siamphoenix.com

ถ้าเป็นที่บ้านจะปล่อยเขาคุ้นกะกรงใหม่ ประมาณหนึ่งอาทิตย์ แต่เอาอาหารไว้ระดับปกติ (เจ้าของต้องไม่ตื่นตระหนกตามนก )
แล้วแอบๆดูว่าเขาเริ่มจะชินหรือยัง ถ้ายังไม่ชิน ก็จะให้วิตตามินค่ะ

มีรถสักคัน น้ำมันเต็มถัง แถมตังค์นิดหน่อย สะพายกล้องไปด้วย เอานกไปด้วย คงมีความสุขน่าดู ถึงไหนถึงกัน ไม่มีเกี่ยง แต่ขนาดพักเที่ยงยังต้องนั่งเคลียงานงกๆ อยู่เลยค่ะ
. . . . สักวันต้องมีวันนั้น

ที่บ้าน เจออาการแบบนี้ คล้ายๆ คีรีบูนค่ะ แต่ที่บ้าน คนที่เค้าเคยเลี้ยงนกบอกน่าจะเป็นฝีดาษ ถ้ามีอาการบวมปูดแล้วนกหายใจหอบฟึดฟัด ต้องรีบพาไปรักษาค่ะ ยังไงก็ต้องรอกูรู ท่านทีมีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับ อาการของนกมาตอบอีกทีค่ะ

สวัสดีค่ะน้อง ธัญ พี่ก็ได้นกที่ MP.bird เหมือนกันค่ะ
เป็น ตะกูลคอนัวร์ พันธ์ อะไรไม่รู้ แต่แม่เป็น กรีนชีค-เยลโล่ไซด์
พ่อเป็น บลู ค่ะ ไม่แน่ใจว่าบลูคราวหรือบลูโทรด
 ได้ตั้งแต่ตายังไม่แตกเลย ได้มา14มกราคม2553
ตอนนี้ นิสัยเริ่มจะเป็นลิงแล้วค่ะ อยากบิน ปีนป่าย และสอดรู้สอดเห็น กินเก่ง แหกปากเก่ง ขนาดนอนยังละเมอไม่หยุดเลยค่ะ
 
ยินดีนะคะ ที่ได้นกนามสกุล ที่เดียวกัน ชื่อ อั่งเปา ณ.MP.birdfeam ค่ะ

เกรย์ที่บ้าน ดุ๊ดุ รอบสองค่ะ
เค้าจะจิกก็ต่อเมื่อเวลาร้องเพลงให้ฟังแล้วไม่มีคำชมหรือไม่ร้องตาม
เค้าจะจิกก็ต่อเมื่อเกาะไหล่แล้วอยากเลี้ยวซ้ายขวาหรือหยุด เวลาที่เราเดินเลยถาดอาหาร ก็จะงิบก่อนแต่ถ้าไม่เบรกก็จิกเลย(แล้วทำไมพี่แกไม่บินไปเองล่ะเน้อ)
เค้าจะจิกก็ต่อเมื่อมีนกกระตั้วมาเกาะที่ไหล่(บินมาหมายโดดถีบกระตั้วมั่ง จิกเค้ามั่ง ประมาณว่า คนรับใช้ของฉันนะ )
ปล. แต่สิ่งที่เขามีมากกว่าความดุ๊ดุ คือ น่ารัก ร้องเพลงเก่ง จ้อได้ทั้งวัน มีคำพูดใหม่ๆเช่น โย่ววว ฮะโหล ฮะหลิว ฮะแหล แม่ขา
จุ๊บบ จู๊บบ ม่าม้า แม่หง่ะ ฯลฯ....

โหยยย ที่บ้านเกรย์ดุ๊ดุค่ะ จะฝนเล็บยังไม่ให้แตะเลย จิกตลอด
แล้วแต่อารมณ์พีแก เวลามาเกาะที่ไหล่ต้องระแวงไว้ก่อนเพราะมีอยู่สองประการคือ1.ไม่มาจิกหัวเหม่งเรา ก็ 2 มาร้องเพลงแหกปากใกล้หูให้ฟัง ....
ปล. แต่ถ้าไม่ฟังก็จิกหัวเหม่งอีกเหมือนกัน

รู้สึกว่าอาการคนเลี้ยงนก  เวลาเห็นนกตัวเองป่วยหรือบาดเจ็บจะคล้ายกันนะคะ ... สติแตก(เพราะห่วงมากๆๆๆๆๆๆๆ)

ที่บ้านมีอยู่สองตัวค่ะ ตัวหนึ่งกระตั้ว นิสัยชอบกัด เห็นอะไรแปลกๆวิ่งเข้าไปงับก่อนเลย ถ้าสงสัยก็กัดทันที
แต่จะมีที่ชอบจิกเท้าคือเกรย์ ถ้าเราทำอะไรโดนเขาแบบไม่ตั้งใจ เจ้านี่บินลงพื้น ค่อยๆย่องมาแอบกัดเลย ถ้าไม่หนำใจก็บินโฉบแล้วถีบหัว .... ยังไม่มีวิธีแก้ค่ะ เพราะไม้อ่อนก็ใช้มาแล้ว ไม้แข็งยิ่งจำเข้ากระดูกดำเลย

เสียดายแทนค่ะ

ป๊าดดดดโท้ คนเมืองหลายเหมือนกั๋นหน่อ ห้องนี้
....เข้ามาผ่อ บ่อดายเจ้า

ขอบคุณสำหรับทุกๆคำแนะนำค่ะ
เรื่องจริงๆ มันเกิดจากการที่ข้างบ้านมีลูกน้อยอายุน่าจะราวๆ 4-5ขวบได้ ป่วยบ่อยมาก ป่วยตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่
แต่ที่บ้านเราเลี้ยงนกไว้ก่อนที่เค้าจะย้ายมาอยู่ จู่ๆวันหนึ่งเขาก็เอาฟิวเจอร์บอร์ดมาปิดตรงตาข่ายกรงไก่ ที่เราล้อมไว้ ทำให้แดดไม่ส่อง ลมไม่ผ่านเลย ทั้งนกและคน ร้อนไปตามๆกัน
เค้าทำอะไรแต่ละอย่างไม่เคยถามเพื่อนบ้านอย่างเราเลย
ทางฝ่ายเราก็บอกให้เขาเอาออก เขาก็ร่ายยาวววว ด้วยเหตุผลของเขาต่างๆนา  แต่ก็ยอมเอาออก
พอผ่านไปสองเดือน พี่แกเล่นก่อกำแพงสูง3เมตรแถมไม่มีเสา ไม่มีคาน แล้วดันมาทำกำแพงหน้าฝนแล้วกำแพงก็เอียงด้วย ...ทีนี้เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่เลย...เพราะเขาทำกำแพงที่ใช้ร่วมกันโดยพละการโดยไม่ได้รับการยินยอมจากฝ่ายเรา  ทางเราก็ไปร้องเรียนกับนิติ บอกว่า ข้างบ้านก่อกำแพงโดยพละการ ส่วนข้างบ้านไม่ยอมน้อยหน้า ร้องเรียนเรากลับว่า นกเราสร้างความรำคาญ ทางนิติก็เลยให้สาธารณะสุขกับโยธามาตรวจ
ทางสาธารณะสุขมาตรวจในฟาร์ม ก็ผ่านหมดในเรื่องการดูแลและความสะอาด  แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าเรามีนกเยอะเกินไปทำให้ข้างบ้านร้องเรียนเนื่องจากความรำคาญ แต่สาเหตุที่จริงที่ข้างบ้านไม่แจ้งคือ เขากลัวลูกเขาจะป่วยเพราะนกเรา อาจทำให้ลูกเค้าเป็นภูมิแพ้....ลูกเค้าเมื่อก่อนแอบมาเล่นกับนกทุกวัน และเขาไม่เคยสอนให้ลูกตัวเองออกกำลังกายหรือทำกิจกรรมอะไรเพื่อเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกตัวเองเลย พอลูกตัวเองป่วยก็ โทษนั่นโทษนี่
แล้วตอนที่ย้ายเข้ามา ก็รู้ว่าบ้านเราเลี้ยงนก....
และที่บ้านตัวหนูเองก็เป็นภูมิแพ้ พวกไรและฝุ่น แต่ก็ไม่เคยป่วยเลย
แต่ที่น่าน้อยใจที่สุดคือโยธา เราร้องเรียนเรื่องกำแพง แต่พี่แกดันไปดูอย่างอื่น ไปดูว่าหลังคาต่อเติมผิด ซึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ร้องเรียนเลย............. ตอนนี้ก็ต้องเอานกออก เมื่อวานก็ทำการคัดแยกกรงออก เก็บไว้8ใบที่เหลือทิ้งเกือบ20ใบ ก่อนหน้านี้ก็ทิ้งไปสิบกว่าใบ คาดว่าจะเก็บไว้เผื่อสำหรับอนาคต ค่อยว่ากันใหม่ มีเงินก็ค่อยหาที่เลี้ยงนก ...... เค้าว่าคีรีบูนบ้านเรามีเยอะเกินความจำเป็นและร้องเพลงเสียงดังรบกวนข้างบ้าน (เสน่ห์ของคีรีบูนก็อยู่ตรงสีสวยร้องเพราะ.....เฮ้อออออ)

ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ
คิดแล้วก็ใจหาย...อยู่ด้วยกันมานาน บางตัวก็ลุ้นตั้งแต่เป็นไข่ พอออกมาเป็นตัวแล้วอยู่รอดได้ ก็ดีใจมากมาย
นกทุกตัวน่ารักแข็งแรง สุขภาพจิตดีทุกตัว  ร้องทักทายกันทุกวันก่อนออกไปทำงาน
.... เสียใจที่ต้องขาย อยากร้องไห้ แต่ไม่อยากให้ใครเห็น....เดี๋ยวเขาจะว่าเราได้  ว่า  ร้องไห้ ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้

เมื่อวาน 21กันยา2552
มีสารธารณสุขมาตรวจที่บ้าน เพราะข้างบ้านร้องเรียนมา
1.ความสะอาด....ผ่าน
2. การดูแล.....ผ่าน
ทุกอย่างผ่านหมดในเรื่องความสะอาด แต่ติดตรงที่มีนกมากเกินความจำเป็น และก็ นกของเราไปส่งเสียงสร้างความรำคาญแก่เพื่อนบ้าน จึงอยากจะขอความคิดเห็นจาก ท่านทั้งหลายที่เลี้ยงนกว่า เคยเจอปัญาหาแบบนี้กันหรือเปล่าแล้วมีทางออกไหมคะ
ที่บ้าน นกคีรีบูนเลี้ยงในกรง กางมุ้งอย่างดี มี12ตัว ร้องเพลงทุกวันทั้งตัวผู้ตัวเมีย เลิฟเบริด2 ค๊อกกาเทล4 เกรย์1 กระตั้ว1
ทั้งหมด 20ตัว ถือว่ามากเกินไปไหมคะ สำหรับการเลี้ยงในหมู่บ้าน ที่เป็นบ้านแฝด ...... ถ้าเขาไม่อยู่ก็ใจหายแว๊บบบ เลย เพราะร้องเพลงกรอกหูกันทุกวันเน้อ

แสดงความเสียใจด้วยค่ะ

ตอนนี้มีพ่อแม่พันธุ์ ค๊อกกาเทล มี2คู่ ไข่เยอะค่ะ แต่ยังไม่ได้ลูก หุหุ
ส่วนมากจะเป็นคีรีบูนค่ะ ไข่เยอะมาก ฟักลูกออกมาหลายตัวแล้ว แต่รอดแค่4(รวมที่โดนงูกินด้วย...ฮือๆๆ)
ส่วนปากขอที่เหลือเลี้ยงไว้เป็นสมาชิกตัวน้อย
มีเลิฟเบริด สองตัว
เกรย์หนึ่ง เลี้ยงไว้จนกลายเป็นลอตไวเลอร์แล้ว ช่างมาทำบ้านกลัวจนต้องบอกให้เก็บนกดีๆนะคับ กลัวโดนจิก...ช่างออกจะแม้นแมน
อีกตัวน้องใหม่กระตั้ว ตอนนี้ซนเป็นลิง สงสัยจะได้ลิงอีกตัว
อายุสองเดือนหน่อย เห็นเกรย์บินก็อยากจะบินกับเค้ามั่ง ชนกระจกเอย กำแพงเอย แถมบางทีร่อนลงบนเขตหวงห้าม
ถ้าได้ลงพื้น จะไล่ชาร์ตหัวแม่โป้ง แกล้งเราเล่น ฯลฯวีระกรรมเยอะมาก....แต่ก็รักทุกตัวค่ะ

อยู่ลำลูกกาคลอง6ค่ะ งูเขียวเยอะมากกกก