บิน อีกแระ เบือกันยังเอ่ย คราวนี้ไปนครนายกจ้า

tuktik2255

มาทำระบบ network ที่ site งานแถว ตัวเมืองนครนายกค่ะ เลยพก เจ้าสองตัวแสบสองตัว มาด้วยเหมือนเคย แต่วันนี้กว่าจะได้ออกมาแรดกัน ก็ปาไป บ่ายสามโมง แดด กำลัง จัด ๆ เลยค่ะ

ณ. เขือนขุนด่านปราการชล

ที่ตรงนี้เหมาะมาก ๆ ค่ะที่จะเป็นจุดวัดใจปล่อยนกสำหรับท่านที่เริ่มฝึกเรียกให้มากินอาหารในมือได้แล้วเพราะสถานที่โล่งเอาซะมาก ๆ ส่วนทีเป็น แผ่นดินนั้นก็ สามารถเดินไปได้ทุกที่ไม่ติดเขตบ้านคนและต้นไม่ก็ไม่มีบังให้รกตา

หาที่จอดรถแล้ว...อากาศร้อนนน มาก ๆ สองตัวอยู่ในกรง ยังหอบแสดงว่า เริ่มผิดปรกติ แต่ก็.... เอ๊า ๆ เปิดกระบะ เตรียมนก

ด้วยอากาศร้อนมาก ๆ (ทุกทีเคยให้บินอากาศเย็น ๆ) เกรงว่า บิน ๆ ไปพลังงานหมด จะร่วงเสียก่อน ลมก็ ออกจะแรงค่ะ (ยืนบนสันเขือน) เลยชงข้าวให้กินกันเสียก่อน ใส่ เคล็ดลับพลังงาน hiper ลงไป ครึ่งช้อนชา ด้วยสรรพคุณข้างขวดระบุว่า จะมีความอัศจรรย์ หลังรับประทาน อุๆ

บรรยากาศบริเวณเขือน ค่ะ เห็นมั้ย โล่งงงงงง มาก ๆค่ะ

เดินสำรวจ จุดที่คาดว่านกจะบินไปตกได้ ก่อนที่จะปล่อย เผือว่า มันจะออกนอกลู่นอกทาง

เอาหละ ชงข้าวแล้ว ออกมารับประทานกันก่อนออกบินได้จ้า (กลัวมันจะจุกจัง จะเหมือนคนหรือเปล่าน้อ)

tuktik2255

เสร็จกิจแล้ว ก็ นำออกมาเดินเล่นชมวิวกันก่อน คนค่อนข้างเย้อะทีเดียว ต่างจากวันแรกที่มาวันนั้น คนมีไม่ถึง 10 คน แต่วันนี้ ......... รถทัวร์ ลง ไม่ขาดสายค่ะ และที่ติ๊กถือในมือก็ คือ ขลุ่ยนกนั่นเอง ถือเป็นของขลัง ไม่มีเสียงเป่า นกไม่มา หาซื้อได้ 10 บาทเองค่ะ ใครไม่มีติ๊กขายอันนี้เลยอันละ 150 ค่ะ เด๋วติ๊กไปซื้ออันใหม่

หลังจากชอตเมื่อกี้นี้แล้ว... ก็ เริ่มบินกันแล้วค่ะ แต่เป็น รอบเล็ก ๆ ก่อน ลมแรง.... แค่กางปีก ตัวก็หล่นลงมาแล้วค่ะ

ราวมันลื่นจ้า พยายามหน่อย ลมก็แรง เกาะไม่ติดซักที

คนมองเพียบเรย อายจัง แต่ เท่ห์ คริ ๆ

เรียบร้อยแระค่ะ กว่าจะหาที่เกาะเหมาะ ๆ ได้

ใครผ่านไปผ่านมา ก็สนใจ อุ๊ย แถวนี้มีนกแบบนี้ด้วยหรอ ไม่กลัวคนเรยนิ (ก็นกหนูนินา ขณะนั้นยังไม่ได้เปิดเผยตัว แอบ ๆ ดู พฤติกรรมเค้า)

แม่จ๋า หนูจะเอาอย่างนี้ (อย่ามาถามนะ ตัวนี้เจ้ไม่ขายค่ะ)

tuktik2255

เกาะกันอยู่นานค่ะ ไม่ได้ออกไปบินตรงใหนอีก เพราะอากาศ ที่เห็นในภาพนั้นร้อนมาก ๆ นกหอบตลอดเวลา จนต้องเอาน้ำมาให้กิน และพรมให้ (ตอนพรมนี่ไม่ยอม แหกปากดัง) ก็เค้าเป็นห่วงนี่นา หอบ และหายใจแรง น่ากลัวมาก เลยค่ะ

จนคนละรอกแรก เริ่มลงไปหาสถานที่เที่ยวอื่นกันแล้ว ใครกี่คน ๆ ก็ เริ่มกลับ เริ่ม ไม่มีใครสนใจ ส่วนติ๊กยืนดูอยู่ห่าง ๆ ค่ะ

พอเห็นดังนั้นแล้ว ก็เลยเริ่มออกบินเล่นอีกทีซึ่งเป็นจังหวะที่ เมฆบังทำให้ร่มลงมาอีกเล็กน้อยค่ะ ถ่ายตรงจุดนี้ยากมาก เพราะ เวลาบินเค้าไม่ได้บินระนาบเดียวกับ ขอบราวเขื่อน แต่ อยู่ ๆ เค้าก็ กระโดดลงไป ไม่กางปีก เห็นตัวกลม ๆ ลอยร่วงละลิ่ว ลงพื้น ทั้งสองตัว พอใกล้จะถึงน้ำแล้วค่อยกางปีก ..... เจ้าข้าเอ้ยย ... เสียววาบ ๆ แต่ ติ๊กว่า พวกมันคงสนุกหละ

ร่อนต้านลมกัน กางปีกกันจนสุดเลย นาน ๆ จะเห็นทีนึง

พอสนุกันได้ยกใหญ่ ๆ ต้องบอกว่าใหญ่ ๆ เลยค่ะ เพราะเหมือนเค้ามันส์มาก ๆ ตอน ร่อนตามลมนั้นเค้าเหมือนจะไต่ความสูงขึ้น และ เมื่อไกลได้ระยะแล้วเค้าก็ตีวงกลับมา บินต้านลม โดยชันปีกแล้วไม่ต้องกระพือให้ลมต้านเค้าแล้วระดับความสูงก็ ต่ำลงมา ไม่รู้สิ ไม่ใช่นกค่ะ แต่เห็นว่าเค้า ขึ้น ๆ ลง ๆ แบบ กระพือปีกบ้าง ไม่กระพือบ้าง สวยดีชมัดค่ะ

สูงขึ้นแระ

เวลาคล้อย ลงไปอีกพระอาทิตย์ เริ่ม ร่วงต่ำลง แดดเริ่มแยงตาในทิศทาง สวนพระอาทิตย์ แต่อีกไม่นาน ก็จะมี ภูเขาสูงบังแสงให้ ทำให้มองดูบรรยากาศดีขึ้นค่ะ แต่ .... เค้าคงจะเริ่มเหนื่อยแล้ว เริ่มมองหาต้นไม้ข้างทางและค่ะ

ฝังตัวแระ เรื่มหาอะไรกัดเล่น ค่ะ

อยู๋ที่นี่รู้สึกสบายมาก ๆ ไม่ต้องกลัวนกหายเลย ไม่ว่าบินไปใหน เห็นตลอด ปลอดโปร่งมาก ๆ ค่ะ รอบหน้า ใครจะไปด้วยกัน เชิญนะค้ะจะโพสชวนล่วงหน้า เตรียมฝึกนกดี ๆ ละกาน ปล่อยบินเสร็จแล้วก็เที่ยวน้ำตกต่อได้เลย

tuktik2255

โผไป ต้นโน้นที โผ มาต้นนี้ทีค่ะ เล่นกัน เป็น เด็ก ๆ เลย (ก็เด็กนะซี 4 เดือนเองนี่ค้ะ)

เล่นเป็นค้างคาว

แล้วไม่นานค่ะ ก็มาเกาะตรงศาลา ที่ทำไว้นั่งเล่น แล้วก็........ งีบ..เฮ้ออ ลมเย็น ๆ แดด ก็อ่อน ลง ครอกกก

แต่อากาศดีจริง ๆ ค่ะ จนติ๊กเอง ก็ เคลิ้ม หาที่พิงแระ ไม่หวาย ตาเหลือก ๆ เหมือนอยากจะหลับค่ะ แต่ห่วงนกก็เลยต้องเฝ้ากันไป

จากตรงที่เค้าหลับ จับเวลา ประมาณ 20 นาที ลงมากินน้ำคนละจิบสองจิบแล้วก็ ออกไปคึกต่อค่ะ

tuktik2255

หลังจากลงมาจิบน้ำคนละหน่อยสองหน่อยแล้ว ก็เริ่มออกก่อกวน ชาวบ้านเค้าแล้วค่ะ

มองหาว่าใครจะเป็นเหยื่อเล่นงับ ๆ กับเค้าได้บ้าง

พอดี มีรถขึ้นมาอีกสองสามคัน เจ้าพวกนี้เห็น ไม่รู้เป็นไรชอบจริง ๆ คนถ่ายรูปเนี้ย

อีกตัวก็ เล็งพลาดเลย ขึ้นไปเกาะป้ายแทน

คนชอบก็ดีไปค่ะ เรียกเพื่อนมากันใหญ่ เจ้านี่ก็ชอบ .... ที่ชอบอะ ทองที่คอค่ะ ใครใส่ทองมา มีแหวนวาวๆ นี่ เดินหาเลยค่ะ ไปงับ ๆ ติดทองเค้ามาบ้างป่าวก็ไม่รู้

ส่วนคนไม่ชอบก็ กร๊ดดไปค่ะ ว๊ายยย ตัวไรเนี้ยยยย

ส่วนติ๊กก็ได้แต่ยืนขำค่ะ ตัวนึงชอบ ไปเกาะเค้าแล้วเค้ากรี๊ด อีกตัวนึงก็ ชอบไป สอยของมีค่าชาวบ้านเค้า เหอะๆ

นาฬิกา ร้องดัง เตือนว่า ห้าโมงเย็นแล้วจ้า คนก็เริ่มกลับ พอเจ้าสองตัวนี้ไม่มีใครให้เล่นอีก ก็ออกบินเล่นลมกันอีกยกค่ะ

คราวนี้บินระยะต่ำ บนแผ่นดิน ไม่ลงไปร่อนเหนือน้ำ

สงสัยกลัว จะร่วงแล้วใครลงไปช่วยไม่ทัน เพราะเหนือยจากยกแรกมาแล้ว

เจ้าบูบู้ (ปีกเขียว) ดูจะตัวใหญ่กว่า เป็นผู้นำทุกที

แต่ พอเรียกทีไร คนพากลับบ้านเป็น โยโย่ (ปีกแซมเหลือง) ทุกทีซิ

หมดยกค่ะ หอบกันแฮก ๆ ลิ้นห้อย แบบ เหนื่อยจริง ๆ (อยากถามผู้รู้คะ นกธรรมชาติ ไม่เห็นมันจะเหนื่อยขนาดนี้ ติ๊กเลี้ยงมันอัวนไปใช่มั้ยค้ะ หรือว่า มันขาดสารอาหาร หรือว่า เพราะมันไม่ได้บินไกล บ่อย ๆ ส่วนใหญ่ บินวนกันในบ้าน 4*10 ตารางเมตร โอยย คิดไม่ออก)

เห็นว่า ท่าจะร้อน ก็ รินน้ำ ให้เผือจะเล่นน้ำ แต่ก็ ห่วงเล่นค่ะ เอาหน้าจุ่มๆ นิ๊ดเดียว กินไปสองอึกแล้วก็ ออกไปร่อนได้อีก

คราวนี้บินกันเลียดถนนเลยค่ะ กลัวรถวิ่งมาชนจริง ๆ (สังเกตุ ค่ะ พอเริ่มปล่อย จากกรง บินกันสูงงงงง มาก แล้วก็ เริ่ม สาละวันเตี้ยลง ๆ ๆ จน ... อย่างที่เห็น

ระดับ เอวเลยค่ะ

ขนาดคนขึ้นมาจีบกัน ยังหันมามองเลย กริ๊ว ๆ

ปรี๊ดดดด ยาว ๆ สองที พร้อม ท่าเรียกนก และนึกในใจ ว่ามาได้แล้วจ้า

แล้วก็มากันแต่โดยดีเพราะ จุดนี้ไม่มีอะไรให้เกาะนอกจาก ติ๊กค่ะ

tuktik2255

เห็นเค้าเหนื่อย ๆ ก็เลยพาเดินถ่ายรูปซะหน่อยว่านี่ เรามาเที่ยวที่ใหนกันน้า

เกาะไม่อยู่เฉยน้า ร้องกรีด ๆ ไปด้วย เหอะ ๆ มันหากันค่ะ ตัวนึงอยู๋บนหัว อีกตัวเพิ่งมาเกาะใหล่ เจ้าตัวบนมองหาไม่เจอก็แหกปากตะโกน อยู่หนายย !! ส่วนตัวล่างได้ยิน ก็ ตะโกน บอกกลับ ว่า เออ !! อยู่นี่ หะ ๆ แสบหูค่ะ

แสงใกล้หมดแล้ว ส่วนนกเองก็คงจะเริ่มหิวกันแล้วด้วย ไม่ค่อยไปใหนไกล พร้อมทั้งคงจะหมดแรง ข้าวเคยที่กันแระ (สามชั่วโมงเองค่ะ) คงเป็นเพราะใช้พลังงานมาก ติ๊กเลยลองปล่อยไว้ที่นึง แล้วก็วิ่งไปไกล ๆ แล้วเป่าปี๊ด ๆ ว่าเค้าจะมาหาถูกหรือเปล่า ซึ่งสบายมากค่ะ เลยปล่อยให้ ขบอะไรเล่นกันเสียก่อน เพราะมาเกาะแขน แทะมือเจ็บค่ะแสดงว่าเค้าอยาก กัด เลยปล่อยให้ไปกัดต้นอะไรก่อน

ตอนนี้แหละค่ะ สัญญาณ ปรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ สั้น ๆ ถี่ ๆ ก็ดังขึ้น แสดงถึง หมดเวลานกแล้วจ้า มาหา ติ๊กเร๊ววว สองตัวก็รีบมากันทันที เพราะหิวด้วยหละค่ะ

ว่าง่ายกันจริง ๆ กินถั่วอบแห้งเพิ่มพลังก่อนละกันน้า

ชอร์ต สุดท้ายค่ะ ลงกรงกันนะจ้ะ ไปหาที่พักผ่อนก่อนแระ ตลอดเวลา 4 ชม. ที่ริ่มเขื่อนวันนี้ ได้ประสบการณ์ดี ๆ ให้นกและ ความสุขให้ตัวเอง เป็นอย่างมากค่ะ เราก็ได้ชื่นชมยามเค้าได้ออกไปบิน เล่นมีความสุข เค้าเองก็คงมีความสุขไม่แพ้กัน กับ สิ่งมีชีวิตที่ถูกเพาะขึ้นมาเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงค่ะ

* พูดถึง การเพาะเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงนั้น เลยนึกถึงตอนที่เหยี่ยวมาขย้ำ นกติ๊ก ตอนนั้น พี่ที่บ้านเค้าก็มีปืน ดีที่มันทำพลาด ทำให้เจ้า บูบู้ ได้ มาบินให้เราเห็นอีกทุกวันนี้

พี่เค้าถามว่า สอยมันลงมาเลยมั้ย ระยะนี้ไม่พลาด ติ๊กบอกเค้าว่า อย่าเลยค่ะ ถึงแม้ว่ามันจะจับติดไปและกำลังจะโดนกินต่อหน้าจริง ๆ

เค้าคือสัตว์ป่าคุ้มครองที่เหลือน้อยในธรรมชาติแล้ว สว่นนกแก้วเรา หาซื้อได้ตามสวนจตุจักร มีมากไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ อย่างไรก็ตามนกเหยี่ยวเค้าก็ หากินตามธรรมชาติ เท่านั้นเอง ติ๊กคงปล่อยให้เจ้าบู้ไปเป็นอาหาร แล้วก็คงหาซื้อ สิ่งมีชีวิตที่ "เพาะ" ไว้เพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงมาครอบครองแทนตัวเก่าที่เสียไป

tuktik2255

แถม ๆ ค่ะ เหลืออีกไม่กี่รูปแล้ว หลังจากพักผ่อนตื่นเช้ามา ยังไม่ได้รับประทานอาหารเช้า กันเลย ก็ตื่นซะเกือบ10 โมง ก็อากาศมันดีนี่ค้ะ หะ ๆ ก็ เดินทางไป "แก่งสามชั้น" ซึ่งเป็นที่เดียวที่มีน้ำเย้อะ ก่วาน้ำตกในอุทยานอีกค่ะ ค่าจอดรถ 20 บาท มีอาหารกินเพียบบ !! มีห่วงยาง ชูชีพให้เช่าอีกด้วย อาหารก็อร่อยเหาะกันไปเลยค่ะ ติ๊กเลยสั่งไก่ย่าง และ ส้มตำปูไม่ใส่ปลาร้ามากิน เด๋วใครหาว่าเป็นลาว

มีโต้ะทานข้าวริมแก่งเลยค่ะ มองลงไปเป็นธารน้ำใหล ลงไปเล่นได้ ลึกครึ่งเอว มีเรื่อยางวิ่งผ่านเป็นระยะๆ

แต่เอ... ภาพมันฟ้อง ใหนบอกไม่ใส่ปลาร้า นั่นไง เจ้าบู้ เพ่งอย่างไม่ลดละสายตา ถึงแม้ว่าจะบอกว่า เฮ้ยยย กินไม่ได้ เจ้านกลาวก็ ดื้อชิมมะละกอไปชิ้นนึง โอยย เห็นสีแล้วอยากกินค่ะ

คริ ๆ หลังโดนลิ้นเท่านั้นแหละ สบัดหัววิ่งไปกินน้ำเป็นแถว

แทะถั่วกันดี ๆ ไม่ชอบเน้อะ อิ ๆ

จบด้วยภาพนี้ค่ะ หลังจากนี้สองตัวต้องเข้ากรง (หลังจากปล่อย แล้วพี่แกขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ กันร่วมสองชั่วโมงเรียกยังไงก็ไมลง ไปขบ กิ่ง กับ ลูกไม้ซึ่งออกลูกเป็นสีเหลืองกลิ่นรสเหมือนมะม่วงสุก แต่ไม่หวาน ลูกใหญ่ราว ๆ เม็ด บัวลอย พวกก็ แทะกันเพลินเลย

ALGO

สนุกจังเลย อยากให้เจ้านิ้งหน่อง(อิเลคตัส)ผมทำได้ยังงี้มั่งจังเลย ขอบคุณที่เอารูปสวยๆ บรรยากาศสนุกๆ แบบนี้มาโพสให้ดูค้าบบบบ

หลิง

น่ารักมากครับ

MyDai

ทั้งสองต้วดูมีความสุขมากค่ะ
อยากทราบว่า อย่างตอนที่ปล่อยเค้าออกมาจากกรง
แล้วเรายังไม่อยากให้เค้าบิน จะทำอย่างไรค่ะ

KiBaKung

เนี่ยแหละครับ ความสุขของคนรักนก

ด.ช.หาด

ถามว่าเบื่อมั้ย บอกได้เลยเบื่อ มาก ๆ ๆ ๆ ๆ

เบื่อ นกเราทำไม่ได้อย่างนี้สักที 5555

Dieselxxx

เก่งจัง เก่งอย่างนี้ให้เค้ากินส้มตำด้วยหรือเปล่า :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

TaLo

สนุกมากครับ น่ารักทั้งคู่เลย

tuktik2255

อ้างถึงทั้งสองต้วดูมีความสุขมากค่ะ
อยากทราบว่า อย่างตอนที่ปล่อยเค้าออกมาจากกรง
แล้วเรายังไม่อยากให้เค้าบิน จะทำอย่างไรค่ะ

ง่ายมากค่ะ ให้เค้าหิว ๆ นิ๊ดนึงตอนออกจากกรงครั้งแรก จากนั้นเราก็ยืนห่างเค้า สักห้าเมตร เรียกแล้วถ้ามาก็ให้กินเม็ดทานตะวันเม็ดนึงจับวางลง เดินหนี แล้ว เรียก ถ้ามาอีกก็ให้กินอีก ทีนี้เราก็ปล่อยยาวเลยค่ะ ให้เค้ากินเป็นระยะ ก็จะไม่ไปใหนแล้ว ถ้าไปก็ไประยะใกล้ ๆ ระยะที่เรียกได้ ส่วนที่เห็นนกติ๊กบินไกล ๆ ให้ถ่ายรูปได้นั้นเค้าอิ่มแปล้แล้วค่ะ ติ๊กกลัวเค้าหมดแรงบิน เห็นว่าต้องใช้พลังงานเย้อะ เลยจับกรอกกันตัวละ 6 cc ก่อนซึ่งส่วนใหญ่ พวกนี้จะไม่ยอมไปจนกว่าจะได้กินด้วยซ้ำค่ะ

แต่อย่าปล่อย โดยไม่ได้ดูเด็ดขาดนะค้ะ เค้าอาจจะตามหาเราแต่ไปผิดทิศผิดทาง จนหลงกันได้ค่ะ ขอให้ยืนในตำแหน่งที่เค้ามองเห็นเราได้ ก็ ok

อ้างถึงเนี่ยแหละครับ ความสุขของคนรักนก

ใช่เลยค่ะ นกก็ได้บิน มีความสุข เราก็ได้เห็นเค้าบิน เราก็มีความสุข อีกหน่อย เราก็จะได้เห็นเค้าบิน หนีไป เหอะๆ อันนี้ ...... มีคนตอกย้ำเพียบแน่เรย ค่ะข้อหาหมั่นใส้ เตรียมใจไว้แระ ค่ะ รักจะให้เค้าบิน วันนึงเค้าอาจจะไม่ยอมมา

อ้างถึงเบื่อ นกเราทำไม่ได้อย่างนี้สักที 5555

ติ๊กฟันธงทำได้ และได้ทำแน่นอนค่ะ เพราะที่มันกว้าง ถ้านกไม่กลัวจนไม่กล้าเดินไปใหน ก็ จะได้บินกันว่อนเลยค่ะ รอบหน้าติ๊กจะไปที่ตรงนี้อีกที ช่วงอาทิตย์หน้าค่ะ ไปทำงานแถวนั้น (รพ.นครนายก) เสร็จแล้วจะชวนกันไปปล่อยนกกันค่ะ ที่เดิมตรงนี้ ใครเลี้ยงซัน (นกถูก อยากวัดใจ) ก้ อยากจะให้ไปด้วยกันค่ะ จะได้มาบินกันเป็นกลุ่ม ๆ กับ โย่ และบู้ค่ะ เงื่อนใขอย่างเดียว ตอนอยู่บ้าน เรียกมากิน ก็บินมา เราก็ให้กินเม็ดนึง และ ก็เดินหนี ทำอย่างเดียวกันอีก ทำอย่างนี้ติดกันได้ ซักอาทิตย์นึง ก็ ชัวร์แล้วครับ ตั้งใจให้นกจำเราได้ ค่ะ ไม่รู้จะได้ไปกันกี่คน กับอีกกี่ตัวค่ะ เผือบินหลงกัน แต่ก็หายห่วง ที่กว้างและบนแผ่นดินเดินได้ตลอดไม่ติดเขตบ้านใคร ต้นไม่ใหญ่ ๆ ก็ไม่มีค่ะ (คือมีแต่ต้องไปไกล)

อ้างถึงเก่งจัง เก่งอย่างนี้ให้เค้ากินส้มตำด้วยหรือเปล่า

ชิมไปชิ้นนึงค่ะ แล้วไปสบัด ๆ ๆ แบบว่าคงจะเผ็ด แล้วตอนสบัด น้ำส้มตำคงไปโดนปากโย่ ด้วย พาลซวยค่ะ ซ้ดน้ำกันเป็นแถว ที่เห็นฟู ๆ นี่ ท่านกเผ็ดค่ะ (นก เผ็ด นะค้ะ เป็นกิริยา ไม่มีผัด คั่นกลาง ซึ่งจะไปเป็นกรรมให้คำว่านกค่ะ อุ ๆ )

อ้างถึงสนุกมากครับ น่ารักทั้งคู่เลย

ขอบคุณค่า รอบหน้า มีนกอยากให้ลองมาเล่นด้วยกันดูนะค้ะ อาทิตย์หน้าค่ะ