เราฆ่าลูกตัวเองด้วยน้ำส้มเพียงสองฝา

[angle]

14.00 ของวันที่ 14/06/2552 เราออกไปซื้อน้ำส้มคั้นแช่เย็นและขนมมากินบนห้อง ระหว่างที่เรากิน เจ้าซันลูกรัก มาขอกินเช่นเคย
เราเลยรินน้ำส้มส่งให้ 1 ฝา ลูกเราชอบกินน้ำเย็น หวานๆ เค้ากินหมดด้วยเวลาอันรวดเร็ว เสร็จแล้วก็คาบฝามาขออีก เราก็เลยให้ไปอีก 1ฝา หลังจากนั้นเราก็มาเล่นกันตามปกติ ล๊อตเต้ลูกรัก เริ่มมีอาการถ่ายเหลวเป็นน้ำ เราก็ยังนิ่งนอนใจ คิดว่าคงเป็นปกติเหมือนทุกครั้งที่ให้ลูกกินน้ำหวาน แต่ล๊อตเต้กลับถ่ายเป็นน้ำ อย่างต่อเนื่อง และหลังจากการถ่ายครั้งที่ 4 ก็กลายเป็นถ่ายเป็นเลือด
แต่สีของเลือดยังจาง ๆ และนกก็ยังร่าเริง กินโน่นกินนี่ บินเล่นอย่างสนุกสนานอยู่เหมือนเดิม เรามีเหตุต้องออกไปข้างนอก และกลับมาตอนเกือบสามทุ่ม พร้อมกับข้าวผัด 1 กล่อง ล๊อตเต้ลูกรัก ยังบินมาต้อนรับเรากลับบ้านเหมือนเดิม พร้อมกับมาขอข้าวกินเช่นเคย

พอลูกกินข้าวเสร็จ ก็ถ่ายเป็นเลือดกองใหญ่มาก เป็นเลือดสีคล้ำ ๆ เราเลยไปดูที่บริเวณกรง เราแทบลมจับ มีแต่รอยเลือด เต็มกรงไปหมด เราร้อนใจมากแต่ไม่รู้จะทำยังไง เพราะว่าก็ดึกแล้ว คลีนิคใกล้ ๆ ก็ปิดแล้ว แต่เราก็ยังหน้ามึนโทรไปหาคุณหมอ ซึ่งก็ไม่รับโทรศัพท์ เลยเข้าอินเตอร์เน็ตค้นหาข้อมูล ก็ไม่เจออาการที่คล้ายกับลูกเราเลย เราก็เลยได้แต่บอกให้ลูกไปนอน เค้าก็นอนหลับ เราก็ปิดไฟนอนเช่นกัน จนประทั่งตี 2 เราได้ยินเสียงกระพือปีกพร้อมกับเสียงหล่นตุ๊บที่พื้น เรารีบเปิดไฟดู ก็เห็นลูกรักนอนหมอบอยู่ที่พื้นห้อง ข้าง ๆมีกองเลือดกองใหญ่ 1 กอง เราตกใจมาก ก็เลยคว้าลูกขึ้นมากอด ล๊อตเต้ครางเบา ๆ และก็เอานิ้วเท้าตัวเองมากัดไว้ เค้าคงปวดท้องมาก เราสงสารลูกแต่ไม่รู้จะทำยังไง เลยเอาเค้ามาวางไว้ที่อก ลูบหัวเค้าพูดปลอบเค้า เค้าก็หลับ ๆ ตื่น ๆ อยู่ทั้งคืน สุดท้ายไม่ได้นอนทั้งคนทั้งนก 6 โมงเช้าเรายังคงนอนลูบหัวลูกอยู่อย่างนั้น โทรหาคุณหมอีกครั้ง ไม่รับสายอีกแล้ว พาลูกลุกมากินข้าว ลูกคาบเม็ดทานตะวัน แต่ไม่มีแรงที่จะกัดมัน ไม่มีแรงแม้แต่จะยืน ลูกกินแต่น้ำ ไปเยอะมาก เราโทรหาหมออีกทีตอน 7 โมง คุณหมอรับแล้วบอกว่าคลีนิคเปิด 9 โมง เราก็บอกลูกให้อดทนรอนะ แม่จะพาไปหาหมอแล้ว เดี๋ยวก็หายนะลูก ไปถึงคลีนิคก่อนเก้าโมงนิดนึง แต่มีคนรอยู่ก่อนหน้า 3 คิว ระหว่างรอ ลูกยังคงถ่ายเป็นน้ำเลือดอย่างต่อเนื่อง คุณหมดบอกว่า ติดเชื้อในลำไส้ส่วนปลายอย่างรุนแรง แต่ยังไม่สามารถระบุได้ว่า เชื้ออะไร ต้องรอผลเพาะเชื้อจากห้องแลป 3-4 วัน คุณหมอป้อนยาแก้ท้องเสียและยาฆ่าเชื้อให้ ลูกกัดคุณหมอจนเลือดไหล ขนาดวางลงที่พื้นแล้วก็ยังกระโดดตามไปกัดอีก สงสังลูกคงจะโกรธคุณหมอที่เค้าสวนก้นลูก หลังจากนั้นลูกก็ซึม ยืนหลับตา ไม่มีแม้แต่แรงที่จะยืน และยังคงถ่ายเป็นเลือดอีกทั้งวัน เราโทรไปลางานกับหัวหน้าบอกว่าป่วย เราอยู่ดูแลลูกทั้งวัน ลูกกินเองไม่ได้เลย เราต้องป้อนอาหารเหลว กับยา มื้อแรกที่ลูกเห็นเราถือสลิงค์อาหารมาใกล้ ๆ เราเห็นลูกดีใจมาก อ้าปากตีปากอย่างกับนกเด็ก ๆ
แต่ลูกก็กินได้นิดเดียว ประมาณ 5 cc แต่พอแม่จะป้อนยากลับไม่ยอมอ้าปาก แต่แม่ก็บังคับป้อนจนได้ ผ่านการกินยามาได้ 2 มื้อ ลูกอึไม่เป็นเลือดแล้ว เราดีใจมาก แต่ว่าพรุ่งนี้คงลางานต่อไม่ได้ เราเลยฝากลูกซันสุดที่รักไว้กับแม่เรา ซึ่งอยู่ที่อยุธยา (เราอยู่ปทุมธานี)
เราสอนแม่ป้อนอาหารป้อนยาลูก เราร้องไห้ไม่หยุดที่เห็นลูกเป็นอย่างนี้เพราะเรา เวลาลูกปวดท้องลูกจะเอานิ้วขึ้นมากัด หรือไม่ก็กัดซี่กรงไว้แน่น เราเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็น เรากลับมาจากบ้านแม่ตอนเกือบ 6 โมง ก่อนกลับ เรากอดลูกอีกครั้งหอมที่หัวสีส้มแล้วกระซิบบอกลูกเบา ๆว่าสู้ ๆ นะลูกจะได้กลับบ้านเรา แม่จะมารับหนูวันเสาร์ รอแม่นะลูก เค้าก็มองหน้าแล้วเราแล้วก็ผงกหัว เราถือว่าเค้าสัญญาแล้ว สัญญาแล้วนะลูกว่าจะรอแม่

[angle]

หลังจากกลับมาจากบ้านแม่ นอนไม่หลับทั้งคืน ร้องไห้อยู่อย่างนั้น เอาตุ๊กตาที่ลูกชอบมานอนกอด
ในใจก็อธิฐานขอให้ลูกรอด ขอให้พรุ่งนี้เช้าเราโทรไปแล้วได้ข่าวว่าลูกดีขึ้น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าสิ่งที่ขอมันสวนทางกับภาพที่เห็นก็ตาม เรากลัว ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ตกใจทุกทีกลัวเป็นแม่โทรมาบอกข่าวร้าย
หลอนจนต้องปิดเครื่อง กลางดึก ลุกขึ้นไปที่บ้านหลังน้อยของลูก แล้วบอก good night เหมือนทุกวัน

เผลอหลับไปเกือบตีสี่ แล้วก็ตื่นอีกที ตีห้ากว่า ๆ ใจตุ้ม ๆต่อม ๆ ลูกจะตื่นเหมือนเรามั้ย ใจอยากโทรไปถามแม่เดี๋ยวนั้น แต่อีกใจก็กลัว กลัวคำตอบที่จะไม่เหมือนใจหวัง เดี๋ยวจะไม่มีแรงไปทำงานซะเปล่า ๆ ก็เลยลุกขี้นอาบน้ำแต่ตัว มาทำงาน ตอนแต่งตัว ปกติลูกตื่นพร้อมแม่ ลูกชอบดูแม่แต่งหน้า ลูกชอบเล่นลิปสติก แต่วันนี้ไม่มี
ไม่มีนกตัวสีส้ม ๆ แสนซนมาจุ๊บแม่ก่อนไปทำงานเหมือนทุกวัน แม่ยังไม่พร้อมแม้แต่จะโทรไปฟังข่าวลูก
ได้แต่รอ จนไปถึงที่ทำงาน ก็ตัดสินใจโทรไป แม่บอกกับเราว่าลูกดีขึ้นลืมตาแป๋วนอนมองคนโน้นคนนี้
เมื่อวานเค้าหลับตาตลอด แต่ยังถ่ายเป็นมูกสีเหลือง ๆ เขียว ๆ อยู่ แต่ไม่มีเลือดแล้ว
ส่วนอาการภายนอกก็ยังคงซึม ไม่มีแรงยืนอยู่เหมือนเดิม ก็ยังดีนะถือว่าเป็นข่าวดี วันนี้แม่จะรีบทำงาน เลิกงานแล้วจะแวะไปหาหนูซักหน่อย จะไปบอกกับหนูว่าแม่รักหนู สู้ ๆ นะลูกอย่ายอมแพ้ แม่คอยหนูกลับบ้านอยู่

[angle]

แล้วช่วงเวลาที่ไม่อยากให้มาถึงก็มาจนได้
11.45 โทรไปถามอาการอีกครั้งแม่บอกว่าล๊อตเต้ดีขึ้น เราบอกให้แม่เปิดลำโพง เราก็เรียก ล๊อตเต้ นี่แม่จ๋าเองนะลูก เจ้าเต้ดีใจร้องตอบเรามาเบา ๆ เราก็อุ่นใจ แม่บอกว่าวางสายไปจะป้อนข้าวป้อนยาอีกครั้ง 12.00 น. พักเที่ยงพอดี ตักข้าวเข้าปากไปได้สามคำ เป็นมื้อแรกตั้งแต่ลูกเราป่วย เห็นเบอร์แม่โทรเข้ามา ใจไม่ดีเลย เลิกกินข้าว กินไม่ลงแล้วแหละ แม่บอกว่าป้อนเสร็จเค้าก็อวกออกมาหมด เป็นเลือด แม่ใจไม่ดีอยากให้เรากลับมา กลัวว่าเค้าจะอยู่ได้ไม่ถึงตอนเย็น เราฟังแล้วก็ช๊อคหัวใจเป็นที่สุด
เอาละวะ ขาดงานก็ยอม เราออกมาจากบริษัทเดี๋ยวนั้นโดยบอกกับหัวหน้าว่าปวดท้อง นั่งแท๊กซี่จากนวนครกลับอยุธยา แต่ยังไม่ทันถึงถนนใหญ่เลย แม่โทรมาอีกครั้ง เสียงร้องไห้ดังมา เกตุมาไม่ทันแล้วลูก เต้ไปแล้ว เราร้องไห้แบบไม่อายผู้คน ร้องไห้ตั้งแต่ขึ้นรถ จนถึงอยุธยา ลูกรักของเราจากไปแล้ว จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ทิ้งไว้แต่รูปถ่ายเต็มโทรศัพท์ คลิปวีดีโอ ที่หนูจุ๊บแม่
แล้วก็ความทรงจำที่อยู่กับแม่เต็มหัวใจ แม่ไปไม่ทันลูกเอ๋ย ทำไมไม่รอแม่ แล้วแม่ก็ไม่ได้พาหนูกลับบ้านเรา เรานอนร้องไห้กอดลูกอยู่อย่างนั้นตั้งแต่บ่ายโมงครึ่งจนถึง บ่ายสาม เอาเค้ามานอนแนบอก ลูบหัวให้เค้าอย่างที่เคยทำให้ทุกวัน หลับให้สบายนะลูก หนูจะไม่เจ็บไม่ทรมานอีกแล้ว เราขุดหลุมส่งลูกเราเข้านอนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนวางลงจูบที่หัวสีส้มของแม่เบา ๆ อีกครั้ง good night นะลูก ซักวันเราคงเจอกัน ลาก่อนลูกรักของแม่ จะไม่มีวันลืมลูกของแม่เลย

[angle]

คุณหมอบอกว่า นกแต่ละตัวแพ้อะไรไม่เหมือนกัน ระวังกันด้วยนะคะ ไม่อยากให้ใครเสียใจเหมือนที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ พิมพ์ไปร้องไห้ไป เสียการเสียงาน ขอบคุณพื้นที่แห่งนี้และทุกคนที่คอยให้คำปรึกษาค่ะ

[Gemz]

อ่านไปร้องไห้ไปเหมือนกันค่ะ

ขอแสดงความเสียใจกับคุณเกตุและขอไว้อาลัยให้เจ้าลอตเต้ด้วยนะคะ

[อรรถกานต์]

ซันตัวเก่าผม  ก็ตายเหมือนกัน

พอดีผมเลี้ยงมันแบบอิสระให้มันบินอยู่ตามบ้าน

แล้วทีนี้มันบินเข้าไปในห้องน้ำ  แล้วผมไม่รู้ว่ามันอยู่ในห้องน้ำกำลังจะเข้านอนและ   ผมก็ไปเทอาหารให้มันแล้วผมก็ขึ้นนอน  ตื่นเช้ามา  หามันแทบตาย   อยู่ในห้องน้ำ  สภาพมันแบบว่า  เดินไม่ได้  ไม่ยอมกินอาหาร  และไม่สงเสียงร้องแบบทุกที  คาดว่ามันคงหาที่เกาะไม่ได้  เลยบินตกของหล่น ต่างๆนานา  ในขณะที่ผมกำลังนอนหลับสบาย  ซันผมกลับกำลังทุกข์อยู่  T T  แล้วมันก็จากผมไปตอนเย็น

[aong1]

แสดงว่าน้ำส้มคั้นที่ให้กินมีเชื้อโรคปลอมปนมาใช่ปล่าวครับ(หรือว่าเป็นสารกันบูดหน๋อ!!!)
ปล.ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ......สู้ สู้

[KomeporN]

ลูกเราก็ชอบแย่งอาหารเรากินเหมือนกัน แล้วมันชอบน้ำหวานพวกน้ำผลไม้มากๆด้วย เราจะแบ่งให้แต่ว่านิดเดียว แต่ถ้าเป็นพวกผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวนี่ต้องเล่นบทเด็ดขาดกับลูกเลย ไม่งั้นเดี๊ยวลูกตาย

พวกซันมันจะมีบทบาทดีๆให้เราจำจดเสมอ คิดถึงจนร้องไห้ ถึงจะซนซ่ากวนโดนตีบ่อยก็ตาม

เจ้าตัวแรกของเราก็ทะเลาะกับแม่ประจำ ตายไปแล้วแม่เราก็ยังคิดถึงมันอยู่เลยล่ะ

เศร้า...

[9Tui]

เสียใจด้วยครับ ทำบุญให้เขาด้วยน่ะ.

[ด.ช.หาด]

ขอเป็นกำลังใจให้ คุณแม่ที่เพิ่งเสียลูกตัวน้อยไปนะครับ สู้ ๆ ครับ

[samurai]

แสดงความเสียใจกับการจากไปด้วยนะครับ ขอเจ้านกน้อยหลับสบาย

อ่านแล้วทำให้รู้สึกรักนกตัวเองขึ้นเป็นกองเลยครับ

ขอบคุณนะครับ

[Apiwat]

เมื่อก่อนเราก็เคยเลี้ยงแก้วโม่ง .. ก็ไม่เชิงเลี้ยงหรอกแบบว่าพ่อซื้อมาเลี้ยง  เราก็สนิทกับมันอยู่  วันหนึ่งเราก็อยู่บ้านมันบินมาเกาะหูเราแล้วมันก็จิก .. เราเจ็บมากก็เลยกะจะตีให้มันหลาบจำกะจะตีให้โดนหาง แต่มันพลาดไปโดนกลางตัวมัน  มันร่อนลงอย่าง........ช่างเถอะ  เข้าใจว่าเสียไปรู้สึกอย่างไร เราพาเค้าไปโรงพยาบาล........ต้องรอคิว  สุดท้ายเค้าตายคอพับคามือเรา   เราเอาเค้ามานอนแนบอกร้องไห้ ทำไรไม่ถูก ฝังเค้าไว้ต้นไม้ในบริเวณบ้านเศร้ามากๆๆๆๆๆๆๆๆ   ตื่นเช้ามาไปใส่บาตรให้เค้า... แต่  เราต้องทำใจและระวังให้มาก  ปัจจุบันก็ซื้อนกแก้วมาเลี้ยงอีก  บางครั้งโมโหยังจะตีเค้าเลย แต่ก็ทุกครั้ง คิดว่าถ้าเค้าตายไปเราจะทำอย่างไร  เข้าใจว่าลางานก็คงไม่แคร์  ถ้าเป็นเรานกตาย  เราก็จะทึ้งงานเพื่อไปหามันเลย  จริงๆ  ตกงานก็ยอม รักเค้าเมื่อสายเกินสำหรับเรา  ล่าสุดจมูกบวมไม่รุโดนไรกัด แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว เข้าใจครับว่ารู้สึกอย่างไร  เข้มแข็งไวๆหายไวๆน๊ะครับ

[Pod.X-TREEM]

เศร้าครับ...อย่าโทษตัวเองเลยคิดซะว่าเราไม่รู้ไม่ได้เจตนาคุณทำดีที่สุดแล้วครับ จะได้เป็นบทเรียนแก่คุณและเพื่อนๆที่รักนกเช่นกัน
นำผลไม้คั้นมักไม่ค่อยสะอาดครับลองสังเกตุดูว่าเพราะเหตุใดน้ำส้มที่คั้นแล้วจึงบูดง่ายหากเราไม่แช่ในตู้เย็นเพราะเชื้อแบคทีเรียที่อยู้ในแก้ว อากาศ ในขวดบรรจุ มาปนเปื่อนได้ง่ายกว่านั้นเอง
ขนาดผมซื้อน้ำสมคั้นมากินบางครั้งยังท้องเสียเลยครับ
ผลไม้สดๆแกะจากเปลือกดีที่สุดครับ

[ฌอร์น]

อ่านแล้วเศร้า เป็นกำลังใจให้น่ะครับ ซันตัวเก่าผมก็ เคยฆ่าลูกเราโดยไม่รู้ตัวโดยเป็นยี่ห้ออาหารที่เขากินประจำเป็นยี่ห้ออื่น ไม่มีอาการท้องเสียหรือถ่ายเป็นเลือด ตื่นเช้ามามีน้ำใส่ๆไหลจากปากเขาวันนั้นผมไม่ไปทำงานเลย เศร้ามาก พอเลิกงานก็ไม่อยากจะกลับห้อง เพราะอดคิดถึงเขาไม่ได้ ยังไงก็เสียใจด้วยน่ะครับ

[angle]

ขอบคุณทุกคนนะคะ เราทำดีที่สุดแล้ว สุดความสามารถแล้วค่ะ
แต่ก็ยื้อเค้าไว้ไม่ได้  ได้แต่บอกเค้าซ้ำ ๆ ว่า แม่ขอโทษ
ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ค่ะ ร้องไห้จนไม่มีเสียงแล้ว  
สำหรับคนที่ยังมีนกอยู่   ขอให้ระวังให้มาก ๆ นะคะ บางครั้งเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ    วันนี้ยังมีเวลา ดูแลเขาให้ดีนะคะ
ชีวิตเรามีเพื่อน มีครอบครัว มีคนรัก มีหน้าที่การงาน  แต่ชีวิตเขาไม่มีใคร  เค้ามีแต่เราคนเดียวเท่านั้น