1เก๋า + 3แสบ พาร่อน แหลมแท่น ทะเลบางแสนจ้า

[Guest]

เนื่องจากติดใจรสชาติของ ฮ่อยจ้อ ปูล้วน แสนอร่อย ของตลาดร้อยสามสิบปี อ่างศิลา  ที่ดันไปฟลุ๊ก ๆ ไปซื้อกินเพียง สองเม็ด (เม็ดละ 7 บาท) ....   และเย็นวันนั้น ก็ เหมากลับมาทีเดียว 500 บาท โฮะ่ ๆ อร่อยจริง ๆ

งวดนี้ก็เลยไปซื้อเพื่อเอากลับมาใหว้เจ้าในวันเสาร์นี้ ด้วยซะเลย
ปรกติเบียร์เป็นคนชอบกิน และ มีความสุขกับการได้กินของอร่อยอยู่แล้ว ...  และที่สำคัญ ฮ่อยจ้ออร่อย ๆ ในกรุงเทพ เส้นละ 150-200 (ได้ 8-12 ลูก) มันก็ งั้น ๆ  เมื่อเทียบกับเจ้าที่เบียร์ว่า นั่น...

อิ ๆ พล่ามยาว... รูปฮ่อยจ้อ อร่อย ๆ ซักรูปก็ไม่มีเน้อะ

เข้าเรื่องดีก่า  แล้วตามเคยที่ต้องเอา เจ้าแสบสามตัว...เอ้ย..ไม่สิ ตอนนี้ 4 ตัวแร๊วววว ไปด้วยกัน ถึงที่นั่น หลังจากซื้อปู ซื้อกุ้ง และอื่น ๆ มากางโต๊ะกินแล้วก็ ได้เวลา 4 โมงพอดี

เตรียมเอานกมาวางไว้ก่อน เพื่อให้เค้าได้มองอะไรรอบ ๆ และอาจจะสามารถกำหนดจุดลงจอดได้



อุปกรณ์ ก็มีแค่นี้...  ขาตั้งนกฉบับกระเป๋า สูตรของคุณติ๊กนั่นเอง


พอออกมาก็กระจัดกระจายทันที เนื่องจากอยากจะออกมานานแล้ว ส่วนลมก็แรงมาก ๆ ตัวปลิวกันเลยครับ พี่น้อง...หะ ๆ อ้าปากหว๋อเลย


โกโก้ไปใหนหว่า.......อูววว  นั่นไง แยกไปตัวเดียวอีกแล้ว....เฮ้อ  โกโก้ นี่มันมีภาวะผู้นำสูงจริง ๆ


นี่ก็ โยโย่ และ เยโล่  ห่วงขา เหลือ กะ ห่วงขา แดง


ยังไงก็ดี รอบนี้ ยังไม่สามารถให้ข้าวกินได้  เลยพาให้ สามแสบเดิม อดข้าวตามไปด้วย เพราะ โกโก้ นั่นเอง... กลัวมันจะไม่ยอมลงมานะซิ


ก็เลยต้องตุนสบียงกันไว้ก่อน


ลมแรงงงง มาก ๆ ครับ ที่เห็นขนกระจาย ๆ นั่น ลมพัดนะ...  โกโก้ ยืนขอข้าวกินหน้าสลอนเรย..อิ ๆ เอาเหอะ แก รอกินหกโมงโน่นนนน


ส่วนบูบู้ และ โยโย่ มาตุนอาหารก่อนเด๋วหมดแรง โดยบูบู้ ก็ ฟาดปูม้านึ่งไปอย่างเอร็ดอร่อย   “แกมันสัตว์กินพืชนะไม่ใช่กินเนื้อ...ป๊าดธ่อ...มาแย่งกินซะงั้น” ... ก็เลยให้กินแต่น้อย นัยว่า อาจจะได้ แคลเซี่ยมจากเปลือกปู


กินแล้วทำไงต่อ...แน่นอน มาเช็ดปาก ....อุ๊ย....”โยโย่ เธอมาดูขอบปูนนี่สิ...สากดี เอาปากมาฝนกันมั้ย”  


เยโล่ตามมา เล่นด้วยอีกตัว


โอ้ววว ...ไม่นาน โกโก้ ที่รอท่าอยู่บนเสาไฟอยู่แล้วก็ ออกบินไปเป็นตัวแรกอย่างเป็นผู้นำ...... (นำกะผีนะซี...บินไปหลงจนบูบู้ ต้องไปตามกลับ)


นี่งะ .....   ดูจุดตกมันซิ....โอยย วิ่งไล่ตามไปตั้งไกล....โชคดี พี่คนนี้ เค้าไม่กลัวนก ไม่งั้น แกโดนปัดตกน้ำ


เมื่อบูบู้ บินมาถึงก็ พากัน ออกไปรอ่น...ใช่สิ ตอนนี้ มีเสบียงเต็มทอ้งแล้วนี่


ฉากหลังเป็นร้านอาหารวังมุก ที่หลังจาก มันโฉบไปภาพนี้ก็มีแขกออกมายืนดูกัน อย่างสนุกสนาน พาให้เราภาคภูมิใจไปกับมันด้วย...


ยิ่งบิน ก็ยิ่งเข้าใกล้ฝั่ง....  ตามไปถ่ายรูประยะประชิดหน่อย เผือไปลงเอาลานบ้านใครหรือต้นไม้...


โกโก้ เริ่มบินได้ดี และเกาะกลุ่มกันอย่างสวยงามแล้ว


ดูโยโย่ สิ... ว่าจะโพสก่อนหน้านี้...อยากบอกว่า มันได้ก้าวข้ามไปสู่คำว่า “บินได้อย่างแตกฉาน” แล้ว เค้าสามารถบินกลับหัว ได้ ระยะหนึ่ง เพื่อที่จะเล่นกันกลางอากาศเชียวหละ  ขณะที่บูบู้ ไม่กล้าหงายท้อง อย่างเก่งก็ ตะแคงตัว เวลาต้องการจะเลี้ยว “นึกถึงเครื่องบินรบ (อาจจะเกมส์ก็ได้นะ) หากต้องการจะลดระดับลงอย่างรวดเร็ว ต้องคว่ำหัวแล้ว ดึงคันโยกเข้าหาตัว จะเร็วกว่า ที่จะ ดันคันโยกออกจากตัวเพื่อจะให้หัวทิ่มลง”


โยโย่ กำลัง ลอยตัวเล่นกับลม..  ดูเหมือนว่า กระพือปีกบินสวนกับลมนั้น.... จะทำให้อยู่กับที่มากกว่าจะเคลื่อนไปข้างหน้า....ต่างจากนกทะเลที่ปีกเค้ายาวววและเรียวกว่าสามารถบินทวนลมทะเลได้


โยโยอยู่บน เยโล่อยู่ล่าง ดูความต่างของสีปีก..เดี๋ยวนี้เริ่มจะแยกเค้าออกได้แล้ว...ฮา .. โยโย่ ขนปีกชุดสีเหลือง นั้นจะเป็นชุดสุดท้ายแล้วก็เขียวเลย ในขณะที่ เยโล่นั้น ขนปีกชุดสุดท้ายของสีเหลือง จะคั่นด้วยเขียวก่อน แล้วก็เหลืองอีกรอบ


บูบู้ บินมาโฉบโกโก้ เพื่อให้หัดบินเล่นต้านลม โดยวนมาโฉบใกล้ ๆ ส่วนโยโย้ ยืนประกบอยู่ข้างหลัง


เสี้ยววินาที โกโก้ พร้อม ออกบินทันที โดยพบว่า เพียงกางปีก ตัวก็ปลิวววว ไปแว๊ววว ดูน่าสนุก


และแน่นอน... ใครผ่านไปผ่านมาก็ อดยิ้มที่จะเข้ามาชมไม่ได้


พักเหนือยแล้วก็..... โน่นนนน  ไปกันไกลมาก ๆ แน่หละ... หลังจากรูปตะกี้แล้ว เบียร์ก็ชงข้าวเคที่ให้กินอีกรอบ กลัวว่า จะหมดแรงก่อนโดยเฉพาะ โกโก้ ....  ทีนี้... พี่ทั่นเอ้ย..  บินออกไปไกลล มาก จริง ๆ ซูมสุดแล้วยังได้เท่านี้


ดูสิ .... เทียบกับ ต้น หูกวางแล้ว.... สีนกนี่ถ้าไม่วง อาจจะพาลมองไม่เห็นเอา....  ใครไม่เห็นก็คลิ๊กที่ภาพนะจ้ะ

[Guest]

ทายซิ หมดยางงง....


เหอะ ๆ ยังนะซี..   ก็เค้ายังไม่ได้บอกลาเลยนิ ภาพจบก็ยังไม่มี ...กำลัง retuch อยู๊....

ว่าแต่ ใครน้า..ถามถึงวิธีทำกรอบภาพ เด๋ว จาทำแล้ว แค๊บเจอร์ภาพมาให้พี่ดูน้า..จะได้มีกรอบภาพแบบง่าย ๆ สวย ๆ เหมือนของเบียร์ก็แล้วกัน

[Guest]

กางปีกอย่างเต็มที่รับลม ... บินในแบบที่ไม่ต้องออกแรงกระพือ


บูบู้ กำลังจะไปต่อ แต่ต้องชะงักเพราะ เจ้าเยโล่ ดันเปลี่ยนใจจะมาเกาะตากล้องแทน ดูหางเสือมันสิ..อิ ๆ ม้วนนซะ  กลัวจะเลี้ยวไม่เข้านะนั่น... ส่วน บูบู้ ก็ มองตามมาเช็คระยะ


เหนือยอีกแล้ว....  ก็มารับอาหารเป็น ขนมนก สุพรีม จากหมอป้องที่นำมาให้พร้อมกับ โกโก้ ได้กินกันถ้วนหน้า...  หมอป้องเอ้ย.... จะบอกว่า โกโก้เค้าชอบนะ อาหารเสริมสุพรีมเนี้ย... กินเย้อะกว่าคนอื่นเค้าเลยหละ


แล้ว...ของตัวเองก็หมด ก็เลยมาเอากะเยโล่ซะงั้น....    แย่งเค้าเห็น ๆ


ก็เลยเกิดศึกชิงนาง...เอ้ย... ทะเลาะกันจนได้ซิน่า เอ๊า ๆ  มานี่หยิบให้ใหม่ก็ได้น่า


กินกันสักพักก็เห็นว่าแดดดี ไม่ค่อยร้อน เอามารับแสงหน่อย เผือจะมีวิตามิน หรือ มีประโยชน์อื่น ๆ กับเส้นขน


โกโก้ พยายามจะแสดงความเป็นผู้นำบ่อย ๆ แต่ ถูก บูบู้ กันท่าเอาไว้ ตอนนี้ กำลังแย่งกันบินเป็นผู้นำ


อย่างภาพนี้....  โกโก้ หัวเถิก   ออกนำมาก่อน ตามด้วยบูบู้ ที่กำลังจะจั้มตัวเองขึ้นบนฟ้า


โกโก้ อีกแล้ว... หัวเถิกเอ้ย...คริ ๆ


แล้วก็มาจัดขนให้กันซะหน่อย... บูบู้ .. เยโล่... และ โยโย่...ส่วน โกโก้หายไปใหนแระ...  เจ้านี่..  ไม่ค่อยเอาเพื่อนเรยแฮ้ะ


แต่พอออกบินก็จะไปด้วยกัน โกโก้ ตัวแรกที่ใกล้กล้อง..(เบลอ ๆ)


บูบู้กับลังเริ่มต้น รับน้องใหม่ กับโกโก้ ซึ่งตอนนี้เจ้าตัวยังไม่รู้...ว่าจะเกิดภัย  อิ ๆ


อีกเสี้ยววินาทีถัดมา บูบู้ ได้เตรียมขย้อนอ้วกออกมารอที่ปากแล้วก็..เอามือจับขาของโกโก้ไว้..... “หมับ” โกโก้ ร้องลั่น พร้อมกับพยายามจะบินหนี


เออ... จากภาพบน เขียนผิด อิ ๆ ใหนมือ ใหนขา...มันก็อันเดียวกันนั่นแหละน่า.... ฮา....
ไม่ทันเสียแล้ว บินไม่ได้ เยโล่คอยยืนบังมุมปีกเอาไว้ แล้วมองอย่างสนุกสนาน“จับได้แล้ว จับได้แล้ว....” โกโก้ บอก ..เฮ๊ยย จาทำอะไรช๊านนน


“มา..เจ้าโก้ มาเป็นสมาชิกในฝูงเสียดี ๆ พร้อมกับ คายอ้วกกออกมาสำรับหนึ่ง ซึ่ง โกโก้ก็ไม่ยอมท่าเดียว” อวกนั่นก็เลย หล่นรดหน้า โกโก้ไป


ระหว่าง ทะเลาะกันก็มีสาว ม.บูร..ฯ   มาขอยืนถ่ายรูปกับ ช่างภาพ ...เอ้ย กะนกของเค้า


ฮ้าโล๊ ๆ ๆ  เธอเข้าใจที่ฉันพูดมั้ยจ๊ะ   สาวสวยพูด    


โอ้ว...โยโย่ ดูท่าจะชอบอะไรที่ขาว ๆ ตรงหน้าอก แหม...  มองตาไม่กระพริบเชียวน้า....  
“ขอร้องหละ ภาพนี้ถ่ายนก อย่ามีใครรู้มากว่า ตากล้องอยากถ่ายนม.... คริ ๆ ” ก็มันขาวนี่หว่า....โอ๊ววว หลุดซะแล้ว


จากนั้น ... ก็กลายเป็นบูบู้แทนที่เข้าไปอ้อล้อกับน้องอกขาวคนนั้น ส่วนอีกสามตัวที่เหลือก็ โชว์ พาวก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน เวลานี้... ชัตเตอร์ต่ำมากแล้วเพื่อที่จะให้ได้ภาพแต่...ก้ส่วนใหญ่ จะเบลอ  ไม่คมก็ทนดูอีกนิ๊ดนะจ้ะ


หาที่เกาะกันแล้วก็ ออกสตาร์ทกันต่อ โดย โกโก้ พยายามจะออกนำเสมอ


บินกันอย่างสนุกสนาน เหลืองระงม ไร้โทนเขียวจากบูบู้....  แล้วใครบินนำหละเนี้ย .....


โดยส่วนตัวคิดว่า ลำดับชั้น ของนกครอบครัวนี้ น่าจะมีศักดินา ของฝูงมัน ใครนำคนนั้นย่อมใหญ่กว่า ซึ่ง ตลอดสามภาพที่ไม่มีบูบู้นั้น  ปรากฏว่า โยโย่ มาเป็นผู้นำ รองมาเป็นเยโล่ และโกโก้


แต่มันก็อาจจะไม่เกี่ยวกันก็ได้ เยโล่ และโกโก้ เพิ่งมาบินที่นี่ครั้งแรก ... ไม่ชินทาง หรือเปล่า ส่วน โยโย่ และ บูบู้นั้น เคยมารอบนี้เป็นรอบที่สองแล้ว
 

พระอาทิตย์กำลังจะลาไปแล้ว  แต่เจ้าสามแสบและ หนึ่งเก๋า ก็ยังไม่หมดไฟ....


ขอร้อง หละ หมดไฟสักทีเถิด ไอ้แสบเอ้ยยย...มึดแล้วเดี๋ยวจะหลงเอาง่าย ๆ นะเฟร้ยย... กลับมาเห๊อะ... ทางบ้านเค้าให้อภัยแร๊วววว!


     ก็ขอจบด้วยภาพสุดท้ายนี้ก่อนลาว่า ราตรีสวัสดิค๊าบบ.... ขอบคุณทุกท่านที่ไล่อ่านตัวหนังสือเล๊ก ๆ มาทุกบรรทัดนะค๊าบบ
ขอให้ มีความสุขกับนกมาก ๆ นะคร๊าบบ
 

[น้องปอง]

อ้าว พี่ครับมาบางแสนเมื่อไรอะครับ ผมก็อยู่บางแสนเหมือนกัน อดเลยอะ อุส่าอยากเห็นพระเอกตัวจริงในใจตั้งแต่แรกเห็นสักหน่อย
ผมเสียดายจังงะครับ อยากเห็นตอนเขาบินกัน เสียดายเสียดาย น่าเสียดายมาก คราวหน้าถ้าพี่แวะมาอีก อย่าลืมแฟนคลับอย่างผมนะครับ

[domoki]

เวลาเค้าบินไปเกาะไกลๆ ใช้อะไรเรียกหรือต้องวิ่งตามไปครับ หรอเค้าบินกลับกันมาเอง

[P L A thong]

ดีคร่ะ แฟนคลับตัวน้อยๆๆ กลมๆๆ มารายงานตัวค้า

พี่เบียร์อ่ะ ชอบส่งข้อความมาดึกดึ๊กมาก

กว่าจะได้อ่าน เช้าแล้ว

อ่านะ ตามมาอ่าน ตามมารายงานตัวแระน้า สนุกจริงๆ หนูอะจับทางบูบู้ได้แล้วไว้จะให้ออมเล็ตหลบ 555555+

แต่ก็อยากให้เข้าฝูงของพี่เหมือนกันอะค่ะ

ยินดีรับใช่ม๊า

หนูไปและน้า แค่อ่านหน้าปลาทองก็บานเป็นซาลาเปาแล้ว คริคริ

อีก 2 อาทิตย์ไปบินกันอีกน้า

[หลิง]

น่ารักทุกคนเลยแฮะ(ทุกตัว)

[P L A thong]

ปลาทองยิ่งดูซ้ำไป ซ้ำมามากเท่าไรก็ยิ่งเห็นความเจ้าเลห์ของเจ้าบูบู้ มากเขาไปทุกที

พี่เบียร์ดูหน้าดิ ตอนนั้นบูบู้คงคิดว่า โกโก้ เจ้าเสร็จข้าแน่

เห้อ น่ารักดีจริง พี่เบียร์ค่ะ พี่ใส่ห่วงขาเป็นใหม่ค่ะเวลาให้เขาอยู่บนขอนไม่บินไปไหนอ่าค่ะ  ไม่อยากให้พ่อจับใส่กรงเพราะออมเล็ตอืออึไม่เป็นที่ เลยต้องจับใส่ห่วงไม่งั้นพ่อจับใส่กรงหางเสียแน่ โตมาเป้นสาวหางจะไม่สวย

[neramit]

ทำยังไงเค้าถึงเชื่องขนาดนี้อ่ะคับ หรือผมจะลองวัดใจปล่อยปีกยาวดี กลัวไปแล้วไม่กลับ

[Dewarz]

เก่งทั้งคนทั้งนก

พี่เบียร์ครับถามไรนิดนึง ถ้าโก้โก้กินอ้วกแล้วจะเป็นยังไงอ่ะ

[the_a]

:-D  เดี๋ยวรอของผมบินแข็งแรงๆ  อยาก ลอง ปล่อย ดู บ้าง - - แต่ก็กลัวจะเรียกไม่กลับ  ตอน นี้ ก็ เรียก มา บ้างไม่มาบ้าง แต่ถ้าตอนหิวๆ ละก็ ร้องแหกปาก บินตามถ้วยเลย

[Guest]

พี่เบียร์ครับถามไรนิดนึง ถ้าโก้โก้กินอ้วกแล้วจะเป็นยังไงอ่ะ

จากการสังเกตุ (และคิดเอาเอง) ตั้งแต่ มีแค่สองตัว คือ แค่ โยโย่ และบูบู้ หาก ใครป้อนให้ใคร คนนั้นจะได้เป็นใหญ่ ได้เป็นผู้นำ โดยอีกตัวจะยอมแต่โดยดี ยอมกินอาหารทีหลัง ยอมโดนแย่งอาหารจากปากจากมือ คือ พูดง่าย ๆ อาจจะยอมเป็นน้องนั่นเอง แต่อีกนัยหนึ่ง อาจจะแค่อยากแบ่งอาหารให้กินบ้างเพื่อกระชับความสัมพันธ์  และอีกแง่หนึ่ง อาจจะเป็นคู่ผู้เมียที่ต้องการจะเอาใจก็เป็นได้

และตั้งแต่มีเยโล่เข้ามา...  บูบู้ ก็ พยายามบังคับน้องใหม่ (เยโล่) ให้กินอ้วก (จริง ๆ เรียกให้มันดูน่าเกลียดซะอย่างนั้นแหละครับหะ ๆ) จริงๆ ก็แค่เค้าขย้อนอาหารจากกระเพาะพักแ่บ่งให้กินก็เท่านั้น แต่ นัยยะ ของนกก็คือ ถ้ายอมรับอาหาร ก็เท่ากับ ตนเองยอมเป็นน้องหรือลูกกระจ๊อก  แรก ๆ เยโล่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน ก็ จิกตี ฉกกันไปมา บ่อย ๆ เข้า ก็ยอมแต่โดยดี และเท่านั้นไม่พอ ... เยโล่ก้ เอา อ้วกตัวเองส่วนหนึ่ง แบ่งให้โยโย่กินด้วย ...นั้นหมายความว่า โยโย่ ก็จะยอมเป็นน้องของ เยโล่อีกนั่นเอง

และเมื่อโกโก้ เข้ามา ด้วยความที่โกโก้ เด็กสุด ทุกตัวพยายาม ให้โกโก้กินอ้วก ตั้งแต่ บูบู้ ยัน โยโย่ นั่นหมายความว่า ทุกตัวยอมรับ โกโก้ เข้าฝูง แต่ จะต้องมีศักดินา ต่ำสุดนั่นเอง

โดย บูบู้ ผู้เป็นจ่าฝูงพยายามที่จะสั่งสอนโกโก้รุนแรงบ่อย ๆ ตั้งแต่ขนหัวหลุดแล้วหละหะ ๆ แต่จนถึงบัดนี้ โกโก้ยังไม่ยอมรับอวกจากใครเลย อย่างเก่งก็แค่ยอมให้กัดขนให้และเล็ม ๆขนให้บางตัวเป็นบางครั้งและระยะสั้น ๆ เท่านั้นเอง

นั่นทำให้ โกโก้ ยังคงสันโดษ เมื่อบิน..ออกบินด้วยกันก็จริง แต่เมื่อลงเกาะคอนแล้ว ก็...  เดียวดาย

ส่วนภาพที่ออกมา เรียงสี่ตัวเป็นกอง  ๆ  นั่น ถ้าบนคอน เบียร์ัจับไปวางทั้งนั้นเลย แต่ถ้าเป็นภาพอื่น ๆ ก็ เป็นเพราะโยโย่ เป็นตัวที่เหมือนนกพี่เลี้ยง อยู่ใกล้ โกโก้ ตลอด ในขณะที่ บูบู้ เป็นนกพี่เลี้ยงให้กับ เยโล่ ซึ่งก็ ดูแลกันดีจนได้ขี่กันนั่นเองจ้า

ทำยังไงเค้าถึงเชื่องขนาดนี้อ่ะคับ

ต้องดูกระทู้ฝึกนกของคุณติ๊ก อาจจะได้สาระไม่มากนัก แต่ หัวข้อหลัก ๆ นั้นครบครันเลย

อ่าน หัวข้อล่างสุดก่อนเลย "วิธีฝึกนก สูตร เฉาก้วยขาว รับรอง อร่อย !!"
http://www.siamphoenix.com/2008/htdocs/modules/newbb/viewtopic.php?topic_id=1674&forum=1

หากอยากดูเป็นสำนวนฟังง่าย ๆ ก็ลองดูกระทู้ของน้อง "ปลาทอง" ก็ดีครับอธิบายต่อยอดจากคุณติ๊กได้ดีครับ

เดี๋ยวรอของผมบินแข็งแรงๆ อยาก ลอง ปล่อย ดู บ้าง

จะใ้ห้ดีก็...แค่ฝึกเรียกกลับก่อนครับ แล้วเราก็ มานัดมีตติ้ง แถวสวนสาธารณะกัน มีสามสี่คนปล่อยนกบินเล่นกันคนก็คุยกัน ครับตอนนี้ก็มี  เบียร์ กะ น้องปลาทอง นี่รอว่า จะชวน โจอี้อีกคน มาด้วยกัน อยู่ครับ หะ ๆ

[pokpong]

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆเลยครับที่พาโกโก้ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา  นกลูกน้อยคงจะมีความสุขมากทีเดียว  ว่าแล้วก็เลยเอารูปเก่าตอนเด็กๆของโกโก้มาให้ดู  ตอนเด็กๆ โกโก้เป็นนกเรียบร้อยมากๆ  แทบจะไม่เคยร้องเสียงดังๆให้ได้ยินเลย  ส่วนใหญ่จะร้องเบาๆว่าค่อกค่อก  ก็เลยมีชื่อว่าค่อกค่อกน้อย

นี่เป็นรูปตอนที่ได้มาวันแรก โกโก้คือนกตัวเล็กข้างหลังที่ขนยังหรอมแหรมมากๆ

[pokpong]

ตอนเด็กๆโกโก้จะนอนเป็นส่วนใหญ่  ไม่ซน  และเงียบผิดมนกมนา  ต่างจากพี่ชายของโกโก้ที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนมากกว่า

[pokpong]

โกโก้นอนเล่นกับพี่ชาย (โกโก้คือตัวที่ปากดำสนิท  ส่วนพี่ชายจะมีปากขาวๆ)