บูบู้ โยโย่ และเพื่อน เที่ยวชุ่มฉ่ำหน้าฝน แพกาญจนบุรีจ้า

[Guest]

ช่วงอาทิตย์ก่อน มีโอกาสได้ไปพักผ่อนหย่อนใจ ฉลองรถชนที่กาญจนบุรี แพใหญ่ เบ่อเริ่มเทิ่ม นอนได้ร่วม 20 คน แต่.....ไปกันแค่ 3 คน ....  แน่นอน ไม่พลาดที่จะเอาเจ้าตัวแสบของเราไปด้วยครบทุกตัว ....แต่ก่อนอื่นใด ก็ต้องขอแสดงความเสียใจกับหมอป้อง เจ้าของ “โกโก้” ตัวแสบตัวดี ที่เพิ่งเสียเค้าไป เพราะภาพต่อไปนี้

ดูให้ชัด ๆ อีกที

ช่วงที่สาดโค้งมาพื้นลื่น ก็ สะบัดไปมาอยู่สองรอบแล้วก็ เหินขึ้น ฟุตบาท แล้วจูบเสาอย่างที่เห็น ...

ส่วนวันที่ชนนี้ก็นัดน้องในเวปมาดูพวกเค้าบินกันที่มหาลัยราชพฤกษ์ แหม๋... โค้ง ก่อนถึงมอไม่ถึง กิโลเอง...  เสียดาย  หลังจากชนแล้ว สิ่งแรกก็ รีบมาดูหลังรถ พบว่า กรงแบบพับได้ของเบียร์ กระจาย ออกมา เป็นชิ้น ๆ ทุกตัวออกมาเดินแรดอยู่บนซากกรงพร้อมกับ เจ้าโกโก้ ด้วย ....   เห็นดังนั้นก็รีบ มาจัดการเก็บกรงให้เรียบร้อยแล้วค่อย ๆ ต้อนพวกแสบลงกรง เหลือเพียง โกโก้ ตัวเดียว ที่ไม่ยอมให้จับ ตามประสาเค้า แล้วก็ ออกบิน ไปแบบ ไม่มีเยื้อใย ขึ้นไปบนสะพานแล้วก็ หายจ้อย  คงจะตกใจมาก จากนั้น เบียร์ก็เอากรงมายืนรออยู่ริมถนน อยู่ เกือบ 6 ชั่วโมง ....  จนฟ้ามืดสนิทแล้ว ไม่มีแววที่จะมาชะเง้อมองหรือบินมาหาเลย.....     รถก็ชนประกันก็ขาด ออกเองร่วม 5 หมื่นแน่ ๆ ก็เลยไม่มีกะจิตกะใจจะดูต่อ มัวแต่กังวล...เฮ้อ...  

เข้าเรื่องดีกว่าครับ มาดูรูปแพกันดีก่า



อ้อ แล้วก็มีเรื่องน่าขันปน ความเป็นความตายสำหรับ บูบู้ อีกนิ๊ดดด ก็คือ ระหว่างเค้าลากแพ  ลมก็แร๊งงแรง  เบียร์ก็ ปล่อยนกทุกตัวหมดแล้วหละ เห็นนั่งรถมานาน พอลงแพก็คลั่งอยากจะออกมาเต็มที่ ... ทีนี้ ท่านที่ตามกระทู้เบียร์ก็จะทราบว่า เจ้าบูบู้ มีปัญหาเรื่องการบินความเร็วต่ำ จะออกตัว จะหยุดเป็นไปด้วยความยากลำบาก

มีอยู่ช่วงนึง เบียร์กำลังจะไปเปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงขาสั้นสำหรับ เมื่อลากแพไปผูกกับฝั่งแล้ว จะได้โดดลงน้ำเลย.... พอเบียร์ หันหลังให้คอนนก แล้วเดินจะไปเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า  ก็ได้ยินเสียงบูบู้ บินตามมา ในขณะที่ เบียร์ก็เลี้ยวเข้าห้องพอดี....  

ผลคือ เจ้าบูบู้ เบรกไม่ทัน แล้วก็ ....หายจ้อยไปทางท้ายแพ.... พอมองตามไปก็เห็นภาพดังด้านล่างนี้ แว๊กกกก  !!  ไอ้บู้ ตกน้ำ!!!   (เป็นภาพสมมุติ เพราะตอนนั้น วิ่งไปคว้ากล้องก็คงไม่ทัน)

เห็นดังนั้นแล้ว ไม่ต้องคิดมาก รีบถอดกางเกงเสื้อถุงเท้า เหลือกางเกงตัวในตัวเดียวแล้ว ตู๊มมมมม !!!   ชูชีพก็ไม่ได้ใส่ รีบตะเกียกตะกายไปคว้าไอ้บู้ กลางน้ำ แพก็ลากไป ห่างออกไปเรื่อย ๆ กว่าจะตะโกนได้ว่า ให้หยุดเรือลากก่อน แพก็ลอยไปเกือบ 50 เมตร

ชูชีพก็ไม่มี ขาก็ไม่ถึงพื้น ว่ายตามแพอย่าง ตะกุกตะกัก  ช่วง 20 เมตรแรก แต่ที่เหลือ ...โอยย   จะจมตามไอ้บู้เอาให้ได้เลย ....หะ ๆ กว่าเพื่อนจะโยน ชูชีพมาให้..  เฮ้ออ...
เมื่อขึ้นจากน้ำแล้ว .... บูบู้ ก็ใจเสียไม่กล้าใกล้น้ำอีกเลย


หลังจากปลอบอกปลอบใจแล้วก็เป็นหน้าที่เพื่อน ๆ ที่จะดูแลบ้าง...   ตอนกระโดดตามบูบู้ไป เหมือน โยโย่ จะเห็น (เยโล่ไม่เห็นเพราะมัวแต่ชมวิว) ตามเกาะเสื้อแบบไม่ปล่อยเลย เบียร์เลยต้องรีบถอดเสื้อเพราะจะรีบกระโดดน้ำ  แล้วโยโย่ ก็ บินวน บนหัว ไม่ห่าง จนขึ้นแพ


ผูกแพแล้ว เตรียมกระโดดน้ำกันนะ ส่วน นกก็ ยืนชมวิวไปก่อน


เพื่อน ๆ  ก็ กระโดดกันลงไปแร๊ววว รอด้วยค๊าบบ


หลังจากลงน้ำแล้ว ก็ มีใครอยากจะลงมาเล่นด้วย แต่ได้แต่ยืนมองตาปริบ ๆ ไม่อยากเป็นเหมือนบูบู้


อยากมีส่วนร่วมกันไปซะทุกอย่าง


ที่เหลือก็ยืนมองกันอยู่ข้างบนแพนั่นเอง


เมื่อถือกล้องลอยน้ำไป ก็จะได้ภาพสวย ๆ ที่ฉากหลังเป็นภูเขา ต้นไผ่เขียวขจี ฝนตกเป็นละอองอากาศ เย็น สบายตัวมาก ๆ สามแสบก็ รอจังหวะเหมาะ ๆ บินมาเกาะเป็นระยะ เหนือยแล้วก็ไปเกาะคอนพักก่อน


เล่นน้ำกันเหนือยแล้วก็ขอเพิ่มพลังงานด้วย ราชาผลไม้ ยี่ห้อ หมอน หวานแหลม โอ้วว บรรยายไม่ถูกไม่ขมไม่ฉุน
หญิงสาวเพียงคนเดียวทำหน้าที่แม่บ้านหยิบมาให้

อื่ม......  กินทุเรียนริมสระน้ำ...ทำที่ใหนไม่ได้นะ

เอาบ้าง.....อื่มมมมม อร่อย

และก็... มีใครมาแจมเพิ่มอีกคน  เจ้าโยโย่


เล่นน้ำกันจนเย็น โทรสั่งอาหาร กันตั้งแต่ลงแพแล้ว...  ก็ได้เวลารับประทานอาหาร กัน

มากันแค่นี้เอง... อาหารก็ รสเด็ดทีเดียวครับ ปลาใหม่ มาก แทบจะเป็น ๆ แล้วเอาลงกระทะกันเลยทีเดียว


ป้อนข้าวให้พวกแสบแล้ว... ก็เตรียมตัวเข้านอน.....  ในโพรงไม้ที่เตรียมมาให้ด้วยจากบ้าน...


ทุกตัวก็รู้สึกยินดีปรีดาที่ มาเที่ยวแล้วก็ได้พักอย่างอบอุ่น ในโพรงไม้เหมือนคุ้น ๆ จะอันเดียวกันกับที่บ้านเลย....  (ก้ลำบากพกมาให้นี่หว่า....  )



ตื่นเช้าวันใหม่ ด้วยนาฬิกาชีวภาพ เวลา 8 โมงเช้า ถึงออกจากโพรงไม้บินมาปลุกบนที่นอนชั้น 2 (อันที่จริงหลังจากที่เค้าหลับกันแล้ว เราก็เอาโพรงไม้ ขึ้นไปวางไว้ข้างบนด้วย กลัวว่า งูเงี้ยว จะเลื้อยมากินได้ แบบ ตื่นมาแล้ว... นกหายไปใหนเหลือแต่ขน)


แม่บ้านจำเป็น ก็ แหกขึ้ตา จำใจตื่น มาชงกาแฟให้กิน เพราะเมื่อคืนกว่าจะหลับก็ปาไป เกือบจะเที่ยงคืน


เมื่อคนพร้อม นกก็พร้อม รอกินข้าว ....   แต่ด้วย เจ้าโยโย่ กะบูบู้ ไม่รู้มันเกลียดอะไรเพื่อนเบียร์นักหนา กัดเอา กัดเอา เพื่อนก็เลย เก็บแรงแค้นไว้ .....  หน่อยแน่ ทำท่ายิงท่าเล็ง เพิ่งมาเห็นว่า ทะลึ่งเอานิ้วใส่ โกร่งไกด้วย (ปืนอัดลมเบา ที่พกมาด้วยเพื่อป้องกันอีกา กรณีมาก่อกวน )


เตียมความพร้อม ก่อนรับประทานอาหาร


รองท้องก่อนด้วย โปรตีนจากเมล็ดถั่ว ....  นกเราเนี้ย...ฉลาดมาก  ยื่นถั่วให้... รับไปกัดพอเม็ดแตก... ก็ คาบเอาเม็ดทิ้ง แล้วเอาเปลือกไว้..... เวร  


กินข้าวเสร็จแล้ว....  ด้วยเคยที่สูตรผสม dha และ ara  แหม๋..  มันจะอะไรขนาดนั้น  เมื่อทุกตัวพร้อม....  ...!!


ก็ออกไปบินกันโลดดดดดด@@++!!


เช้านี้ลมสงบ บูบู้ ไม่ได้เป็นผู้นำบิน ปล่อยให้ ผู้ที่เชียวชาญกว่า คือ โยโย่ เป็นผู้นำบิน เพราะโยโย่เองก็เคยมาเที่ยว แพกับบู้บู้ บ่อย ๆ อยู่แล้ว  
จากภาพ โยโย่ นำเป็นจ่าฝูงบิน ตามด้วย เยโล่ และบูบู้ รั้งท้าย และบินระดับต่ำที่สุด


ป่าไผ่ และไม้อื่น เขียวขจีรับหน้าฝน ตัดกับสีฉูดฉาด เหลือง ส้มของ ซันคอนัว ดูเด่นเป็นสง่า ขนาดที่ว่า แพข้าง ๆ ที่ไกลออกไปเกือบ 80 เมตร ว่ายน้ำตามมาดูว่านกอะไร  เบียร์ไม่ได้กลัวอะไรกลัวมันพกปืนมาสอยด้วยตะหากหะ ๆ


ส่วนคนที่รับประทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว.... เอ.. เช้านี้กินอะไรหว่า จำไม่ได้ อ้อ... กินของเหลือจากเมื่อวาน ปลาแรดทอดกระเทียม ตัวเขื่อง อีกครึ่งตัวเต็ม ๆ ข้าวครึ่งหม้อ กับอื่นอีกนิ๊ดหน่อย พร้อมด้วย กาแฟ ลูกทุ่ง ๆ น้ำเต้าหู้ และปลาท่องโก๋ ที่รสชาตไม่ได้เรื่องเท่าที่ควรแต่.... อร่อย เมื่อเทียบกับ การที่ไม่มีอะไรจะกิน เนื่องจากมีเรือแม่ค้า ติดเครื่องตัดหญ้า ล่องมาขายให้

ก็เริ่มลงน้ำกันอีกรอบ ต่อจากเมื่อวาน ...


สมาชิกท่านหนึ่ง ไม่เคยเล่นน้ำใส ๆ แบบนี้มาก่อนก็ดำผุดดำว่าย อย่างสนุกสนาน


ส่วนข้าพเจ้า ก็รับหน้าที่เป็นตากล้องเก็บภาพประทับใจ เพราะเจ้าพวกตัวแสบก็ บินกันไม่หยุด อยู่ข้างบน แล้ก็โผไป ต้นไผ่ ที่อยู่ใกล้ ๆ ด้วย นัยว่า ถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็จะมองเห็นว่าเตลิดไปแถวใหน  โชคดีวันนี้ แดดไม่มี เลยไม่มีเหยี่ยวมากวน


รูปนี้เจ้าบูบู้ไปใหนหว่า..... อ๊อ ๆ ๆ  ยังลงจากต้นไผ่ข้างบนไม่ได้ .... เพราะคงกะระยะและความเร็วผิดพลาดไปหมด ตั้งแต่กล้ามเนื้ออกส่วนล่างโดนหมากัดเมื่อสองเดือนก่อน


ตัวเปือยแล้ว...ขอขึ้นก่อน ขณะที่เพื่อน ๆ ก็ เรียกร้อง ลงมาเหอะ...หะ ๆ ไม่เอางะ ยิ่งอยู่ในน้ำนาน ฉายา เบียร์ 9 นิ้วก็ต้องถูกค้นพบว่า ความจริงแล้ว.... มันไม่ใช่


อีกพักใหญ่ เจ้าสามตัวก็มายืนเรียงกันเป็นระเบียบ เพื่อมารอขอข้าวกินกันหลังจากสูญเสียพลังงาน ไปมากระหว่างออกไปซนนอกแพ ตั้งแต่ 7 โมง ถึง เที่ยง


เรือหางยาวลำใหญ่ แล่นมาแต่ไกล มองเวลา เกือบบ่ายโมงแล้ว ก็ทำให้รู้ว่า ได้เวลากลับขึ้นฝั่งแล้วซิ งานนี้ ตัวที่เรื่องมากที่สุดก็จะเป็นโยโย่ ต้องเอาเข้ากรงก่อน ตามด้วย บูบู้ และ เยโล่ เป็นตัวสุดท้าย เพราะอะไรน่ะหรอ...หะ ๆ ค่อยดูคลิปก็แล้วกัน ว่า เจ้าโยโย่ มันเรื่องมากขนาดใหน
เมื่อถึงฝั่งแล้ว ก็มีเรื่องเล็ก ๆ อันยิ่งใหญ่ ที่น่ามองน่าสรรเสริญ ก็คือ ปรกติ เวลาไปเที่ยวแพพักแบบของ เอกชน เวลาคนทำความสะอาด เมื่อเก็บเศษอาหารหรืออะไรที่เป็นขยะ (นัยว่าย่อยสลายได้) ก็จะโยนลงน้ำในเขื่อน บอกว่า ให้ปลากินไป...  อันที่จริง การทำเช่นนั้น ปลาอาจจะไม่ได้กิน แต่จะทำให้เศษน้ำมันที่ลอยล่องอยู่ บนผิวน้ำ ลอยมาออกันในมุมอับลมแล้ว... ก็เน่า ส่วน ทริปนี้ เรามาเที่ยวกับ แพของชาวบ้าน พบว่า แพชาวบ้านนั้น เก็บเศษอาหารและขยะในแพ ไปรวม ๆ กันในกะละมังใบใหญ่ แล้วขนไปทิ้งบนฝั่ง...เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมมาก ๆ ครับ ถามเค้าว่า อ้าวทำไมพี่ไม่ทิ้งให้ปลากินเหมือนแพอื่น  .... เค้าบอกว่า ปลาที่ใหนจะมากินตรงนี้ และตรงนี้เป็นเหมือนบ้านเรา เหมือนหน้าบ้าน สุดท้าย ของที่ทิ้งไว้ ก็จะลอยกลับมาเน่าที่เดิม นั่นเอง...  ทริปเที่ยวครั้งนี้ เราไม่ทิ้งเศษขวดพลาสติกและ ขวดแก้วลงแหล่งน้ำธรรมชาติเลย ขนขึ้นมาทิ้งบนรถทั้งหมดครับ


แล้วเราก็ ไปเที่ยว น้ำตกเอราวันกัน ขึ้นไปยันชั้นบนสุดโน่นนนนน   เที่ยวกันประมาณ 4 ชั่วโมงไม่มีภาพเลย เพราะอยากลดน้ำหนักตัวเอง ขืนพกไปครบก็ไม่ได้เห็นของสวย ๆ งาม ๆ กันเลยทีเดียว...  ส่วน เจ้าแสบทั้งสามก็ ต้องรอที่รถไป... เมื่อเที่ยวน้ำตกเสร็จ ก็บอกเพื่อน ๆ ว่า ... คราวนี้ตานกของข้าพเจ้าเที่ยวบ้างแล้วนะ.... ถึงตาที่พวกเราต้องรอเค้ากลับมากันบ้าง.....    ที่ใหนหละ.....สันเขือนโน่นนนนนน


สันเขื่อนนี่ อยู่สูงจริง ๆ มองลงไปจากข้างบนนี่...น่ากลัวชะมัดเลย  แล้วนกเราก็คงจะหวาดเสียวเหมือนเรามั้ยน้ะ


เตรียมนกให้เรียบร้อย.... กางคอนเกาะฉบับกระเป๋าแล้วก็สังเกตการณ์กัน


และเมื่อพร้อมกันแล้ว ตัวที่พร้อมก็ออกไปวอร์มเครื่องกันก่อน



จากภาพข้างบนเป็นการบิน รอบเล็ก ๆ บูบู้เห็นเพื่อนไปกันหมด ก็ ตามไปบินรั้งท้าย ทีหลัง ซึ่งเพื่อน ๆ ก็ ตีวงบินรอกัน แล้วก็กลับมายืนที่เก่า เพื่อมาร์คจุด สตาร์ท อีกครั้ง


โยโย่ ตามมาราวี โจทย์ ที่โกรธเคืองกันมานาน ส่วนเพื่อนเราก็ เกร็ง ๆ พยายามจะขอสงบศึกด้วยการเอาข้าวโพดมาล่อ


และเมื่อทุกตัว จดจำสถานที่รอบตัวเป็นอันสมบูรณ์ก็ ออกบินกัน คราวนี้ รอบบบใหญ่ เลยเชียว วนห้าหกรอบไม่หยุด สนุกสนานมาก ๆ


ท่ามกลางสายตาประชาชีที่ต่างมองตัวประหลาดบนท้องฟ้า กันเป็นตาเดียว


พักยก กินน้ำกินท่าก่อน


ผมเองครับ ตาเบียร์ ..โย้ว .. มีรูปตัวเองแร๊วว


และอีกท่าน เพื่อนซื้ของข้าพเจ้า ถ้าไม่มีเค้า ไม่มีรถนำเที่ยวเจ้าบู้ก็อดบินเป็นแน่แท้ ถัดจากภาพนี้ไป ก็ เริ่มมีคนมาถามว่าขายเท่าใหร่ ครับ
ท่าจะเอาแน่วุ้ย....   เลยตอบกลับไป  ตัวละหมื่นห้า แล้วเค้าก็เดินจากไป...สมใจเรา




เอาหละ เมื่อพักยกกันหายหอบแล้วก็ ออกไปแรดกันใหม่ .... แต่... พระเจ้า ครั้งนี้ มีลม แล้วก็ บิน ออกไปกันไกลลลลล มาก ๆ เรียกได้ว่า ไม่เคยเห็นเค้าบินไปได้ไกลขนาดนี้มาก่อนเลย ซูมจนสุดช่วงชักแล้ว ยังมาได้เท่านี้เอง

 

ต้องเอาลูกศรชี้... เดี๋ยวจะไม่เห็น ตัวล่างสุด บูบู้ ตัวบนสุด โยโย่


ครั้งนี้ บินสูงงง  จนขากลับมาก็ พาเอา พี่น้องที่ชอบอกชอบใจ มาขอถ่ายรูปกัน มากมาย ครานี้ก็เป็นหน้าที่เราที่จะจัดให้มันอยู่ในโอวาทเพื่อภาพลักษ์  


เจ้จ๋า... สีเสื้อเหมือนสีผมเลยกั๊บ....


เง๊อออ... มากันสองตัวเลย จักกะจี๋จัง...


แล้วก็ไปแรดต่อ .....  ชมแต่ภาพก่อน บรรยายไม่ถูก..หะ ๆ ได้แต่กดมาให้ชมกัน








กลับมาพักเหนื่อย ที่แขนเพื่อน ส่วนเจ้าเพื่อนเราก็ ผวา แต่ใจดีสู้เสือว่าแน่ใจนะเมิง... มันจะไม่มากัดหูกรู....

เพื่อนเบียร์บอก... ใครบอกว่า ข้ากลัว.... แบร่....   นี่งะ กลัวซะที่ใหน ดูจากสายตาโยโย่แล้ว มันคงคิดว่า .... อย่าเผลอละกันนะ...


ภาพชุดต่อไปนี้ ขอบอกว่า มันบินกันได้ สุดยอดกันมาก ๆ คือ ตีลังกาบิน บ้าง โฉบ เร็ว ๆ บ้าง บางที มันก็ หุบปีกปล่อยให้ตัวร่วงลงมา โอ้ยยย.. ดูภาพเอาละกัน ว่า มัน เปรี้ยวได้ใจขนาดใหน แต่ละภาพ ติด shot ตีลังกาทั้งนั้นเลย แว๊บไป แว๊บบมา โฉบเฉี่ยวหัวใครต่อใครแล้วก็ เหิรขึ้นฟ้าไปใหม่ แล้วก็ ร่วงลงมาอีก....  คือมีลมละ   เค้าก็ บินเล่นกะลม







เย้ยยย!!  เบรก เบรก ++!! เดี๋ยวก็โดนรถชนหรอก เจ้าพวกนี้


แล้วก็ กลับมาพักกันแบบ หอบแฮ่ก ๆ กระจัดกระจายเริ่มไม่เป็น กลุ่มแระ ตอนนี้ ก็ ไปเกาะคนโน้น คนนี้ แทะสร้อยคอเค้าบ้าง เป็นแบบให้เค้าถ่ายรูปด้วยบ้าง....  แล้วก็ ออกบินกันต่อเป็นยกสุดท้าย เนื่องจาก เวลา 18.00 น. จะต้อง ปิดสันเขือนแล้ว

ก็ขอปิดภาพชุด เที่ยวกาญ กับโยโย่ บูบู้ ด้วยภาพชุดสุดท้าย นี่ครับ






ความสุขของพวกมัน = ความสุขของพวกเรา
มีความสุขกับการเลี้ยงนกนะค๊าบบ

[aunx]

ขอให้ได้โกโก้กลับมาไวๆ นะค้าาา พี่เบียยย

[Guest]

ขอบคุณครับ

สงสัย โกโก้ จะหมดสิทธ์ กลับบ้านแล้ว  ตามหาก็ ไม่มีอะไรคืบหน้า บริเวณนั้น ป่าเย้อะมาก ...  อย่างดี หากบินหาคน โทษสูงสุดคือ คุกตลอดชีวิต  ไร้คนเล่นด้วย ไร้คน กอด เหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว

[Guest]

เลียงนกได้ดีมากๆนะคะ่
อยากได้คำแนะนำบ้างจัง
เลี้ยงซันคอนัว เหมือนกันค่ะตอนนี้สี่ เดือนกว่าๆค่ะ

[aunx]

พี่เบียอย่าเพิ่งท้อดิค้า เยโล่ยังกลับมาได้เลย สู้ๆนะคะพี่ นานแค่ไหนเดี๋ยวน้องต้องกลับมาแน่ๆค่ะ

[ใหม่ ใหม่]

ขำสุดตอน กินทุเรียนว่ายน้ำ อ่ะ 555+

ปล. ยังไงก็ขอให้ตามโกโก้เจอนะคะ ขอให้เค้าปลอดภัยและกลับมาอีกครั้ง

[Guest]

เดือนนี้ ไม่มีรถพานกไปเที่ยวเลย ค่าซอม โดนไป 36000 แน่ะ เล่นเอากรอบเลย

ฝนก็ตกทุกวัน ขี่แต่มอไซด์ หะ ๆ ต้นเดือนหน้า รถเสร็จ จะไปแรดที่ใหนดีน้า

[Tortea'shm]

o_O     โอ้โห...สภาพรถ  !!!

[Guest]

สุดยอดคับเลี้ยงยังไงคับถึงเชื่องขนาดนี้ ข้าน้อยนับถือ  ขอบคุณคับกับภาพสวยสวย  ผมเลี้ยงเจ้าเกรย์คับ ปล่อยไปสงสัยจะไปลับ

[chanon1988]

สวัสดีครับพี่เบียร์ เสียใจเรื่องโกโก้ด้วยนะครับ
ของผมได้คืนแล้วครับมา2ตัวแล้วก็ตายหมดแล้วครับ2ตัว
ตัวแรกตายไปตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วโดนรถชน เคร้าไม่ทันหาย
ตัวที่เหลืออยู่ๆวันนี้เขาชักกำลังจะพาไปหาหมอพอไปถึงกรอกประวัติ
กำลังรอหมอเพราะหมอรักษาหมาอยู่อยู่ๆชักอีกรอบที่นี่นิ่งเลยครับอาหารลูกป้อนออกจมูกและปากที่นี้ตายเลยครับผมงงมากเสียใจสุดๆขนาดถึงที่แล้วจะได้เจอหมอแล้วกลับตายอยากร้องเลยครับแต่ร้องไม่ออกเซงมาก
ปล.ของให้3ตัวอยู่กับพี่นานๆมีรูปเยอะๆมาให้เพื่อนๆสมาชิกชมบ่อยๆนะครับส่วนผมกำลังคิดว่าจะเลิกเล่นแล้วนะครับ555555+ไม่ตายก็หายต้องทำใจแล้ว -..-*

[Guest]

สวยงามมากเลยครับ.....
จริงอย่างที่คุณเบียร์บอกครับ....นกสวยที่สุดตอนบินครับ...
ผมไม่กล้าอ่ะตอนนี้ได้แค่เล่นๆกับเค้าในห้องแบบปิดอ่ะครับ...

[Guest]

เมื่อมันใจว่า เริ่มสนิทใจกัน เริ่ม รู้สึกว่า เมื่อเรียกแล้วมาหา .....



วันหนึ่งต้องซื้อใจกัน ป้อนข้าว สัก เที่ยงวัน จากนั้นราว สี่ห้าโมง ก็เอามาปล่อยก่อนอาหาร ให้เป็นที่โล่ง และ มีจุดสังเกตุได้ง่าย


แต่อยากให้มีสองตัว มีตัวเดียว กลัวหายแล้วตามยากครับ จากประวัติ น้อง ๆ พี่ ๆ ที่เล่ามา ส่วนใหญ่ เลี้ยงตัวเดียว ปล่อย มักหายจ้อย และไม่บินสวย ๆให้ดูครับ

แต่เลี้ยงเป็นกลุ่ม อย่างน้อยสองตัว ก็มักจะมีผลงานมาให้ชม กันบ้าง ถึงจะเป็นส่วนน้อย แต่ก็รู้สึกว่า ในเวปเรามีผู้เลี้ยงเหมือนเบียร์อยู่ราว 10 ท่าน เพียงแต่ ไม่มีภาพสวย ๆ มาแชร์กันเท่านั้นเองครับ

[Guest]

bier krab เป็นผู้เขียน:
เมื่อมันใจว่า เริ่มสนิทใจกัน เริ่ม รู้สึกว่า เมื่อเรียกแล้วมาหา .....

.....อืม!!!!! อย่างงี้มิเรียกกันปากฉีกเลยเหรอครับ.....

[P L A thong]

chanon1988 เป็นผู้เขียน:
สวัสดีครับพี่เบียร์ เสียใจเรื่องโกโก้ด้วยนะครับ
ของผมได้คืนแล้วครับมา2ตัวแล้วก็ตายหมดแล้วครับ2ตัว
ตัวแรกตายไปตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วโดนรถชน เคร้าไม่ทันหาย
ตัวที่เหลืออยู่ๆวันนี้เขาชักกำลังจะพาไปหาหมอพอไปถึงกรอกประวัติ
กำลังรอหมอเพราะหมอรักษาหมาอยู่อยู่ๆชักอีกรอบที่นี่นิ่งเลยครับอาหารลูกป้อนออกจมูกและปากที่นี้ตายเลยครับผมงงมากเสียใจสุดๆขนาดถึงที่แล้วจะได้เจอหมอแล้วกลับตายอยากร้องเลยครับแต่ร้องไม่ออกเซงมาก
ปล.ของให้3ตัวอยู่กับพี่นานๆมีรูปเยอะๆมาให้เพื่อนๆสมาชิกชมบ่อยๆนะครับส่วนผมกำลังคิดว่าจะเลิกเล่นแล้วนะครับ555555+ไม่ตายก็หายต้องทำใจแล้ว -..-*

หัวอกเดียวกันเลยไม่ตายก็หายสู้ ๆ เอาใหม่ เลี้ยงใหม่ ปลาทองกำลังเลี้ยงให่อยู่ โทษกันไม่ได้หรอก ของปลาทองก็พึ่งตายไปอีกตัวน่ารักและโคตรซน เนี้ย เอาใหม่นะ จะได้บินด้วยกันกะพี่เบียร์บินเกือบ สิบตัวฝูงใหญ่ดีอ่ะ ตอนนี้ปลาทองกำลังเลี้ยงให่อยู่ทำไมรู้ไหมทำไมเลี้ยงแล้วถึงตายเพราะเราไม่ใส่ใจกะการเลี้ยงตวใหม่เท่าที่ควรพูง่าย ๆคุณยังไม่พร้อมที่จะลืมตัวเก่าไง เขาก็เป็น พอทำใจเอาใหม่เริ่มเลี้ยงให้เหมือนตัวเก่าใส่ใจความรัก ให้ความผูกพัน ลองศึกษาให้มาก ๆ นะ

เดี๋ยวรออดูนะ จะพานำไปบินที่เขาค้อกะพี่เบียร์ถ้าอยากมาร่วมทีมก็เชิญค่ะ

[chanon1988]

ขอบคุณครับตอนนี้ก็กำลังจะไปเที่ยวเก็บเงินอยู่นะครับ
รอทรัพยากร พร้อมก่อนค่อยซื้อมาเลี้ยงใหม่เอาสัก2-4ตัวไปเลย5555+ ถ้าเลี้ยงตัวเดียวเขาจะไม่ค่อยบินไปไหนมาไหนนะครับ
ต้องเอาเป็นฝูงๆ พอตอนมันอยู่มันก็กวนเวลาเล่นเกมส์รู้สึกอยากฆ่าเลยครับ บางครั้ง แต่พร้องไม่อยู่แล้วก็คิดถึงมาก
ปล.เจ็บบ่อยๆค่อยๆชินนะครับ แต่ทางที่ดีไม่อยากจะเจ็บอีกเลย5555+