจะนก ลิงลม นางอาย เสือ ปลา แมลง ส่วนผิดกฎหมายหรือไม่นั้นอีกเรื่องนึง กฎหมาย คือกติกากลาง แต่การที่มีการแก้ไขกฎหมาย มีผลในวันรุ่งขึ้น มิได้หมายความว่า ศีลธรรมจรรยามันจะมีการเปลี่ยนแปลงไปในเพียงวันเดียวที่มีการประกาศกฎหมาย

กฎหมายระดับพรบ มีเกือบพันฉบับ ไม่มีใครรู้ จำ ทำได้หมด

ระดับของกฎหมายเกี่ยวกับศีลธรรมยังแบ่งไปอีกหลายประเภท พูดไปก็จะยาว

ถ้าจะบอกว่าอยากเลี้ยงก็เลี้ยงไปเถอะ (แม้มันจะผิดกฎหมาย มันเรื่องของคุณเอง)(สัตว์ป่าหลายชนิดมีศักยภาพที่จะพัฒนาเป็นสัตว์เลี้ยงได้ ) ถ้าคิดว่าเลี้ยงได้ดี มีชีวิตรอด พัฒนาความรู้ในการดำรงชีวิตของสัตว์ชนิดนั้น มีโอกาสก็ขยายพันธุ์มันบ้าง เพื่อคืนในส่วนที่เราเอามา
ก็เลี้ยงไปก็อาจถูกท่านนักอนุรักษ์ (ผู้มีความรู้สูง มีจิตใจที่สูงส่ง มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล รู้จักป่าดงเป็นอย่างดีว่าป่าเมืองไทยแสนสมบูรณ์ เพียงพอให้สัตว์ป่ามากมายขยายพันธุ์ได้ดังเดิม  โดยไม่มีปัญหาพื้นที่ไม่เหมาะสม ทับซ้อนของพื้นที่หากิน สภาพป่าเป็นเกาะที่ถูกชุมชนล้อม ปัญหาเลือดชิดในสัตว์ป่า ) ตำหนิเอาได้

เอาเป็นว่าจะเลี้ยงอะไร ก็รู้จัก(ตัวสัตว์) รู้ใจ(ตัวเอง) เสียก่อนนะครับ

ปล.ผมชื่นชมและเคราพด้วยใจจริงต่อนักอนุรักษ์ที่ทำงานจริง และเข้าใจความจริงอย่างรอบด้าน

[...]

" โทรศัพท์ไปถามสวนสัตว์เขาบอกว่าคงถึงช่วงฤดูผสมพันธุ์ของมันแล้วล่ะ  อย่าไปแหย่  เพราะช่วงนี้มันจะอารมณ์แปรปรวน  ไม่ดี "

แป๋วจำได้ว่าเจ้าของของแป๋วคุยกันอย่างนี้  ก่อนที่จะพามาปล่อยไว้ที่วัดแห่งนี้เลี้ยงดู  มันจะรู้หรือเปล่าว่าคนนั้นมักจะหาทางป้องกันตัวเองเสมอ  เมื่อรู้ตัวว่าไม่ปลอดภัยและในขณะนั้นมันก็เป็นสิ่งที่มีอันตรายของครอบครัวนั้นไปแล้ว

ลิงลมนั้นหากนำมาเลี้ยงตั้งแต่เป็นเด็กอยู่  เราก็สามารถเลี้ยงมันให้เชื่องและเป็นสัตวืเลี้ยงที่ดีได้  นอกจากนี้มันยังปรับตัวให้หากินในเวลากลางวันได้ด้วย  แต่เมื่อโตเต็มวัยแล้ว  สัญชาติญาณต่าง ๆ ที่มีอยู่ในตัวมันก็อาจจะทำให้มันเป็นสัตว์ที่ก้าวร้าวได้  โดยฑาะในช่วงเวลาของการสืบทอดเผ่าพันธุ์  ส่วนลิงลมที่โตเต็มที่นั้นจะดุมากเมื่อถูกจับ  ถึงแม้จะเห็นเชื่อง ๆ แบบนี้  เมื่อถูกจับมันจะคำรามและกัดทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้าใกล้มัน  เสียงขู่คำรามของมันฟังดูคล้ายเสียงแมว

คนมาทำบุญที่วัดเมื่อเป็นแป๋ว  ก็มักจะมาคอยจ้องดูทีกรงของแป๋วเสมอ  ก็เพราะอยากรู้ว่าแป๋วเป็นตัวอะไรกันแน่  เนื่องจากแป๋วจะซุกตัวนิ่งอยู่บนกิ่งไม้ในกรงนั่นเอง  แต่เกือบทุกคนก็มักจะยอมแพ้ที่จะรอให้แป๋วหันหน้ามาให้ดู  แล้วก็มีไม่น้อยที่พยายามทำให้แป๋วเคลื่อนไหวให้ได้  ทั้งเขย่ากรงหรือเอาไม้แหย่  หาความสงบไม่ได้เลยทีเดียว  แต่แป๋วไม่คิดที่จะกัดแล้วล่ะ  แป๋วรู้ตัวดีว่าไม่สามารถสู้กับคนเหล่านี้ได้

นอกจากนั้นอาหารการกินก็ไม่ดีนักมีเพียงกล้วยงอม ๆ ค้างกรงเท่านั้น

"ว๊าย !!!! .....  คุณพ่อขา  มันกินแมลงสาบด้วยค่า ...."

ความฝังใจว่าสกปรก  เด็กหญิงคนนั้นคงตกใจน่าดูที่เจ้าลิงลมผอมตัวนี้คว้าเอาแมลงสาบเคราะห์ร้ายเขาปาก  ความจริงมันก็ไม่อยากกินนักหรอก  แมลงสาบฉุน ๆ ในเมืองไม่ใช่อาหารที่มันต้องการ  แต่ตลอดเวลาที่มันมาอยู่ที่วัดนี้มันไม่  เคยได้รับอาหารโปรตีนที่มันต้องการเลย  ดังนั้นแมลงสาบที่ไต่ยั้วเยี้ยไปมาในกรงสกปรกนี้จึงยั่วยวนสัญชาติญาณมันได้เป็นอย่างดี

แต่กลิ่นเฉพาะกายชวนเวียนหัวของแมลงสาบนั้นก็ทำให้มันต้องคาบอาหารจำเป็นนั้นทิ้งออกมาจนได้

ตามธรรมชาติลิงลมไม่ได้กินผลไม้เป็นอาหารหลัก  เหมือนลิงทั่วไปอย่างที่หลายคนเข้าใจ  แต่ลิงลมต้องการอาหารประเภทสัตว์เป็นส่วนใหญ่  ดดยมันจะไต่ไปตามกิ่งไม้หาสัตว์เล็ก  จำพวกแมลง  กิ้งก่า  นกเล็ก ๆที่หลบนอนอยู่ตามยอดไม้  จักจั่น ตัวใหญ่ ๆ ที่ชอบเกาะร้องอยุ่ตามกิ่งไม้ก็เป็นสิ่งที่ลิงลมชื่นชอบ  นอกจากนั้นยังมีรายงานว่าอาหารโปรดอีกอย่างหนึ่งของลิงลมก็คือหอยทาก  โดยเฉพาะ หอยทากต้นไม้ (Tre snail)  ซึ่งเป็นหอยทากที่หากินอยู่ตามลำต้นของต้นไม้  ไม่ได้อยู่ตามพื้นดินอย่างหอยทากทั่วไป  โดยที่ลิงลมจะมีฟันหน้าและเขี้ยวของขากรรไกรล่างจัดเรียงกันคล้ายหวี  เพื่อสะดวกในการกินหอยทาก


มีต่อครับ