มาดูวิธีฝึก น.นก ของติ๊กกันดีกว่าค่ะ ว่าติ๊กทำยังไงน้า ถึงได้ปล่อยบินได้

[tuktik2255]

กระทู้นี้ยาววววว แน่ ๆ ค่ะ ภาพอาจจะน้อย แต่จะพยายามหา เอาสาระไปก่อนละกัน  รูปภาพประกอบ ภายหลัง

ขอเกริ่นก่อน เริ่มแรก ติ๊กไม่ได้อยากให้ มันได้บิน ไกล ๆ ได้ถึงขนาดนี้ แต่มีอยู่คนนึง เอาคลิ๊ปอะไรไม่รู้มาให้ดูจาก youtube คลิ๊กไปคลิ๊กมา ก็ได้เห็น พวก ไฮยาซิน บลูโกลด์ บินกัน ที่ต่างประเทศ แบบ เค้าก็ ปล่อยบิน กันสวยงามกันทีละหลาย ๆ ตัว ไม่ได้ปล่อยทีละตัวให้บิน บางคลิป ก็มี ซันบินไปด้วยกับ macow  ก็น่ารักดี

แต่มีอยู่คลิปนึง (จริง ๆ หลายคลิป)  ที่เป็นแรงบันดาลใจ และคลิปแรกที่จะให้ดูนี้ ก็ เป็น สิ่งที่ผลักดันให้ติ๊ก ทำสิ่งที่เป็นอยู่นี้ ก็คือ ให้เจ้าโย่โย่ และ บูบู้ ได้ทำในสิ่งที่มันเป็น

African Grey Freeflight Outdoors Day 1

เอาหละ ดูอันแรกที่เป็นแรงบันดาลใจติ๊กแล้ว ก็มาดูคลิ๊ปที่สองต่อดีกว่า  เสร็จแล้ว อย่าเพิ่งดูคลิ๊ปอื่น มาอ่านต่อ

African Grey Freeflight Outdoors Day 2

หลังจากดูสองคลิ๊ปแล้ว เอาหละ มาเริ่มกับนกเรากัน แต่ก่อนอื่นใด เราต้องถอดรหัส ความลับจากคลิ๊บ 2 อันนี้เสียก่อน  (ก่อนหน้านี้ติ๊กดูกระทู้ของคนใต้หวันมาด้วย และ เอารูปของคุณพี่คนใต้หวันคนนั้นมาพิจารณาดู) พบว่า  เคล็ดลับนั้น มีเพียง 3 ข้อเท่านั้น

จริง ๆ นะค้ะ สิ่งสำคัญ ที่ติ๊กถอดออกมาได้นั้นแค่ 3 ข้อ

ข้อแรก      นำนกออกมาตอนเค้าหิว  

แน่ ๆ หละ ตลอดช่วงเช้า เค้าไม่ได้กินอะไรมาก่อนแน่ ๆ หากสังเกตุดูนกของพวกเราหละ   ช่วงเช้า ๆ ถ้าเรายังไม่ได้ตื่นมาป้อนมันซะก่อนตอนเจ็ดโมง เราจะเห็นว่ามันอ้อนซะถึงที่นอนเลย หรือว่า ตอนเย็น ๆ หากว่าเรายังไม่ได้ ป้อนอาหารเค้า เค้าก็จะตามคลอเคลียขออาหาร    และวิธีฝึกข้อแรกนี้  ก็คือ   เริ่มฝึกจากในบ้านก่อน ตอนหิว เรียกให้เค้ามาหา หลังจากเค้ามาแล้ว ให้อาหาร แล้ววาง เราเดินหนี ไปที่อื่นต่อ เรียกเค้ามา  เมื่อเค้ามา ก็ให้อาหาร แล้ววาง  ทำอย่างนี้  ค่ะ  ใจแข๋งไว้ ส่วนใหญ่ ลูกป้อนหัดบิน เรามักใจอ่อน ป้อนแบบ ฟี๊ดดด ทีเดียวอิ่ม   (โดนหลายคนซิค้ะ)  ติ๊กไม่ใช้สายยางค่ะ  ป้อนกันขอบปาก ให้เค้ากระเดือก ๆ ๆ  ลงไปเอง ไม่อันตรายอย่างที่คิดค่ะ ให้คำนึง ราว ๆ ครึ่ง cc แล้วเราก็เดินหนีค่ะ

เหลาข้อแรกไปแล้ว สิ่งสำคัญถัดไป ที่ต้องใช้คู่กันกับข้อแรก

[tonhorn]

มานั่งรอความรู้ครับ

[tuktik2255]

ข้อสอง    ท่าและเสียงที่ใช้เรียกนก และ อุปกรณ์ทำเสียงเรียกนก

จากคลิปสองคลิปที่ให้ไปดูนั้น จะเห็นว่า ท่าที่ใช้เรียกนกของเค้า นั้น เป็นการยื่นแขนออกมาด้านหน้า และพับนิ้วมือเข้ามา พร้อมกับเรียกชื่อ เพื่อเป็นสัญญลักษณ์ ให้นกรู้ว่า หากเราทำท่านี เค้าก็จำเป็นต้องมาหา และต้องเกาะให้แม่น ๆ ไปจุดอื่นไม่ได้  ซึ่ง ฝรั่งในคลิป นี้ ถือเป็นท่าบังคับนกเลยว่า ต้องเกาะได้เฉพาะ ส่วนนิ้วชี้ เพราะ มันแคบ    

ท่าประกอบเรียกนกนั้นมีหลายท่า ซึ่งก็คิดกันเอาเองก็ได้ค่ะ ส่วนติ๊กเลือกท่าที่ กางแขนออกด้านข้าง เหมือนโดนทำโทษ กำมือแล้วชูนิ้วโป้งขึ้น หนึ่งนิ้วพร้อมเรียกชื่อ ซึ่งก็เป็นท่าที่ได้ผลค่ะ  เมื่อเรียก เค้ามา (ขณะหิว) ก็จะมาเกาะโดยดี ซึ่งรางวัลก็จะเป็น อาหารเหลว 1 ซี ๆ หรือน้อยกว่า ในแต่ละรอบ  ซึ่งถ้า รอบใหนเกาะไม่ตรง คือมาเกาะต้นแขน หรือ หัวใหล่ ก็จะจับตัวเค้าไปปล่อยที่เดิม พร้อม ชู 5 นิ้ว หมายถึง อย่างนี้ไม่ได้กินค่ะ  

ท่าพร้อมเสียงเรียกนกนี้ ต้องหมั่นทำเป็นประจำ ต้องบอกว่า ทุกมื้อที่ให้เค้ากินข้าวเลยทีเดียวค่ะ เช้า กลางวัน เย็น ใช้ได้ผลดี กับ นกเพิ่งหัดบิน  (นกโตยังไม่เคยลองด้วยวิธีนี้ค่ะ)

เอาหละ เมื่อท่านได้ดูคลิปที่สองแล้ว ท่านจะเห็นว่า เค้าเริ่ม ฝึกโดย เดินออกห่างมาเรื่อยๆ  จากห้าเมตร เป็น สิบเมตร และไกลขึ้น ๆ จน ไกลลลมาก  ...  ซึ่ง ในระยะไกลมากนี้ เสียงเรียกเรา นกจะไม่ได้ยินแล้ว   เสียงมนุษย์ อาจจะเดินทางไปได้ไม่ไกล ยิ่งชื่อนกแต่ละตัว นี่ยิ่งแล้ว โดยเฉพาะ ชื่อ โยโย่ และ บูบู้  นี่ คำณวนไว้เผือ จะต้องตะโกนเรียกไกล ๆ แล้ว ยังจะได้ยิน เป็นต้น อิ ๆ

ด้วยความที่ว่า ขณะนกบิน กล้ามเนื้อใหล่ จะทำงานอย่างเร็วมาก จนอาจจะมีเสียง หวึ่ง ๆ  ๆ  ขณะที่บิน ใหนจะเสียงลม ที่เร็วราว ๆ 60 กม. จะมีแต่เสียงฟู่ ๆ (จินตนาการเอาค่ะ ) เสียงเรียกของมนุษย์ คงจะแว่ว มาให้ได้ยิน ก็คงน้อยมาก ทำให้นกหลุดไปก็คงประมาณนี้

 อุปกรณ์ทำเสียงเรียกนก นี้ก็ได้แก่ พวก นกหวีดชนิดต่าง ๆ ที่สุดแท้จะเอามาฝึกเค้าค่ะ ของน้องติ๊กจะเป็น นกหวีดแบบที่เป็นดินเผา ปั้นเป็นรูปนกแล้วสามารถใส่น้ำได้ เวลาเป่า จะเป็นเสียงเหมือนตัวอะไรสำลักน้ำแหละค่ะ  ใช้มานาน  ทำไปทำมาด้วยความเป็นดินเผา ตกค่ะ  .... แตก  เอาละซิ ทำไงดี  พอดีก็ไปได้ ขลุ่ยนก (หน้าตาเหมือนขลุ่ยไม่มีรู แต่จะมีก้านไม้ยาว ๆ สามารถชักเข้าชักออกได้ เวลาเป่าจะมีเสียงเหมือนเสียงนก) ใช้แทนกันได้ เหมือนกันค่ะ เวลาใช้เรียก ก็สามารถที่จะใช้ร่วมกัน ระหว่าง ฝึกเรียกมากิน ได้เลย ใช้แทนชื่อนกไปเลยค่ะ อย่างเช่น เป่า ปรี๊ดดด ปรี๊ดดดด  แล้ว ทำท่าเรียกนก  ให้เค้าชิน ว่า ถ้าเราเป่าเสียงอย่างนี้ ให้เค้ามาได้  

จากคลิ๊ป จะเห็นว่า หากนกบินไปตรงๆ  สุดกู่ โดยไม่ยอมแพนหางกลับมาเลย ก็จะเป่า ปี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ  รัว ๆ ทำให้เสียงนั้นได้ยินไปยังนก แล้วมันก็จะตีวงกลับมา และ ในหนแรก ๆ นกจะประมาณ ระยะ ร่อนลงได้ ลำบาก  นกบินใหม่  ๆ หน้าอาจจะแหก ได้ถ้าอยู่ ๆ ไปบิน out door  (เจ้าจิ๊บ ๆ นกเอี้ยงน้องติ๊ก ตอนบินก็ดูดีค่ะ ตอนร่อนลงนี่ เอาหน้าลงค่ะ  ดูแล้วก็ ขำ ๆ ตอนนี้ ไปหมดแระ ค่ะ บินเก่งแล้ว  ฮือ  ๆ คิดถึง) จริง ๆ เค้าจะฝึก ร่อนลงเกาะ ตั้งแต่ ตอนเราเรียกอยู่ในบ้านแล้วไม่น่าจะพบปัญหาค่ะ

เอาหละค่ะ ข้อสองผ่านไป มาถึงข้อสาม เป็นปัจจัยเลยค่ะ สำคัญมาก ๆ  ติดตามตอนต่อไป............

[tuktik2255]

ข้อที่สามนี้ ก่อนอ่านต่อท่านก็สามารถกลับไปดู กระทู้ของคุณคนใต้หวัน และ คลิ๊ป ของ ฝรังคนนี้ ต่อไปได้เรื่อย ๆ  จนถึง day 11 หรือไกลกว่านั้น ก็ได้ หรือจะเปิดดูกระทู้ที่เกี่ยวกับคำว่า  freestly fly จะเห็นว่า ความลับข้อนี้ จะอยู่ที่ .....

ข้อที่สาม :        สถานที่ ที่โล่ง ปลอดคน หรือสิ่งรบกวน สิ่งเร้า
ทุกคลิปวีดีโอ จะเห็นว่า เค้าไปทำกันกลางทุ่งโน่นนนน ส่วนคลิปที่ ไฮยาซินท์ เค้าบินกันเป็นฝูง ๆ ห้าหกตัว ก็ โล่งงงงง  มาก รวมถึง ภาพของ คนใต้หวันที่พาไปบิน ตามสถานที่ต่าง ๆ แล้วได้ถ่ายรูปมา ให้พวกเราชม (ถึงแม้จะใส่เอี้ยมนกแล้วผูกด้ายไว้ด้วยกับนกบางตัว) ก็ยังต้อง เป็นที่ปลอดคน ที่สำคัญ ต้องโล่ง โดยสามารถมองกลับมาเห็น ผู้เลี้ยงได้อย่างชัดเจนจากที่ไกล ๆ จริงมั้ย ดูจาก คลิปที่ 1 และ 2 ก็จะเห็นว่า เค้าปล่อยบิน เหมือนจะเป็นสนามหญ้า คล้าย ๆ สนามกอล์ฟบ้านเรา และไม่มีต้นไม่พุ่มใหญ่ อยู่ใกล้ ๆ (จริง ๆ มีต้นไม้ก็ได้ค่ะ แต่ หากนกเราไปเกาะต้นไม้ใหญ่ เค้าจะเพลิน ไม่ยอมลง) ต้องรอตามใจเค้าจนเค้าเบือจะลงมาหาเราเอง (ราว ๆ ชั่วโมงนึงค่ะ โย่ กะ บู้ ติดเพลินบ่อยเหมือนกัน)

เอ้า จริงไม่จริง เปิดดูคลิปทบทวนอีกทีซิ ว่าความลับที่ถอดได้จากคลิปเหล่านี้ เป็นอย่างที่ติ๊กว่า และมีจริง ๆ ใช้กันได้จริง  ๆ ค่ะ

[tuktik2255]

มาดูรูปกันมั่งดีกว่าค่ะ   จริงๆ รูปตอนฝึกที่บ้านไม่มีเลย เพราะติ๊กทำคนเดียว เลยไม่ทันได้ถ่ายรูปไว้ ก็ขอข้ามมาถึงตอนปล่อยให้เค้าบินครั้งแรกเลยก็แล้วกันค่ะ

ซึ่ง สนามฝึกครั้งนี้ก็เป็นที่ แพน้ำโจน เมืองกาญจนบุรีค่ะ ไปเที่ยว แต่ก็ พานกไปด้วย (กลัวอดตาย)  

เอ้า ดูบรรยากาศก่อนค่ะ  ว่า มีเงือนใขตรงกับข้างบนป่าว

ที่โล่งงง ปลอดคน มองเห็นเราเด่นกว่าที่อื่นค่ะ ตรงนี้ถ้าเรายืนตรงโต๊ะ กลางแพจะเห็นได้ทั้วไปหมดเลยค่ะ



เตรียมนกค่ะ ตอนมาถึงแพนี่ก็ราว ๆ เที่ยงพอดีค่ะ อาหารมือเช้าของนกก็เป็นช่วง 7 โมง ซึ่ง กินไปตัวละหลอด (6 cc )  เท่านั้น เวลานี้ก็จะเป็นเวลากินของเค้าแล้วค่ะ



โชว์สวยค่ะ วิวดี ดูที่ฉากนะค้ะ อิ ๆ



ปล่อยไปแล้วค่ะ เค้าก็บินไปตาม ที่เค้าอยากจะไปค่ะ  "ไปใหนก็ไปโลดดด หิว ๆ อย่างนี้จะไปได้ซักกี่น้ำกัน"



อิ ๆ ไม่ไกลหรอกค่ะ อยู่บนหลังคานี่เอง  



มาม้ะ หลอดอาหารทีเด็ดอยู๋นี้แล้ว  เรียกพร้อมทำท่า เรียกนก เจ้าสองตัวก็ มาแต่โดยดี
แต่.......มันไม่มาเกาะแขนตามที่ฝึกไว้ค่ะ มาแค่ใกล้ ๆ เกาะตามสะดวก

 เห็นม้ะเรียกง่าย (ถ้าหิวอะจ้า)  **ดูดี ๆ ปลาย ไซลิ้ง ไม่มีใส้่ไก่ นะค้ะ ร่วมกันรณรงค์ เลี้ยงนกจำนวนน้อย ไม่ต้องใช้ใส้ไก่ ช่วยนกปลอดภัย จากโรค, จากอาหารร้อนเกินไป, จากใส้ไก่หลุดลงไปในกระเพาะ , และช่วยให้เค้าได้ใช้ลิ้นรับรสอาหารและเลือกที่จะอิ่มได้เองโดยไม่ต้องถูกบังคับให้กิน



เรียกมา เราก็ ฟี๊ด อาหารให้เค้าหน่อย แต่ดูท่าแล้วเค้าไม่ไปใหนแน่ (ก็วัดใจค่ะลองปล่อยให้เค้าทำอะไรตามใจ)



แต่ ยังไงก็ตาม ติ๊กก็จะยืนดูตรงนั้น ใกล้ ๆ ไม่ไปใหน ให้เค้าเห็นเรา และคอยเป่านกหวีด นาน ๆ ครั้งเป็นระยะ ๆ ให้เค้ารู้ว่าเราอยู่ใกล้ ๆ ค้ะ



เค้าก็เล่นไปเรื่อย บินไปเกาะตรงโน้นที ตรงนี้ที แทะ กล้วยไม้ของเค้าเล่น แต่ก็อยู่ในระยะ ไม่เกิน 20 เมตรค่ะ



ถึงแม้ เพื่อน ๆ เค้าจะออกมาเหวี่ยงเบ็ดตกปลา เจ้านี่เค้าก็ บินไปสังเกตุการณ์ด้วย อย่างอิสระ  จะไปใหนก็ได้ไป โย๊วว



อุ๊ปส์ .... ปลาติดพอดี


 เอาผลงานไปดู  หลังจากไม้นี้ ปลาไม่กินอีกเลยค่ะ  พวกนึกว่า นกติ๊ก มาเกาะ แล้วปลากิน แห่กันมาเอานกไปเกาะใหล่กันเป็นแถว ๆ  ค่ะ เหอะ ๆ ไม่ได้เกี่ยวกันเร๊ยยย



แล้วตลอดสามวันที่อยู่แพ ติ๊กก็ปล่อย เค้าเช่นนี้ ทุกวัน และ เหมือนเค้าจะรู้ว่า ถ้าเมื่อใหร่ เราเป่านกหวีด  .......   เค้าจะได้ออกมาบินแล้วค่ะ จะรู้สึกดีใจเป็นพิเศษ (ตะเกียกตะกาย เหมือนจะคลั่งอยู๋ในกรง)

เห็นมั้ยค้ะ ทริปและเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ ก็ นำไปสู่ความสุขอีกแบบของการเลี้ยงนกแบบ ไม่กักขัง และให้เพื่อนนกของเราได้มีความสุขในการบิน อีกด้วย

นกก็ได้บิน ตามใจ  ส่วนเราก็ได้เห็นนกเราบิน มันสวยงามจริง ๆ ค่ะ

[tuktik2255]

แจกรูป กันอีกชุดค่ะ  ช่วงนี้เป็นการฝึกบินระยะใกล้ ของเค้าเอง  ......    เพราะยังไม่ได้ให้อาหารค่ะ ไม่ไปใหนไกล สังเกตุ ติ๊กถ่ายติด ได้นกยังตัวใหญ่ ๆ อยู่ ช่วงซูมไม่ถึง 200 เพราะนกบินห่างติ๊กไม่เกิน 10 - 20 เมตร ง่าย ๆ ยังอยู๋บนแพ ค่ะ  แต่หลังจากอิ่มแล้ว ซิ ..เหอะๆ   โน่นนนน ไกล  















ง่วงแล๊วว ไปนอนก่อนน้า โพสซะดึกเรยค่ะ

เสร็จจากกระทู้นี้แล้วเดี๋ยวจะเตรียมพรีเซ็นต์ บินยกใหญ่ ไปไกล ๆ ที่แพน้ำโจนค่า

[artz]

ยอดเยี่ยมเลยครับ

[ball]

เก่งมากเลยติ๊ก

ว่าแต่แอบหนีไปเที่ยวกับ........

ไม่ชวนพี่ๆ น้องๆ เลยนะครับ

อิจฉาจังเลยครับ อิอิอิอิ

[tuktik2255]

ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจในการเข้าชมทุกท่าน

ก่อนอื่น ติ๊กต้องขอกล่าวตรงนี้ไว้ก่อนเลยว่า  .. ไม่มีความสามารถเยอะขนาดนั้น ..เป็นแค่มือสมัครเล่น

ซึ่งหลาย ๆ คนก็ทำได้  ไม่ต่างจากที่ติ๊กทำได้ด้วยเหตุผลที่ว่า

1.  เราต้องกล้าพอที่จะไว้ใจ และเรียนรู้พฤติกรรมนก ( ซึ่งตรงนี้คุณพุท เคยบอกไว้ว่า ตอนนี้นกยังเด็กอาจจะยังติดเจ้าของอยู่ แต่ถ้านกโตแล้วอาจจะมีโลกส่วนตัวสำหรับการอยู่กับคู่มากขึ้น ข้อนี้ต้องพึ่งระวังไว้เหมือนกัน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะ )

2.  เวลาที่เราให้  ซึ่งข้อนี้สำคัญ  ติ๊กทำงานอิสระ เลยมีเวลาให้กับนกมากเป็นพิเศษ  ( ข้อนี้ พี่ ๆ น้อง ๆ หลายคนอาจจะทำได้ยากหน่อยเพราะแต่ละคนมีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบเยอะแยะ แต่ถ้าพอมีเวลาว่าง คุยกับเขาและเล่นบ่อย ๆ )

ตอนนี้ โยโย่  กับ บูบู้ ถือว่ายังเป็นนกเด็ก ๆ  การเอาแต่ใจตัวเองยังมีอยู่สูง  ชอบที่จะบินเล่นไปเรื่อย แต่เขาก็ต้องรู้ว่าเราอยู่ด้วยใกล้ ๆ ไม่ได้ไปไหนห่างมาก  แต่การที่จะทำให้เขาบินไปนะง่าย ๆ แค่เปิดกรง ฮ่ะฮ่า  แต่สำหรับการเรียกให้กลับมาเหมือนเครื่องบินบังคับวิทยุนั้น ไม่ง่ายอย่างที่คิด  .. ปรี๊ด  บินไป   ปรี๊ด ปรีํด กลับมาหา ยังใช้ไม่ได้สำหรับเจ้าสองตัวนี้

แต่ติ๊กก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า สักวันคงทำให้ได้อย่างนั้น ก็คงต้องขึ้นอยู่กับนกของเราด้วยว่า เขาเรียนรู้ที่จะทำตามคำสั่งมากน้อยแค่ไหน  อิสระที่เขามี อาจทำให้เขาพร้อมที่จะไปจากเราได้ทุกเมื่อคะ ติ๊กยังคงเชื่อเช่นนั้น  

ติ๊กยังต้องเรียนรู้อีกมาก และการฝึกบินแต่ละครั้ง ขอออกตัวว่า ติ๊กไม่ได้ทำคนเดียว เพราะเราจะดูนกไม่ทั่วว่าเขาไปไหน ทำไร
ติ๊กจึงต้องมีคนช่วยฝึกคะ ( หรือติ๊กเป็นผู้ช่วยเองมากกว่า ฮ่ะ ฮ่า )  เหมือนพี่หนูนัน  ก็ยังต้องมีพีว่อง เป็นคนสวน  เช่นเดียวกัน การทำอารายสักอย่าง ต้องมีคนช่วยที่ดีคะ

ต่อไป  หาลู่ทาง จะฝึกนกใหญ่กว่านี้หน่อย  ... แต่ขอเอาเจ้าสองตัวนี้ให้อยู่รอด กับติ๊กนาน ๆ หน่อย  แต่นกใหญ่ก็ยังอยู่ในความคิดตลอด

พี่ ๆ น้อง ๆ ท่านใด มีนกเหลือ ๆ ในสังกัด จะลองมาให้ติ๊กเลี้ยงได้นะคะ ( ฮ่ะ ฮ่า )  แต่ไม่มีรับประกันการจากลา นะคะ อิอิ

เอาเป็นว่าถ้ามีความคืบหน้าประการใดจะมาเล่าต่อให้ฟัง นะคะ  กระทู้หน้า อาจมีคลิปมาโชว์..

ขอบคุณอีกครั้งคะ  



 :-D  :-D  :-D  :-D

[รักนกแก้ว]

ไม่รุ้จะเอย คำไหน เก่งจริงๆ ครับ เห็นและอยากจะทำตาม บ้างเลยครับ (แต่ยังไม่มีเวลา ลูกชาย 2หน่อตาม ติดเป็น เงาเลยครับ )

[prickpon]

เยี่ยมจริงๆเลยค่ะ นับถือนะค่ะ นกก้อน่ารัก เจ้าที่บ้านแค่เดินออกกรงก็ใจหายแล้วค่ะ (เค้ามาเมื่อโตแล้ว 6 ด.)

["จิ" พัทยา]

ไม่มีคำไหนจะเอ่ย นอกจากคำว่า สุดยอดไปเลย  ติ๊กเอ๊ยยยยย   มีวิชาหากินอีก1แล้วน้อง อิอิ

[LaLa]

ยอดเยี่ยม จริง ๆ อยากฝึกบ้าง แต่ก็กังวัล เหมือนกัน กลัวเค้า ไปไกล ไม่กลับมาหาเจ้าของ น่ะ

[dexdoi]

ยอดเยี่ยมครับ บินได้ไกลจริงๆ  เด็กของผมที่บ้านก็พอได้แต่ไม่เท่าซันของคุณติ๊กครับ ไกลสุดก็ประมาณ วงกลมรัศมี ห้าสิบเมตรรอบๆบ้าน ( แต่บินทีละตัวนะครับ เพราะต้องมีอีกตัวคอยส่งสัณญาณเสียงอยู่ในกรง) แรกๆก็ใจแป้วเหมือนกัน เพราะ เรดฟร้อน ช่วงระยะการจ้วงบินแต่ละทีเสียงมันเร้าใจจริงๆ พรืบบ ผลับบๆๆ สามสี่จ้วงไปได้ตั้งหลายสิบเมตร

[dexdoi]

นี่หน้าตาของ คู่เรดฟร้อนที่บ้านครับ