siamphoenix.com

นกที่โตแล้ว เวลาถ่าย ถ้าไม่เป็นเส้น หลอดๆ ถ้าถ่ายเละแสดงว่านกตัวนั้นทอ้งเสีย และหลังจากให้ยาแล้ว ลักษณะมูลจะเป็นปกติดังที่เห็น

ดูลายตัว น่าจะเป็นงูเห่า นกอยู่ในห้องแท้ๆยังไม่รู้ว่าเข้าไปได้ยังไง คงจะเป็นตัวที่ลกเข้าท้องไม่สนิท กำลังจะกินแบล็คเฮด(พอดีคนงานหมู่บ้าน บอกว่าเป็นงูสิงห์) เดี๋ยวเดียวกินแบล็คเฮดอีกตัว

ได้นกตัวนี้มาปีกว่า  นกน้องสาวเป็นคนดูแล เพราะเป็นนกเชื่องเล่นได้  ตอนได้มาก็เห็นมูลนกสีผิดปกติ ก็ไม่ได้คิดอะไร เข้าใจว่าคงกินสารพัด ตัวนกผอม แต่ไม่มีอาการป่วยให้เห็นหรือซึมเลย มีสิ่งหนึ่งที่ผิดปกติคือมูลนกจะมีกลิ่นเหม็น  ก็ไม่ได้คิดอะไร มาเมื่อไม่กี่วันนี้ไปจับตัวนกดูรู้สึกผอมไปอีก บังเอิญมียาฆ่าเชื้อราอยู่ ก็ลองให้ไป3วัน  กลิ่นมูลที่เหม็นเริ่มหาย ลักษณะมูลเริ่มดีขึ้น  หลังจากให้ยาทิสตาตินหมดแล้วก็ให้ยาฆ่าเชื้อโปรโตซัว(เมโทรนิดาโซล) มูลนกก็เริ่มเป็นสีเขียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

ลูกริงเนคตัวนี้ขาแบะจากพื้นรังไม่มีขี้กบ จึงจำเป็นต้องรีบรักษาให้ขาเข้าที่  โดยรั้งขาด้วยสายโทรศัพท์และใว้ในภาชนะแคบๆ คิดว่าประมาณ3-4วันกระดูกน่าจะเข้าที่

เพื่อนเอานกมาให้ดู บอกว่าพึ่งป้อนdoxyกับอาหาร5cc.ไป ก็รับนกใว้ ผ่านไป1ช.ม.ยังไม่มีการย่อยก็เลยป้อนน้ำอุ่นไป10cc. ผ่านไป5ช.ม.ก็ยังไม่มีการย่อยเลย รู้ได้ทันทีว่าเกิดเชื้อราแล้ว ไม่ทราบว่าเป็นมากี่วันแล้ว เย็นมากแล้วไม่มีอะไรดีขึ้นเลย  หงุดหงิดมาก ร้านขายยาก็ปิดปีใหม่  จำเป็นต้องล้างกระเพาะและให้ยาทิสตาติน  ในบ้านก็ไม่มียาฆ่าเชื้อรา ก่อนมีเก็บใว้ มักหมดอายุุเพราะไม่ค่อยได้ใช้  มองซ้ายมองขวาเห็นเจนเทียนไวโอเล็ด(ยาม่วง)ป้ายลิ้นเด็กฆ่าเชื้อราเหมือนกัน  ตัดสินใจให้ก็ให้ ถ้าไม่เสี่ยงให้อาการอาจแย่กว่านี้  ก็เลยดูดน้ำยา0.2cc.บีบเข้าปากนก  สักพักตามด้วยน้ำเกลือ(สำหรับให้คนไข้)ไป20cc. ตอนสามทุ่มเมื่อวานเห็นว่าย่อยน้ำเกลือบ้างแต่ยังไม่หมดก็ให้ต่ออีก20cc.เพื่อที่ตอนเช้าวันนี้จะได้เห็นอาการ  ผลปรากฏว่าเช้านี้ย่อยน้ำเกลือแห้งกระเพาะ ดีใจอย่างมาก ต่อไปหากใครหาทิสตาตินไม่ได้ก็ใช้ยาม่วงแทนได้ ซึ่งวันนี้ได้ป้อนน้ำเกลือมาถึงตอนนี้4ครั้งแล้ว เดี๋ยวเย็นนี้จะให้ยาม่วงอีกครั้ง  คิดว่ายาตัวนี้คงไม่มีอันตรายเพราะใช้ป้ายลิ้นเด็ก ย่อมมีการกลืนกินเข้าไป

ไขแบล๊คเฮด ไคลด์ ใบนี้ครบกำหนดเป็นตัวเมื่อวาน เจาะมาหลายช.ม.ก็ยังไม่แตก รู้ได้ทันทีว่าต้องมีปัญหากํบลูกนกแน่ ก็เลยแกะไข่  เป็นจริงอย่างที่คิด เพราะขนาดแกะไข่แล้วลูกนกก็ยังไม่ดิ้น ก็เลยดึงตัวนกออกจากเปลือก ปรากฏว่าลกยังไม่ขาดจากเปลือกและเข้าท้องไม่หมด ก็เลยต้องทิ้งใว้เฉยๆและเพิ่มความชื้น  เช้านี้ไปดู ปรากฏว่าสายลกแห้งแต่ยังเข้าท้องไม่หมด ก็เลยให้ความชื้นต่อไป

ลูกนกเค้าแมวตัวนี้ เมื่อคืนหลานชายไปหาเพื่าอนที่บางแสน เห็นเดินอยู่ข้างถนนเหมือนนกบาดเจ็บ ก็เลยไปจับมา โทรมาบอกว่าจับนกเค้าแมวได้หนึ่งตัว สงสัยปีกหัก รักษาได้ไหม ก็ตอบไปว่า คงไม่มีปัญหา ให้เอานกมาก็แล้วกัน  พอเอานกมาถึง เห็นสภาพนกแล้ว  บอกว่าปีกไม่หักแต่มันพิการที่ตรงข้อพับ งอไม่ได้แข้งไปหมด ถ้าเป็นนกปากขอก็จะเลี้ยงเอาใว้เพราะกินเมล็ดพืช นี่เป็นนกกินสัตว์ คงต้องช่วยมันสักระยะแล้วจึงปล่อยมัน

ลูกผสมซันกับเจนเดย่าตัวนี้ เมื่อ3อาทิตย์ที่แล้วเกือบตายแล้ว เพราะแม่นกเลี้ยงลูกตัวพี่อยู่ตัวเดียว เนื่องจากกรงนกอยู่สูง จึงไม่ค่อยเปิดดูเท่าไหร่  สังเกตแต่อาหารอย่างเดียว รับปากเด็กอีกคนใว้ว่า ตัวพี่ครบเดือนก็มาเอาไปป้อนได้ พอใกล้กำหนดก็จะไปล้วงมาป้อนก่อน ก็ปีนบรรไดขึ้นไปล้วง เห็นสภาพนกแล้วตกใจ ตัวพี่ขนาดกำปั้น ตัวน้องขนาดลูกปิงปอง ตอนล้วงมารักษาจะไม่รอดอยู่แล้ว อาหารย่อยช้ามาก วันหนึ่งป้อนได้แค่2มื้อ ซึ่งปกติต้องป้อนอย่างน้อย5มื้อ ก็ได้เยียวยามา4-5วันก็เริ่มอาการดีขึ้น ค่อยๆตอบสนองการกิน จนหายดีเป็นปกติ  บังเอิญลูกสาวเพื่อนอยากเลี้ยงนก ก็มาขอซื้อหลายครั้ง ก็ตอบปฏิเสธไป เพราะเป็นนกที่จะเก็บใว้ศึกษา มาครั้งหลังบอกว่าคนที่ผมแนะนำไปนั้น เดี๋ยวบอกมีเดี๋ยวบอกไม่มี ก็เลยเห็นใจเด็ก นัดใว้ว่าพรุ่งนี้มาเอา โดยไม่ได้คิดมูลค่า ยกให้ฟรีๆ วันนี้ก็ไปจับนกดูความเรียบร้อย สังเกตเห็นขนหนามที่แทงออกมาเป็นสีแสดอมแดงและที่ใต้ปีกด้วย  ไหนๆลั่นวาจาไปแล้วก็คงต้องยกให้เด็ก ยังไงพ่อ-แม่ นกก็อยู่กับเรา เดี๋ยวค่อยดูคอกต่อไป

เมื่อวาน คนใช้เอาไข่นกพิราบมาให้2ใบ ถามว่าจะให้ทิ้งไปหรือเปล่า มองเห็นไข่แล้วผิวไข่มีสีคล้ำแล้ว แสดงว่ามีเชื้อแน่นอน วันนี้ก็ลองไฟส่องดู คิดว่าคงอีกราว7วันก็จะเป็นตัวแล้ว เพราะไข่ขาวเริ่มยุบตัวแล้ว  ปัญหาคือ เมื่อโตจนกินเองแล้ว ถ้าปล่อยใกล้ๆบ้าน เดี๋ยวก็กลับมาเองอีก จะทิ้งก็สงสารลูกนกที่จะเกิดมา

เมื่อวานซืน เพื่อนโทรมาบอกว่าอิเลคตัสเอาอีกแล้ว พอลูกเป็นตัวก็ฝังกลบอีก เพื่อนไปคุ้ยหาเจอ บังเอิญยังไม่ตาย รอถึงตอนเช้าโทรมาหาผม ผมก็บอกว่าส่วนมากเกิดจากความสมบูรณ์ของลูกนก  ตามธรรมชาติเมิ่อลูกเป็นตัว แม่นกจะเลี้ยงดูเป็นอย่างดี นอกเสียจากเมื่อลูกไม่แข็งแรงก็จะไม่เลี้ยง  มีร่องรอยการกัดเล็กน้อยที่ตัวและที่โคนจงอยปาก ผมบอกว่าอย่างนั้นก็เอาไข่อีกใบมาเลย เผื่อลูกนกไม่แข็งแม่นกก็ไม่เลี้ยงเช่นเดิม  ก็เป็นจริงตามคาด ไข่อีกใบเจอะไม่ออก แตกเป็นบางส่วน เมื่อสักครู่จึงจำเป็นต้องช่วยแกะ ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ตายในเปลือก เดี๋ยวรับอาหารแล้วอาจสมบูรณ์ขึ้นก็ได้

ลูกซันตัวนี้่ เมื่อ5วันที่แล้ว เพื่อนบอกว่าไปเปิดรังไข่ดู ไม่มีอาหารเลย พ่อ-แม่ไม่ยอมเลี้ยง เกือบตายแล้ว  เพื่อนก็ล้วงออกมาป้อนก็รอดตาย  แต่อาการขาดอาหาร ทำให้ลูกนกทรงตัวไม่ได้ ขาเหยียดตรง คอพับ ผมก็ช่วยดูแลให้ วันนี้จากที่ทรงตัวไม่ได้ก็เริ่มทรงตัวได้ อาการคอพับก็ดีขึ้น  แต่กลับอาหารไม่ย่อย ให้น้ำอุ่นแล้วผ่านไป5ข.ม.ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง จึงจำเป็นต้องดูดอาหารออก  ก็ยังไม่รู้ว่ามันจะรอดหรือเปล่า  นกที่ไม่แข็งแรงมักจะมีปัญหาแบบนี้

ซันตัวนี้ของเพื่อน เช้านี้พานกมาหาผม ผมเห็นนก ก็บอกว่าคงป่วย เพื่อนบอกว่า เห็นไม่กินอาหารมาหลายวันแล้ว ช่วงนี้การค้ายุ่ง ไม่ค่อยมีเวลาดูแล รบกวนผมช่วยดูแลให้หน่อยสัก4-5วัน  ผมจับนกดู ผอมขนาดนี้ไม่รู้จะรอดหรือเปล่า

จากปัญหาที่เพื่อนสมาชิกที่อยู่ต่างจังหวัดโพสถามมาและโทรศัพท์มา มักมีปัญหาอาหารย่อยช้าและไม่ย่อย ก็อยากจะช่วยแก้ปัญหานี้ให้จบไป  เพราะเมื่อหลายปีก่อนก็มีพ่อค้าจากกรุงเทพฯ มาซื้อลูกป้อนซันผม ผมให้ดูนกเป็นที่พอใจ เขาตกลงซื้อไป  พอพ่อค้ากลับถึงกรุงเทพฯ ก็เริ่มป้อนอาหาร รอจนถึงเย็นอาหารก็ยังไม่ย่อย ฏ็เลยโทรมาหาถาม เชิงต่อว่า หาว่าผมเอานกไม่ดีมาขายเขา  ด้วยความที่พอจะมีหลักวิชาอยู่บ้างก็อธิบายจนเข้าใจกันก็จบกันไปก็ไม่ได้ใส่ใจมาเป็นเวลานาน ตอนหลังก็เริ่มมีเพื่อนสมาชิก โพสถามเกี่ยวกับอาหารไม่ย่อย  ก็บอกวิธีรักษา ก็รอดหมด  มาไม่กี่วันนี้ขออนุญาตเอ่ยนามหน่อย คุณSODA ได้สอบถามเรื่องการย่อย ก็แนะนำไปแต่จังหวัดที่คุณSODAอยู่นั้นหายาที่บอกไม่ได้  มาคอว์2ตัวในรูปก็เป็นของเพื่อนสมาชิกที่อุดร เอามาฝากผมเลี้ยงสักระยะหนึ่ง   มีแขกมาหาว่างๆแล้วจะมาเล่าต่อถึงวิธีการดูแล ไม่ให้เกิดปัญหาอารย่อยช้าและไม่ย่อย ขอตัวก่อนครับ

ส่วนใหญ่ยาพวกปฏิฃีวนะที่ขายกันอยู่หลายบริษัท ที่บอกคุณสมบัติรักษาอาการหวัด ทางเดินหายใจ สามารถรักษาอาการหวัดได้ทั้งนั้น แต่ยาพวกนี้ จะใช้รักษาจำนวนมาก มักจะบอกว่า 1กรัมผสมน้ำกี่ลิตร หรือ1ซองผสมน้ำกี่ลิตร ไม่มีโดสสำหรับรักษาเป็นตัวๆไป คนขายยาก็บอกให้ใช้กะๆเอา ขนาดหัวไม้ขีดบ้าง 1-2หยดบ้าง(สำหรับยาน้ำ)  ส่วนตัวผมมักจะใช้ ด้อกซี่ไซคลีน 100ม.ก.(doxycycline 100mg) โดสในการรักษา 25ม.ก./น.น.นก1ก.ก.ผสมน้ำ10cc.(สมมตินกหนัก100กรัม ก็ดูดน้ำยา1cc.) feedเข้ากระเพาะ วันละ2ครั้งเช้าเย็น 5 วัน  สำหรับนกที่จับfeedไม่ได้ 1/4เม็ดผสมน้ำ50cc.ขึ้นอยู่กับชนิดของนก หากตัวใหญ่ขึ้นก็ครึ่งเม็ดผสมน้ำ100cc. (เช้าละลายยา เย็นเทน้ำยาทิ้ง)  หากให้ด้อกซี่แล้วยังไม่หายก็ควรเปลี่ยนยาตัวใหม่ สำหรับผมมักจะใช้ แอมม๊อกซี่ซิลิน500ม.ก.(ammoxycilin500mg) โดสในการรักษา 100ม.ก./น.น.นก1ก.ก. ให้กินวันละ2ครั้ง 5วันเช่นกัน สำหรับนกที่โตแล้ว 1/5เม็ด/น้ำ100cc.  ถ้ายังไม่หาย คงต้องปรึกษาสัตวแพทย์แล้วครับ

ปล.พอดีน้องเอ pm มาให้ช่วยบอกวิธีรักษา

นกกับงู หนีกันไม่พ้น  ตื่นเช้ามา เดินออกไปนอกบ้านเพื่อไปผิดไฟ เดินผ่านกรงนกริงเนค เห็นอะไรกองอยู่ตรงพื้นกรงก็กวาดสายตาไปมองดู  อ้าว งูเหลือม กินนกข้าพเจ้าไปอีกแล้ว

ปอมกับกระตั้วไตรตันเป็นเพื่อนซี้กัน ปอมเล่นลูกบอลเสร็จ เจ้ากระตั้วก็มาแทะพัง
 แทะพังไปหลายลูกแล้ว  กินข้าวเย็น ถ้วยเดียวกัน ทุกเย็น

เมื่อวานตอนสายๆเห็นนกบินผ่าน ไปจ้องมองหาดู เห็นตัวนกมาเกาะอยู่ข้างบ้าน ปรากฏว่าเป็นนกริงเนค เอากรงไปดักไม่ยอมเข้าจนเย็นก็หายไป  วันนี้มาอีกก็เลยแอบถ่ายได้ ไม่รู้จะยอมเข้ากรงเปล่า

เวลาที่นกท้องเสียส่วนใหญ่มูลนกจะติดขนก้น เลอะเทอะ ขอโทษทีไม่ได้ถ่ายรูปมูลนกให้ดู  มีโอกาศจะถ่ายให้ดูวันหลัง

เมื่อสักครู่ เพื่อนมาหา เอาลูกนกมาคอว์มาให้ดู เห็นขามันแบะก็เลยคิดว่า เกิดจากพื้นลื่นไม่มีขี้กบ  ผมตอบกลับไปว่า ลูกนกที่เกิดจากเครื่องฟัก ส่วนใหญ่แล้วมักจะไม่มีอาการนี้ เพราะต้องจับป้อนบ่อยๆ  สาเหตุที่แบะแบบเหยียดตรงมักเกิดจากกระดูกข้อต่อสะโพกบิดเบี้ยว โอกาสหายเป็นปกติคงยาก อย่างดีก็แค่ลองรั้งอาจจะดีขึ้น ถ้าข้อต่อเบี้ยวไม่มาก

ไข่อิเลคตัสใบนี้ เพื่อนกันมานั่งคุยปรึกษาผมว่า ไข่ร้าวแก้ไขยังไง ผมตอบกลับไปว่า ใช้กาวน้ำที่ทำจากกระดูกสัตว์หยด ทิ้งใว้ให้แห้ง แล้วเอากลับไปให้พ่อแม่ฟักต่อ  เพื่อนบอกผมว่าเขาใช้กระดาษกาวปิดแล้ว เอากลับไปให้พ่อแม่ฟัก ผมตอบกลับไปว่า หากถึงเวลากลับไข่ นกเกิดพลิกไข่เจอกระดาษกาวก็จะแทะทิ้ง  เท่านั้นเอง เป็นเรื่องเลย เพื่อนบอกผมว่า ถ้างั้นเอาไข่มาฝากผมฟักได้ไหม ผมก็ตอบกลับไปว่า ไม่เป็นไร จะเอามาก็เอามา ฟักมาจนถึงวันนี้ก็เกิดเป็นตัวตามที่เห็น  จึงต้องกลายเป็นพ่อบุญธรรมให้เพื่อนไปพักหนึ่ง